‏ديدار اقشار مختلف مردم نجف آباد با آيت الله منتظری ‏‏در اعتراض به برخورد دادگاه ويژه روحانيت با حجت الاسلام قيصری

حجة الاسلام والمسلمين غلامحسين قيصری که از اعضای دفتر آيت الله‏ ‏العظمی منتظری و امام جماعت حسينيه اعظم نجف آباد می‎باشند، در‏ ‏تاريخ ‏۱۳۸۷/۱۰/۷‏ از طرف دادگاه ويژه روحانيت قم احضار و سپس به‏ ‏اداره اطلاعات آن شهر منتقل شدند. پس از چندين روز بازجويی و‏ ‏نگهداری در سلول انفرادی و در پی مخالفت ها و اعتراضات مردمی و‏ ‏تحصن در مساجد نجف آباد، دادگاه ويژه ايشان را در تاريخ‏ ‏‏۱۳۸۷/۱۰/۱۴‏ آزاد کردند ولی از رفتن ايشان به نجف آباد و اقامه نماز‏ ‏جماعت و سخنرانی در آن شهر در طول ماههای محرم و صفر ممانعت به‏ ‏عمل آوردند و حق خروج از شهر قم را به ايشان ندادند. به خاطر اعتراض‏ ‏به اين حکم دادگاه ويژه روحانيت جمعی از اقشار مردم نجف آباد روز جمعه ۲۷/۱۰/۱۳۸۷ با‏ ‏آيت الله العظمی منتظری ديدار کردند و ناراحتی خود را از اين تصميم‏ ‏تنگ نظرانه ابراز داشتند.

‏ ‏در اين ديدار ابتدا حجة الاسلام والمسلمين قيصری مطالب ذيل را بيان‏ ‏نمودند:

‏ ‏بسم الله الرحمن الرحيم و به نستعين ، والله خير ناصر و معين .‏ ‏قال الصادق (ع ): "فان فينا اهل البيت فی کل خلف عدولا ينفون عنه‏ ‏تحريف الغالين و انتحال المبطلين و تأويل الجاهلين ". (کافی ، جلد ۱، کتاب‏ ‏فضل العلم ، باب صفة العلم ، حديث ۲).
‏ ‏با عرض تشکر از تمامی شما برادران و خواهران که تشريف آورديد برای‏ ‏زيارت بی بی فاطمه معصومه سلام الله عليها و همچنين ديدار با مرجع‏ ‏بزرگوارتان .
‏ ‏نجف آباد شهری است که هميشه علماء و دانشمندان بزرگی را در بين‏ ‏مردم داشته است . تا آنجايی که شما به ياد داريد بزرگانی همچون مرحوم‏ ‏حاج شيخ احمد حججی ، مرحوم حاج شيخ ابراهيم رياضی ; و مدتهای‏ ‏مديدی شما مردم ، مجاهد بزرگوار و فقيه عاليقدر و مجتهد بی نظير‏ ‏حضرت آيت الله العظمی منتظری را در بين خود داشتيد. روشن بينی و‏ ‏آگاهی و تدين شما مردم به واسطه حضور اين عالمان و دانشمندان و‏ ‏بزرگانی است که در بين شما بودند و خدماتی را انجام دادند. همچنين‏ ‏مرحوم آيت الله ايزدی امام جمعه فقيد شهرمان از انديشمندانی بودند که‏ ‏ساليان دراز در بين شما بودند، و همه اينها باعث شد تا نجف آباد شهری‏ ‏باشد با مردم متدين ، روشن بين و آگاه ; و البته وظيفه علماء همين است .
‏ ‏روايتی است در کتاب کافی که قسمتی از آن را خدمتتان قرائت کردم . امام‏ ‏صادق (ع ) می‎فرمايند: "در ما اهل بيت در هر دوره ای جانشينان عادلی‏ ‏هستند که از سه گروه جلوگيری می‎کنند: اول غلوکنندگان ، دوم‏ ‏رخنه کنندگان به باطل ، و سوم جاهلان و نادانانی که تأويلاتی در دين انجام‏ ‏می‎دهند.
‏ ‏به هرحال شما مردم دانشمندان و انديشمندان زيادی را در بين خودتان‏ ‏داشتيد و اين باعث هوشياری و بيداری و آگاهی شماست . من هيچ قابل‏ ‏نيستم ، اصلا نمی شود نام من را در کنار بزرگانی که عرض کردم قرار داد،‏ ‏اما به هرحال مشکلی پيش آمده و وجود من را در نجف آباد مضر دانستند‏ ‏و امروز هم اجبارا در قم ساکن هستم . اميدواريم که مشکل برطرف شود.‏ ‏باز عرض می‎کنم من کوچک تر از آن هستم که نيازی به اين همه احساسات‏ ‏باشد که شما نسبت به اين موضوع داشتيد. اما در عين حال از اين‏ ‏حساسيت ها که شما نسبت به يک خدمتگزار خود داريد تشکر می‎کنم .‏ ‏اميدوارم اين اقدامات مسالمت آميز شما هشداری باشد برای آنان که با‏ ‏تنگ نظری به مسائل نگاه می‎کنند، و اميدوارم با نظری باز به مسائل توجه‏ ‏کنند و دوباره بشود در جامعه خدمت کرد و انتقادی دلسوزانه نمود.‏ ‏اميدوارم خداوند به همه ما توفيق خدمت به دين خدا و مردم مسلمان را‏ ‏عنايت فرمايد. والسلام عليکم و رحمة الله و برکاته .
‏ ‏
‏ ‏سپس آيت الله العظمی منتظری به ايراد سخن پرداختند و فرمودند:
‏
‏اعوذ بالله من الشيطان الرجيم ‏
‏بسم الله الرحمن الرحيم و به نستعين ‏

‏قرآن کريم در سوره يس می‎فرمايد: (واضرب لهم مثلا اصحاب القریة اذ‏ ‏جائها المرسلون ): "ای پيغمبر اصحاب آن قريه را مثال بزن که مرسلين در‏ ‏آن وارد شدند". منظور شهر انطاکيه است . قبل از اين که حبيب نجار بين‏ ‏مردم پيدا شود که از مرسلين حمايت کند، خدا اسم انطاکيه را می‎گويد‏ ‏"قریة ". قریة يعنی روستا، اما وقتی که داستان حبيب نجار را می‎خواهد‏ ‏بگويد که از فرستادگان خدا حمايت کرد خدا تعبير می‎کند: (و جاء من‏ ‏اقصی المدينة رجل يسعی ): "از آخر شهر يک مردی آمد به عنوان حمايت‏ ‏از فرستادگان خدا". يعنی قبل از آن که يک حبيب نجاری در آنجا پيدا بشود‏ ‏اسمش قريه است ، اما حالا که يک مرد پيدا شد خدا می‎فرمايد مدينه ، يعنی‏ ‏شهر.

‏ ‏البته من قابل نيستم ولی همان گونه که گفتند نجف آباد علماء و بزرگانی‏ ‏داشته و اين يک واقعيتی است ، و روی اين اصل کسانی که با حق مخالفند با‏ ‏شهر شما و علماء شما مخالفت می‎کنند.

‏ ‏خيلی تعجب است ، الان نزديک سالگرد انقلاب است ، سی سال از انقلاب‏ ‏گذشته است ، مثل اين که آقايانی که متصدی امورند فراموش کرده اند‏ ‏شعارهايی را که مردم اول انقلاب می‎دادند. اگر بنا بود که نفتی را بفروشند‏ ‏و خرج کنند که شاه اين کار را می‎کرد. رژيم سابق روزی شش ميليون بشکه‏ ‏نفت می‎فروخت و کارهايی هم انجام می‎داد. اين که مردم قيام کردند شعار‏ ‏انقلاب اين بود: استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی . الان نزديک سی سال‏ ‏از انقلاب می‎گذرد، شما پاسخ اين مردم را چه می‎گوييد؟ مردم انقلاب‏ ‏کردند، رهبر فقيد انقلاب و ديگران همه اين را تأييد می‎کردند که بايستی‏ ‏تغيير و تحول در جامعه پيدا بشود و از جمله شعارها "آزادی " بود.

‏ ‏الان يک نفر عالمی در نجف آباد مثل جناب مستطاب حجة الاسلام آقای‏ ‏قيصری يا علمای ديگر مثل حجة الاسلام آقای واحد که از بزرگانند و‏ ‏ساير علماء که در نجف آباد هستند، به جای اين که از علماء تقدير شود که‏ ‏مردم را هدايت و رهبری می‎کنند، برای آنان مزاحمت ايجاد می‎کنند. آيا‏ ‏آزادی که شعار مردم بود همين است که سه چهار نفر بنشينند تصميم‏ ‏بگيرند و بقيه ساکت باشند؟! استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی .‏ ‏جمهوری اسلامی يعنی چه ؟ يعنی حکومتی که جمهور مردم پايه گذار و‏ ‏مديرش باشند، البته بر اساس موازين اسلام .

‏ ‏لازم است بر مسئولين و متصديان امور - مخصوصا حالا که سالگرد‏ ‏انقلاب است - يک انعطافی در آنان پيدا شود و با مردم سازگاری داشته‏ ‏باشند. خواسته های مردم مورد توجه قرار گيرد و مردم هم ساکت نباشند.‏ ‏مردم وظيفه دارند که در هر شرايطی اعتراض خودشان را اعلام کنند وگرنه‏ ‏اصلا بی خود انقلاب کردند. مردم از باب اين که صاحب کشور بودند‏ ‏انقلاب کردند الان هم اين مردمند که صاحب کشورند، اين همه اصولی که‏ ‏در قانون اساسی راجع به حقوق مردم است را نمی توان ناديده گرفت و با‏ ‏نهادهای غيرقانونی بر آنان حکومت کرد.

‏ ‏مجددا من از شما مردم شريف نجف آباد تشکر می‎کنم که احساس وظيفه‏ ‏کرده ايد، و اين که نسبت به مزاحمت ايجاد شده برای جناب مستطاب‏ ‏حجة الاسلام آقای قيصری اعتراض کرده ايد و به طور قانونی حرکت‏ ‏کرده ايد قابل تقدير است . ان شاء الله همه شما موفق و مويد باشيد.
‏ ‏والسلام عليکم ورحمة الله و برکاته.‏

‏دفتر آيت الله العظمی منتظری ‏
‏‏۱۳۸۷/۱۰/۳۰‏‏