لس آنجلس تايمز: پيام سری اوباما به ايران و دعوت برای گشايش "يک کانال پشتی" سری برای انجام مذاکرات، انتخاب

خبرگزاری انتخاب: روزنامه‌ی لس‌آنجلس تايمز مدعی شد: باراک اوباما و مشاورانش برای ارسال پيامی سری به مقامات ايران و دعوت برای گشايش "يک کانال پشتی" سری برای انجام مذاکرات ميان آمريکا و ايران آماده می‌شوند.

اين روزنامه‌ی آمريکايی افزود: گفت‌وگوهای از طريق کانال پشتی در سال ۱۹۷۲ راه را برای روابط آمريکا و چين باز کرده و در سال ۱۹۹۳ در خصوص توافق صلح اسراييل و فلسطين نيز تا حدی راه‌گشا بود و پيشرفت‌های اندک ديگری نيز حاصل کرده است.

اين روزنامه ادامه داد: اما پيام اوباما چه چيزی خواهد بود؟ اين يکی از مسائل مهمی است که دنيس راس، استراتژيست جديد دولت آمريکا درباره ايران با آن دست و پنجه نرم می کند.درخواست زياد موجب خواهد شد که ايرانی‌ها از پذيرش آن خودداری کنند و دست کشيدن زياد از مسائل نيز ممکن است موجب شود که آن‌ها درخواست‌های بيشتری را مطرح کنند. بنابراين گزارش، راس و ويليام برنز، معاون امور سياسی وزير امور خارجه‌ی آمريکا با کارشناسان مسائل ايران و ديپلمات‌های اروپايی برای تعيين يک استراتژی تبادل نظرهايی داشته‌اند. دولت آمريکا هنوز تصميم نگرفته است که دقيقا چه نوع پيامی بايد ارسال شود. اين پيام می‌تواند نامه‌ای شخصی از جانب اوباما و يا يک ارتباط شفاهی از جانب يک ديپلمات با ديپلمات ديگر باشد.در هر حال در صورت انجام اين امر نسخه‌ی ديپلماتيک "دست کشيده شده" اوباما خواهد بود که در سخنرانی مراسم تحليف‌اش به آن اشاره کرد. در واقع اين امر می‌گويد: ما برای گفت‌وگو آماده‌ايم. فقط زمان و مکان را مشخص کنيد.

براساس اين گزارش، اين پيام علاوه بر‌آن چه ذکر شد ممکن است به دليل آن چه که «نمی‌گويد» قابل توجه باشد. حتی ممکن است در آن به مسائل ميان دو کشور نظير برنامه‌ی هسته‌يی اشاره‌ای نشود. هدف اوباما در اين مرحله آغاز کردن مذاکرات و نه تعيين محتوای آن است. ديپلمات‌های اروپايی برای ارسال پيام اوباما به ايران مبنی بر صرف نظر از هرگونه جاه‌طلبی آمريکا برای تغيير رژيم که شرط ابتدايی برای گفت‌وگو از نظر ايرانی‌هاست اعمال فشار کرده‌اند.اين اطمينانی است که دولت بوش نتوانست ارائه کند. هنوز مشخص نيست که تيم اوباما چطور به اين مساله خواهد پرداخت.

يکی از موضوعات مذاکرات اين خواهد بود که آمريکا تا چه اندازه بايد سرسخت باشد. دنيس راس پيش از آن که سمت فعلی‌اش را عهده‌دار شود، خط مشی نسبتا تندی را خواستار شد و در مقاله‌ای در سال ۲۰۰۷ نوشت که مجازات‌ها بيش از مشوق‌ها برای تغيير موضع ايران مهم هستند؛ اما يک ديپلمات اروپايی که با وی ملاقات کرد می‌گويد که تحريم‌های جديد بايد دسته کم تا بهار به تعويق بيفتد تا اجازه دهد مذاکرات از شانس بهتری برای آغاز شدن برخوردار شود.

در ادامه‌ی اين مطلب آمده است: حتی اگر ايران بر سرميز بنشيند رسيدن به توافق ممکن است مشکل باشد؛ آمريکا و متحدانش می‌خواهند که ايران غنی‌سازی اورانيوم را متوقف و برنامه‌ی هسته‌يی‌اش را تحت کنترل دقيق‌تر بين‌المللی قرار دهد؛ در عين حال ايران پايان دادن به تحريم‌های اقتصادی را خواستار است که سازمان ملل آمريکا و اتحاديه اروپا عليه اين کشور اعمال کرده‌اند.

مساله فقط اين نيست؛ ايران می‌خواهد که آمريکا حمايت از شورشيان در استان بلوچستان را متوقف کنند. آمريکا خواهان آن است که ايران حمايت از حماس در نوار غزه و حزب الله در لبنان را متوقف کند. هر دو کشور در عراق و افغانستان مشارکت دارند و هر دو خواهان کاهش صادرات ترياک و هرويين هستند که افغانستان صادر می کند.

لس‌آنجلس تايمز در پايان اين مطلب افزود: اوباما در مبارزات انتخاباتی سال گذشته به دليل پيشنهاد انجام مذاکرات بدون پيش شرط با ايران مورد انتقاد مخالفانش واقع شد؛ اکنون روشن است که او حق داشت؛ زيرا بدون يک رويکرد بازتر آمريکا در قبال تهران تلاش بين‌المللی برای اعمال فشار عليه ايرانی‌ها تاکنون به بن‌بست رسيده است، اما آغاز مذاکرات فقط مانع اول خواهد بود؛ غرور ايرانی‌ها موجب افتخارشان به مهارت‌شان در مذاکرات می‌شوند.

آزمون واقعی اوباما شايد اين باشد که اگر گفت‌وگو با ايران به پيشرفتی دست نيافت آيا او از ميز مذاکرات خواهد گريخت يا خير؟