ويرانی خاوران، پاک کردن آثار هولناکترين جنايت تاريخ معاصر ايران، رضا معينی و جعفر بهکيش، بيداران

ماموران دولت جمهوری اسلامی ايران در فاصله جمعه ٢٠ تا جمعه ٢٧ دی ماه قسمتی از گورستان خاوران شامل گورهای قربانيان اعدامهای سال ٦٠ تا تابستان ٦٧ گورهای انفرادی و کشتار دسته جمعی تابستان ٦٧ (گورهای جمعی) را با بولدوزر زير و رو کرده و با ريختن خاک تازه و کاشتن درخت بر گور قربانيان، آثار يکی از هولناکترين جنايتهای تاريخ معاصر ايران را در زير انبوه درختان بی گناه پنهان کردند.

ماموران دولت جمهوری اسلامی ايران در فاصله جمعه ٢٠ تا جمعه ٢٧ دی ماه قسمتی از گورستان خاوران شامل گورهای قربانيان اعدامهای سال ٦٠ تا تابستان ٦٧ گورهای انفرادی و کشتار دسته جمعی تابستان ٦٧ (کانال‌های جمعی) را با بولدوزر زير و رو کرده و با ريختن خاک تازه و کاشتن درخت بر گور قربانيان، آثار يکی از هولناکترين جنايتهای تاريخ معاصر ايران را در زير انبوه درختان بی گناه پنهان کردند.

تخريب گورستان خاوران ادامه اقداماتی است که از تابستان امسال آغاز شد. ابتدا با اعمال فشار، بازداشت، احضار و حتی هجوم به منازل بازماندگان قربانيان از برگزاری مراسم يادبود در منازل شخصی آنان جلوگيری کردند و سپس در روز جمعه ٨ شهريور سال جاری بابستن راه‌های ورودی اين گورستان و ممانعت از برگزاری مراسم ساليانه يادبود کشتار جمعی تابستان ٦٧ طرحی را که سالها در نظر داشتند به اجرا درآوردند. درهای گورستان را برای مدتی بر روی بازماندگان قربانيان بستند. خانواده های مراجعه کننده به خاوران از سوی ماموران وزارت اطلاعات احضار و مورد بازجويی قرار گرفتند. در اين بازجويی ها ماموران خواهان تعهد اعضای خانواده ها برای عدم برگزاری مراسم و نرفتن به خاوران شده بودند. هر چند مسئولان جمهوری اسلامی در سال اخير رفتارهای غير مسئولانه و تحريک آميز برخی از کسانی که به قصد محکوم کردن جنايتهای دهه ٦٠ به خاوران می‌آمدند را بهانه هجوم به خاوران اعلام می‌کنند، اما روشن است که اين اقدامات برنامه ای از پيش تدوين شده و تنها اين اعمال غير مسئولانه بهانه‌ی لازم را در اختيار مقامات امنيتی قرار داده است.

جمهوری اسلامی سا‌ل‌ها در پی آن بود که به ترتيبی راه حلی برای "مسئله خاوران" بيابد. در سال های بعد از ١٣٦٧ می خواستند در خاوران "فرهنگ سرا" بسازند. سالها بعد خواستند خاوران را برای خانواده ها "بازسازی" کنند.که هر بار با تلاش خانواده ها و مراجعات مکرر آنان، مسئولان دولت جمهوری اسلامی از اجرای طرح خود صرفنظر کردند.

بازماندگان قربانيان اعدامهای دهه ٦٠ در مراجعات خود به ارگانهای دولت جمهوری اسلامی بر اين نکته تاکيد کرده بودند که هر گونه تغيير در وضعيت خاوران بايد پس از روشن شدن محل دفن اعدام شدگان در خاوران انجام گيرد، چرا که به درستی نگران بودند که هر گونه اقدامی می تواند شواهد موجود در خاوران را از بين ببرد.

در سالهای اخير بخشی از خانواده ها با توجه به اهميت حفظ خاوران اقداماتی را انجام دادند. از جمله دو سال پيش با ارسال نامه ای به ايت الله منتظری، از ايشان خواستند نظرشان را در مورد تخريب گورستان غير مسلمانها اعلام کنند. ايشان در پاسخ به اين سوال " که آيا تخريب گورستان غير مسلمين مجاز است؟" صراحتا اعلام کردند " که در اسلام بی احترامی به ميت و تخريب گورستان حتا غير مسلمان جايز نيست." ايشان همچنين متذکر شده بودند " ماموران اجرايی به صرف انکه برای حکومت اسلامی کار می کنند اما مجاز نيستند از اين دستور اطاعت کنند"

همچنين چندين عضو خانواده های اعدام شدگان دهه شصت در آبان ماه سال جاری در نامه ای به خانم ناواناتم پيلی کميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد علاوه بر تاکيد بر حق خانواده های قربانيان برای دادخواهی، درخواست کردند "که مقامات سازمان ملل در جريان ملاقاتهايشان با مسئولان جمهوری اسلامی بخواهند که به آزار و اذيت خانواده ها پايان داده شود."

در همان تاريخ رضا معينی و جعفر بهکيش، از خانواده های قربانيان، شکواييه برای آيت اله شاهرودی، رئيس قوه قضاييه، ارسال کردند و ضمن شرح آنچه در ماههای گذشته رخ داده است از ايشان خواستند تا بعنوان بالاترين مقام قضايی "با پيگيری مسئله به اقدامات غير قانونی ماموران جمهوری اسلامی در احضار و بازجويی و اذيت و آزار خانواده ها پايان دهند."

ما از همگان می خواهيم به حمايت از تلاش خانواده ها برای حفظ اين مکان که بخشی از تاريخ ايران است بکوشند. خاوران امروز به ويژه با گورهای دسته جمعی قربانيان قتل عام شصت و هفت، بنای يادمانی است برای نشان دادن کراهت چهره ی جنايت سياسی در همه سال های وحشت و ترور و آشکار کردن نهايت وقاحت در توهين به انسان و کرامت انسانی. اين محل خود گواهی می دهد که امری غيرعادی اتفاق افتاده است. تجمع در اين مکان و فراخواندن نام قربانيان، بعنوان اولين مشخصه ی هويت هر انسان، در مکانی که رژيم می خواهد بگويد "وجود ندارد" و انسانهايی که "نبوده اند" آن را مکانی برای بازشناسايی هويت "ناپديد" شدگان کرده است، و نه فقط آنها که در آنجا دفن شده اند، که هر کجای ايران بوده اند.

خانواده های قربانيان در تمام اين سالها تمام رنجها را به جان خريدند و امروز خاوران به عنوان نمادی از نقض گسترده حقوق بشر در ايران و جهان شناخته شده است. سکوت ديگر جايز نيست، ما از تمام کسانی که برای توسعه مبانی حقوق بشر تلاش می کنند می خواهيم که همراه با بازماندگان قربانيان کشتارهای دهه ٦٠ به تخريب گورستان خاوران اعتراض کرده و نشان دهند که بی پناهی خانواده های قربانيان نقض حقوق بشر افسانه ای است که به گذشته تعلق دارد.

***

کارزار علیه ویرانی گلزار خاوران : اعتراض کنید
این متن را برای کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل ارسال کنید

ما از شما مى‌خواهيم كه با استفاده از كليه‌ى اختيارت و امكان‌ت‌تان از ويرانى و نابودى اين گورستان كه سند جنايتى بزرگ است و نماد حافظه‌ى تاريخی مردم ایران، به فوريت پيشگيرى كنيد.

اعتراض کنید
این متن را برای کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل ارسال کنید

عالى جناب ناوانتيم پيلى، كميسر عالى حقوق بشر ملل متحد

با درد و اندوه فراوان آگاه شده‌ايم كه ماموران جمهورى اسلامى در فاصله‌ى ٢٠ تا ٢٧ دى ماه ١٣٨٧ گورهاى فردى و جمعى گلزار خاوران را ويران ساخته‌اند و سپس با ريختن خاك نرم درسطح زمينِ صاف گشته، به درخت كارى در اين تنها گورستان شناخته‌‌شده جان‌باختگان كشتار بزرگ تابستان١٣٦٧ و نيز ديگرانديشانى كه پيش از آن تاريخ به دست آمران و عاملان جمهورى اسلامى كشته‌شده‌اند، برآمده اند.

ما از شما مى‌خواهيم كه با استفاده از كليه‌ى اختيارت و امكان‌ت‌تان از ويرانى و نابودى اين گورستان كه سند جنايتى بزرگ است و نماد حافظه‌ى تاريخی مردم ایران، به فوريت پيشگيرى كنيد.

با احترام.......