پائيز قتل های سياسی، گفتگوی راديو بين المللی فرانسه با شيرين عبادی، عبدالکريم لاهيجی، نازنين پوينده و مريم مختاری

فرنگیس حبیبی - برنامه زمينه ها و زمانه ها - در مهرماه سال هفتاد وهفت، هنگاميکه روزنامۀ طوس بدنبال چند روزنامۀ ديگر توقيف شده بود، پروانۀ فروهر در گفتگويی با راديوی ما گفت که عمر تکه تازی و سرکوب آزادی ها کوتاه است. يک ماه و اندی بعد، او و داريوش فروهر در خانه اشان در اثر دهها ضربۀ چاقو کشته شدند. پس از آن در همان ماه آذر، محمد مختاری نويسنده شاعر و پژوهشگر و محمد جعفر پوينده چامع شناس و مترجم بدست افرادی ناشناس ربوده و کشته شدند. از آن پس، اين قتل ها به صفت زنجيره ای موصوف شدند و از ميان حلقه های پرشمار اين زنجيره، قتل تنها چهار تن برسميت شناخته شد. محاکمه ای که از سوی خانوادۀ قربانيان نمايشی خوانده شد، برپا گشت.

شيرين عبادی از محکوميت و از افراد رسمی وزارت اطلاعات که عامل اين قتل ها بودند، سخن می گويد که امروز پس از ده سال، اکثراً آنان آزاد شده اند و معلوم نيست که متهمان رديف يک و دو که به حبس ابد محکوم شده بودند، در زندانند يا در مرخصی.

پروندۀ قتل های سياسی محکوم ديگری را نيز داشت و او ناصر زرافشان، وکيل ديگر خانواده های قربانيان بود که به اتهام افشای اسناد طبقه بندی شده به هشت سال زندان مجازات شد.

عبدالکريم لاهيجی اين قتل ها را همچون قتل ميرعلائی، غفارحسينی، تفضلی، مجيد شريف و پرويز دوانی مربوط به مرحلۀ دوم سرکوب در تاريخ جمهوری اسلامی ايران می داند. اين مرحله که از پس از مرحلۀ سرکوب معاندان می آيد، مخالفان را هدف می گيرد. مخالفانی که در چشم حکومت دشمن تلقی می شوند و با حربۀ حذف با آنها برخورد می شود.

اما برای خانوادۀ قربانيان اين قتل ها بهمان عمق بی حسرت بی کران حقيقيتی که در پرده مانده است، همچنان پابرجاست.

نازنين پوينده، دختر محمد جعفر پوينده که بهنگام مرگ پدر هفده ساله بود و امروز در پاريس اقامت دارد و نقاش است، می گويد که هنوز مرگ پدر را باور نکرده است و کابوس هايش همچنان آزارش می دهد. او می گويد:" محمد جعفر پوينده يک مترجم آرمان خواه بود و نه يک قهرمان ملی، او آزادی بيان و خوشبختی مردم ايران را می خواست".

مريم مختاری، همسر محمد مختاری نقاش است و می گويد که تصاويری که در اشعار محمد مختاری بيان شده اند همواره در ذهن او جاری هستند. فصل پائيز برای او تلقی پراضطرابی دارد که هرسال تکرار می شود. او اين تلخی را در لابلای نقاشی ها و شعرهايش بيان می کند...

[برای شنيدن اين گفتگو اين جا را کليک کرده و به صفحه سايت راديو بين المللی فرانسه وارد شويد]