اتحاديه دانشجويان اروپا خوهان آزادی دانشجويان دربند پلی تکنيک شد، اميرکبير

خبرنامه اميرکبير: اتحاديه دانشجويان اروپا (European Students Union) در اطلاعيه ای که در وب سايت خود منتشر کرده است با اشاره به بازداشت گسترده دانشجويان پس از اعتراض به دفن شهيد، خواستار آزادی ۹ دانشجوی دربند پلی تکنيک شده است که در معرض بدرفتاری، شکنجه و رفتارهای اهانت آميز قرار دارند.

در اين بيانيه همچنين با اشاره به برخی از فشارها بر دانشجويان ايران در دانشگاه های مختلف نسبت به وضعيت نقض حقوق دانشجويان ابراز نگرانی شده است. [برای مشاهده اصل اين اطلاعيه به اين لينک می توانيد مراجعه کنيد.]

گفتنی است اتحاديه دانشجويان اروپا سازمانی مرکب از ۴۱ اتحاديه دانشجوئی ملی در ۳۸ کشور اروپائی است که اعضای آن نماينده ۱۱ ميليون دانشجو در سراسر قاره اروپا هستند. مقر اين اتحاديه در بروکسل بلژيک قرار دارد و مهم ترين هدف آن کمک به ارتقای اهداف آموزشی، فرهنگی، اقتصادی دانشجويان اروپا است.

ترجمه متن بيانيه اتحاديه دانشجويان اروپا به اين شرح است:

دانشجويان در ايران در معرض موجی سرکوبی و تجاوز به حقوق خود قرار دارند

مطابق با گزارش های عفو بين الملل، اين اتحاديه هشدارهائی در مورد وضعيت دانشجويانی که در برابر موج سرکوب در ايران ايستادگی می کنند، دريافت کرده است.

آخرين موارد بازداشت خودسرانه و اقدامات سرکوب کننده بوی‍ژه در مورد دانشجويان، اعضای اقليت های مذهبی و قومی، فعالان اتحاديه های صنفی کارگری در ايران و نيز فعالان حقوق زنان است.

سازمان عفو بين الملل نيز در بيانيه های خود در مورد هر گونه اقدام خشونت آميز و سرکوب کننده با دانشجويان هشدار داده و خواهان آزادی همه دانشجويانی شده که در بازداشت خودسرانه بسر می برند و تنها جرم آنها اجرای حق خود مبنی بر آزادی بيان و آزادی برگزاری تجمع بوده است.

کانون مدافعان حقوق بشر در بيانيه خود در تاريخ ۱۲ مارس ۲۰۰۹ بازداشت اين دانشجويان را محکوم کرده و هم چنين تقاضا کرده که دانشجويان محروم از تحصيل، که تنها بدليل اجرای حقوق خود از حضور در کلاس های خود منع شده اند، بتوانند به تحصيل خود ادامه دهند. کانون مدافعان حقوق بشر توسط فعالان حقوق بشر در ايران از جمله شيرين عبادی، برنده جايزه صلح نوبل، تاسيس شده که خود اين کانون نيز در دسامبر ۲۰۰۸ توسط مقامات جمهوری اسلامی تعطيل شد.

دانشجويان دانشگاه صنعتی اميرکبير ظاهرا اکنون در معرض چنين رفتارهای قرار دارند. چهار دانشجوی اين دانشگاه در روز ۱۷ بهمن ماه در مراسم سالگرد درگذشت مهندس بازرگان، اولين رئيس دولت جمهوری اسلامی ايران پس از پيروزی انقلاب در سال ۱۹۷۹ ميلادی، بازداشت شدند. اين مراسم يک مراسم صلح آميز بود که طی يک دهه هر سال در چنين روزی برگزار می شد. شرکت کنندگان و سازماندهندگان چنين برنامه ای نيز از پيش مقامات ايران را در جريان برگزاری اين برنامه قرار داده بودند و هيچ کدام از اين مقامات نيز هيچ مخالفتی با برگزاری اين مراسم ابراز نکرده بودند.

در آغاز چنين برنامه ای ۲۰ تن از شرکت کنندگان در اين برنامه بازداشت شدند اما ۱۶ تن از آنان آزاد شدند اما ۴ تن از آنان که دانشجويان دانشگاه اميرکبير بوده اند هنوز در زندان اوين در بازداشت بسر می برند بدون آنکه هيچ اتهامی در مورد آنها مشخص شده باشد. اين دانشجويان مطابق اخبار در اعتراض به شرايط بازداشت خود دست به اعتصاب زده اند.

بيش از ۷۰ نفر از دانشجويان اين دانشگاه در ۲۳ فوريه ۲۰۰۹ در جريان يک تجمع مسالمت آميز در اين دانشگاه دستگير شدند. اعتراض دانشجويان به تدفين اجساد ۵ تن از سربازان جنگ ايران بود.

اين اقدام مقامات ايرانی در تدفين شهدا در دانشگاهها به تلاش آنها برای اعمال کنترل بيشتر بر دانشگاهها تفسير شده است. اين اجساد سربازان که بدليل اينکه خود را در جنگ قربانی کرده اند، شهيد خوانده می شوند، ورود نيروهای امنيتی و نظامی را به دانشگاهها تسهيل می کنند، زيرا ديگر برای ورود به دانشگاه نيازی نيست اثبات کنند که دانشجو هستند. اين امر هم چنين می تواند مانعی برای تمامی اعتراضات و مخالفت های دانشجوئی در برابر سياست های دولت باشد.

بسياری از کسانی که در روز تدفين اجساد در اين دانشگاه دستگير شدند مورد بدرفتاری قرار گرفتند. تعدادی ديگر به کلانتری ۱۰۷ واقع در ميدان فلسطين منتقل شدند که آنجا هم آنها مورد بدرفتاری قرار گرفتند.

چهار تن از اعضای انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه صنعتی اميرکبير (ISA)، يعنی نريمان مصطفوی، مهدی مشايخی، احمد قصابان و عباس حکيم زاده، عضو شورای مرکزی نهاد دانشجوئی ملی ايران (دفتر تحکيم وحدت) (OCU) فردای آن روز بازداشت شدند. همه آنها هم اکنون در بند ۲۰۹ اوين که تحت نظارت وزارت اطلاعات ايران است بدون هيچ گونه ارتباطی با خارج و در حبس انفردای، بسر می برند.

ياسر ترکمن، ديگر عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه اميرکبير نيز در اوايل مارس ۲۰۰۹ توسط نيروهای اميتی دستگير شد. او پيش از آن توسط ماموران حراست دانشگاه مطلع شد که به دانشگاه ممنوع الورود شده است و نمی تواند وارد دانشگاه شود. شاهدان ديده اند که وی در هنگام دستگيری مورد ضرب و شتم شديد از سوی دو فرد لباس شخصی قرار گرفته است.

در طی هفته های گذشته هم در استان جنوب شرقی ايران يعنی سيستان و بلوچستان نيز تعدادی از دانشجويان از ورود به دانشگاه منع شده اند و دو تن ديگر نيز بازداشت شدند که پس از آن ازاد شدند.

در شهر جنوبی- مرکزی ايران، شيراز نيز عده ای از دانشجويان بازداشت شدند و منازل عده ای از آنان مورد تفتيش قرار گرفت و عده ای ديگر هم از ورود به دانشگاه و حضور در کلاس های خود منع شده و چند تن ديگر نيز در اعتصاب غذا بسر می برند.

در شهر مرکزی ايران، يعنی اصفهان نيز انجمن دانشجويان بطور اجباری تعطيل شد و دو دانشجوی اين دانشگاه بنام های داوودی و خداياری دستگير شدند.

در ماه ژانويه نيز، انجمن دانشجويان دانشگاه علامه طباطبائی و شاخه دفتر تحکيم وحدت بسته شد.

در شهرهای شمالی ايران، در دانشگاه صنعتی بابل نيز دانشجويان به کميته انضباطی فراخوانده شدند و نيز ۱۵ دانشجوی ديگر نيز در دانشگاه خواه نصير به کميته انضباطی فراخوانده شدند.

انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی نوشيروان مازندران نيز تعطيل شد در حالی که در شهر شمال غربی ايران يعنی تبريز نيز دانشجويان بسياری به زندان محکوم شدند.

نسيم روشنائی، ساناز الله ياری، اميرحسين محمدی فر و مريم شيخ از دانشجويان طيف چپ، موسوم به دانشجويان‌آزاديخواه و برابری طلب نيز روز اول مارس توسط نيروهای امنيتی دستگير شدند. عفو بين الملل نيز با صدور بيانيه ای در مورد خطر شکنجه و بدرفتاری با آنان در هنگام بازداشت ابراز نگرانی کرد. آنها هم اکنون در بند ۲۰۹ اوين بسر می برند.

روند چنين بازداشت هائی در ايران در حال افزايش است و اين امر با هدف ساکت کردن انتقادها و صدای منتقدين پيش از انتخابات درايران است. سازمان عفو بين الملل دانشجويان ياد شده را زندانی عقيده و وجدان می داند، زيرا آنها تنها بدليل اجرای حق خود يعنی ابراز آزادانه نظرات خود در بند بسر می برند.

اتحاديه دانشجويان اروپا از مقامات جمهوری اسلامی ايران می خواهد که ۴ دانشجوی دانشگاه پلی تکنيک که در روز ۴ فوريه و ۴ دانشجوی ديگر اين دانشگاه که در روز ۲۴ فوريه متعاقب تجمع اعتراضی دانشجويان اين دانشگاه بدليل تدفين شهدا در اين دانشگاه بازداشت شدند، را در برابر هرگونه شکنجه، رفتار ظالمانه و تحقير آميز محافظت کرده و به آنها دسترسی سريع به خانواده، وکيل و هرگونه مراقبت پزشکی درصورت ضرورت، ارائه شود.

علاوه بر آن اتحاديه دانشجويان اروپا خواهان آزادی فوری و بدون قيد و شرط دانشجويان نه دانشجوئی است که تنها بدليل مسالمت آميز ديدگاههايشان و اجرای حق خود مبنی بر آزادی تجمعات در بازداشت بسر می برند. آنها هم چنين فورا بايد اجازه يابند که به سر کلاس های خود باز گردند.