کلامی کوتاه با محمدعلی ابطحی، صالح

حقيقتش اول اين متن رو برای "نظرات شما" تو سايت ايشون فرستادم اما ديدم بعد از دوبار فرستادن خبری نشد، برای همين گفتم از اين طريق شايد اگه نديده باشند، ببينند. پيشاپيش از لحن گفتاری اين متن از شما عذر ميخواهم.
سلام جناب آقای ابطحی!

مستقيم ميرم به اصل مطلب. . .
من هميشه فکر ميکردم شما اين مطلب رو خوب درک ميکنيد که چه در اين دنيای مجازی (اينترنت) و چه در فضای جامعه اگر به شما توجهی ميشه بيشترش مال اينه که شما رو از نزديکان خاتمی ميدونند.
عزيز!
اول که از کروبی حمايت کرديد گفتيد دلخوريد، گفتيد هضم نکرديد و گفتيد خاتمی که صريحا از ميرحسين حمايت نکرده. حالا از شما ميپرسم دلخوريتون تموم نشد؟! نبوی با ۱۰۰۰۰کيلومتر فاصله دلخوريش تموم شد و هضم کرد ، شما هضم نکردی؟
حمايت صريح خاتمی رو هنوز نشنيدی؟!
اجازه بديد دوست صداتون کنم!
دوست بزرگوار!
شما حمايت نکردن کروبی رو از آيت الله توسلی و حمايت از "حاجی آقا"ی کازرونی رو تو انتخابات خبرگان که جلوی چشمتون اتفاق افتاد درک ميکنيد ولی کانديدا شدن مير حسين موسوی رو که خودش تاکيد داره اگر خاتمی ميموند کنار ميرفتم رو درک نميکنيد؟!
همشهری عزيز!
دوست ندارم فکر کنم شما هم مثل برخی زود مسائل يادتون ميره.
لطفا! از شما خواهش ميکنم، يک نوار پرسش و پاسخ مهندس موسوی رو با دوستتون کروبی مقايسه کنيد.
شما به قول خودتون مدير راديو بوديد، فرهنگی هستيد، ببينيد اين مهندس موسوی از جامعه بدون تئاتر، موسيقی، رمان و نقاشی (هنر) به عنوان گورستان ياد ميکنه و با همين دقت و شفافيت از سياست خارجی و معنی قانون و اقتصاد ميگه.
عزيز!
من اول با ترديد طرف اين مرد رفتم ولی حقا و انصافا خوشحالم که هنوز سياست ايران در سطح و اندازه ايشون هم آدم داره!

بهروز باشيد
صالح