چهارشنبه 23 اردیبهشت 1388   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

احمدی نژاد بايد برود! بيانيه مشترک بيش از ۵۰ انجمن اسلامی دانشجويی، اميرکبير

خبرنامه اميرکبير: بيش از ۵۰ انجمن اسلامی دانشجويی با امضای بيانيه مشترکی اعلام کردند حضور مجدد احمدی نژاد به عنوان رئيس جمهور با توجه به کارنامه ننگين وی باعث تبعات هر چه بيشتر برای اقشار مختلف مردم و وضعيت ايران خواهد شد. متن اين بيانيه به شرح زير است:

اينک زمان نشان دادن صلابت اراده هاست، حافظه ی تاريخی ما می گويد هيچ گاه ايران بعد از انقلاب چنين بر لبه ی خطرناک بحران ها قرار نگرفته بود، هيچ گاه چنين منافع ملت در معرض آسيب نبوده است، عزت و غرور ملی مان اين چنين به دنبال ماجراجويی های سياستمداران حاکم جريحه دار نشده بود و کرامت انسان ايرانی در جهان خدشه دار نشده بود. امروز پس از گذشت قريب به چهار سال از عمر دولت آقای احمدی نژاد بار ديگر با استناد به آنچه در اين مدت بر ملت و مملکت مان رفته است اعلام می کنيم کارنامه ی دولت نهم منفی و غير قابل دفاع بوده و ادامه حيات اين دولت منجر به چشم انداز نگران کننده تری برای منافع ملت می شود:

کارنامه ی سياست های دولت نهم در دانشگاه [۱]

به جرئت می توان گفت دانشگاه، اين مهمترين کانون آزادی خواهی و روشنگری سهمگين ترين ضربات و بيشترين فشار ها را از جانب دولت نهم دريافت کرده است. احضار تمام نشدنی دانشجويان به کميته های انظباطی و صدور احکام سنگين محروميت از تحصيل و ممانعت از حضور دانشجويان منتقد به دانشگاه، سلب آزادی های آکادميک به واسطه تهديد و اخراج اساتيد برجسته و دگرانديش، تعليق و جلوگيری از فعاليت های تشکل های دانشجويی مستقل و فشار بر اعضاء انجمن های اسلامی دانشجويان جلوگيری از اجرای برنامه ها و فعاليت های دانشجويان، بازداشت و شکنجه بسياری از دانشجويان منتقد و معترض به دولت، ايجاد محدوديت های اداری و سياسی به ويژه در زمينه علوم انسانی و اجتماعی برای اساتيد و دانشجويان، اعمال سهميه بندی جنسيتی و بومی گزينی جنسيتی و جلوگيری از ورود دختران به دانشگاه و… تنها بخش کوچکی از حمله کينه توزانه دولت به دانشگاه است که همراه با گسترش کرختی و ياس و کاهش نشاط و اميد در فضای دانشگاه و کاهش شاخص های کمی و کيفی آموزش عالی بوده است و روند فرار مغز ها و نيروی انسانی زبده را به دنبال داشته است.



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


مسئله شرم آور ستاره دار کردن دانشجويان منتقد و دگر انديش خود به خوبی پرده از تنگ نظری و تماميت خواهی مسئولين و مديران امر بر می دارد. نامه سرگشاده بی سابقه ۱۰۹ نفر از اساتيد دانشگاه خود به خوبی وضعيت اسفبار دانشگاه در ابعاد مختلف را به نمايش می گذارد.

از سوی ديگر بسط نگاه امنيتی و ايجاد فضای پليسی و بستن تمامی روزنه های تنفس نهايت دشمنی دولتمردان نهم را با دانشگاه نشان می دهد. سوء استفاده از شهيد و فرهنگ شهادت و ارائه تصويری خشونت گرا و غير عقلانی از دين و تحميل هزينه های سنگين به دانشجويان در اين مسير نه فقط سبب تحکيم خصايل والای انسانی در دانشگاه و جامعه نشده است بلکه به عکس جواب داده است و اساساٌ به باور های دينی نسل جديد ضربات سهمگينی وارد کرده است.

کارنامه ی سياست های دولت نهم در عرصه ی اجتماعی و سياسی

دولتی که شعار داده بود کابينه ای ۷۰ مليونی می آفريند به سرکوب گسترده، سازمانی و بی وقفه جامعه مدنی پرداخت. اين دولت تمام توان خود را به کار گرفت تا اندک نهاد های مدنی موجود را برچيند.

تعطيلی نسبتا کامل مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی، تهديد دائمی اندک روزنامه های مستقل، دخالت مستقيم و بی سابقه در روند مديريتی نشريات و مطبوعات غير دولتی و مستقل، سانسور شديد در عرصه کتاب و هنر، فيلترينگ فضای مجازی و اينترنت، افت کمی و کيفی توليدات فرهنگی-هنری، سرکوب جنبش های اجتماعی از قبيل جنبش زنان، اقوام ايرانی، کارگران و معلمان ، برخورد شديد و يورش به تجمعات مسالمت آميز و قانونی زنان، کارگران ، معلمان و دانشجويان و بازداشت، شکنجه و تعقيب فعالين آنها ، برخورد بسيار خصمانه با با فعالان ترک و کرد و حتی دراويش، پلمپ غير قانونی تشکل های حقوق بشری از جمله کانون مدافعان حقوق بشر و برخورد با گردانندگان آن ، ايجاد رعب و وحشت در جامعه به بهانه گشت های ارشاد و برخورد با ارازل و اوباش و …

همچنين نگاهی به عملکرد دولت نهم نشان از رکورد شکنی ديگر اين دولت در عرصه کشورداری دارد. چه اينکه پس از پيروزی انقلاب تا کنون هيچ دولتی اينچنين چشم بر تحليل های کارشناسانه در امر کشورداری نبسته است. [۲]

کارنامه ی سياست های دولت نهم در عرصه ی اقتصادی [۳]

دولتی که قرار بود نفت بر سر سفره های مردم آورد، به مبارزه با فساد بپردازد و عدالت گستر باشد با بها ندادن به مفاهيم بنيادی علم اقتصاد و عدم برنامه ريزی، شيوه اقتصاد دستوری و حتی بی توجهی به سند چشم انداز بيست ساله، برنامه چهارم و سياست های اصل ۴۴ قانون اساسی، تنش های ستيزگرانه با جهان، بی توجهی به هشدار و پيش بينی های اقتصادانان کشور که به صورت چندين نامه در سال های گذشته گوشزد شده بود؛ عملا عزم برچيدن سفره های بی رنگ و رونق مردم را دارد. تورم، بيکاری و فقر را به بالاترين حد خود رسيده و “نظام پولی و بانکی” و “فضای کسب و کار” تقريبا از هم فروپاشيده است و يا در معرض فروپاشی است، امروز دولت به برکت آخرين دلارهای نفتی هنوز باقيمانده، می کوشد تا با بسط فرهنگ “گداپروری و صدقه سالاری” نگاه های مردم را در آستانه انتخابات به خود معطوف کند.

فساد اقتصادی و گسترش رانت خواری، ناسالم و غير شفاف بودن عرصه اقتصاد، اکثريت مردم ايران را علی رغم برخورداری از مواهب طبيعی زير خط فقر قرار داده است به گونه ای که آنان را حتی در تأمين مايحتاج روزانه خود دچار مشکل کرده است.

کارنامه ی سياست های دولت نهم در عرصه بين المللی [۴]

موضع گيری و سخنان نسنجيده محمود احمدی نژاد در عرصه بين المللی علاوه بر هدر دادن منافع ملت ايران سبب مخدوش گشتن چهره صلح طلب و آزادی خواه ايرانيان در عرصه جهانی شده است.

دولت ماجراجوی نهم به اسم عزت کشور و اقتدار ايران بدون توجه به منافع ملت پياپی تنش آفريده، کشور را در شرايط بغرنجی قرار داده و احتمال وقوع جنگ و تبعات ويرانگر آن نظير ريسک سرمايه گذاری را افزايش داده است. عدم اتخاذ سياست های درست و متناسب با منافع ملت در خصوص پرونده هسته ای، ايران را اکنون با تحريم های گوناگون بين المللی روبه رو کرده است که آثار منفی تحريمها، اينک آشکار شده است و هر چه بيشتر به پيش برويم آثارشان بيش از پيش نمايان خواهد شد. عدم تدبير لازم در عرصه سياست خارجی و درک درست از مناسبات ديپلماتيک و تعامل با جامعه جهانی سبب زير سوال رفتن حاکميت ملی ايران بر جزاير سه گانه تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی در برابر ادعا های امارات شده و تقليل حاکميت مسلم ايران از ۵۰ درصد دريای خزر به ۱۲ درصد را در پی داشته است. همچنين نزديکی بيش از حد ، هزينه زا و بدون توجه به منافع ملت به بعضی ديکتاتور های حاکم بر کشور های آمريکای لاتين و عدم همراهی با جامعه بين المللی در عرصه منطقه ای زمينه ساز تقويت سوء ظن جهانی به ايران و تشديد تحريم ها و فشار های بين المللی برکشور شده است.

جمع بندی

روی کار آمدن محمود احمدی نژاد و حضور نظاميان در حوزه اجرايی کشور، منجر به حاکم شدن يک نگاه امنيتی و سرکوبگر به جريانات اجتماعی و سياسی گرديد که ادامه روند سلب فضای تنفس از گروه ها و فعالين سياسی آزادی خواه، کشور را در آستانه انفجاری اجتماعی قرار خواهد داد. از طرفی وضعيت اسفناک اقتصادی و تورم روز افزون ، بحران های ناشی از مسائل فراگير اجتماعی همچون مسکن، ازدواج، اشتغال و بسياری بحران های ريز و درشت ديگر که کشور درگير آن است چشم انداز نه چندان روشنی را برای جامعه و خصوصـاُ نسل جوان نشان می دهد. گرچه ايستادگی فعالين دانشجويان و فعالين مدنی و اجتماعی در مقابل حملات سرکوبگرانه و بی خردانه دولت نهم تحسين برانگيز است اما اين واقعيت آشکار شده است که ادامه اين روند، زوال نهادهای مدنی، و خاموشی جنبش های اجتماعی را در پی و افزايش شورش های کورخيابانی ناشی از خشم و رنج را در پی خواهد داشت. سرگردانی مردم و ناتوانی در تامين نياز های اوليه زندگی، سرخوردگی جامعه روشنفکری ،کرختی و رخوت حاکم بر فضای دانشگاه، گرايش بسيار زياد نسل جوان به اعتياد و مواد مخدر سايه یأس و ناميدی را بر سر جامعه افکنده است که در بخش زيادی از اين معضلات رد پای سياست های محمود احمدی نژاد را می توان ديد.

افزايش روزافزون فساد، فقر، بيکاری، فاصله طبقاتی، ناهنجاری ها و معضلات اجتماعی، انزوا و تحريم های گسترده در عرصه بين المللی محصول دوران سياه دولت نهم است. اينک بر اثر بحران های پياپی و فراگير؛ اقتصاد، اجتماع، سياست و فرهنگ در وضعيتی آشفته اند و بدون شک ادامه اين روند کشور را بيش از اين در معرض مخاطرات جدی قرار می دهد که متاسفانه جبران آن توسط هيچ کسی امکان پذير به نظر نمی رسد. برون رفت از اين وضعيت حاد و نجات کشور نيازمند يک تصميم گيری عقلانی از طرف همه ی گروه های اصلاح طلب و تحول خواه و همه علاقمندان کشور می باشد.

در آستانه انتخابات رياست جمهوری دهم و خاتمه يافتن دوران سياه محمود احمدی نژاد قرار گرفته ايم. برخلاف سی سال گذشته که همواره حاکميت از آن به عنوان “شرايط حساس کنونی” ياد می کرد، اتفاقا در مقطع کنونی شرايط واقعا حساس گشته است. روی کار آمدن دولت محمود احمدی نژاد فصلی جديد را برای کشور رقم زد که متاسفانه انتظار می رود مردم عواقب وحشتناک آن را تا ساليان متمادی بپردازند.

اينک لزوم ايفای نقش تاريخی از سوی کليه نيروهای آزادی خواه بيش از پيش عيان می گردد. ما معتقديم حضور دوباره محمود احمدی نژاد موجب تشديد تمامی بحران ها و فروپاشی اجتماعی خواهد بود. با صدای بلند فرياد بر می آوريم احمدی نژاد بايد برود. “نه به احمدی نژاد” و توقف روند فعلی می تواند تصميمی عقلانی از طرف همه گروهها ، احزاب و فعالين سياسی و مدنی آزادی خواه و اصلاح طلب باشد.

[۱] نزديک به ۳۰۰ استاد دانشگاه در اين مدت به طور ناخواسته بازنشست شدند.
حدود ۱۰۰۰ دانشجو ستاره دار شده اند که ۳۰۰ تن از آنها سه ستاره بوده اند و از تحصيل در مقاطع تحصيلی بالاتر محروم شده اند.
قريب به ۷۰ تشکل دانشجويی در تعطيل يا فعاليت هايشان معلق شده است.

[۲] از جمله، می‌توان به موارد زير اشاره کرد.
منحل کردن سازمان مديريت و برنامه ريزی کشور و حذف شمار بسيار زيادی از کارشناسان از روند تصميم گيری، چيزی که حتی مورد مخالفت مجلس شورای اسلامی هم قرار گرفته و بخشی از قانون گريزی هم مربوط به اين امر است.
عدم تغيير ساعت رسمی کشور در آغاز بهار (در سال اول زمامداری آقای احمدی نژاد) که با توجه به هزينه زياد آن سبب مداخله مجلس و تصويب قانون برای اجرای اجباری آن شد.
تغيير ساعات کار بانک‌ها و مقاومت در برابر تصحيح آن.
منحل کردن شوراهای عالی در کشور که باز موجب واکنش مجلس شد.
اعلام طرحهای زود بازده اقتصادی و ملزم کردن بانکها به اعطای تسهيلات ويژه برای اجرای آنها، که موجب افزايش نقدينگی، افزايش قيمت بی رويه مسکن و افزايش طلبهای معوقه بانک‌ها شد و در بهبود توليد صنعتی نيز نقش معناداری نداشت.
اجرای شتاب‌زده بخشی از طرح تحول اقتصادی، پيش از نهايی شدن و تصويب آن، و آمارگيری با هزينه زياد که سرانجام آن را از مجلس پس گرفت.
محدود کردن مديران به نيروهای “خودی”کم تجربه و هزينه آفرين.

[۳] افزايش جمعيت بيکاران کشور به بيش از چهار ميليون نفر و رسيدن به آستانه تحمل جامعه (نرخ بيکاری به ۱۲درصد افزايش يافته است)، رشد اقتصادی ۵.۶ درصدی (در حالی که براساس برنامه چهارم رشد اقتصادی ايران ۱۲.۲ درصد پيش بينی شده بود)، کسری بودجه ۴۴ هزار ميليارد تومانی در سال ۸۸ (بنا به اعلام مرکز پژوهش‌های مجلس)، افزايش ۲۵ درصدی نرخ تورم، واردات (حدودا) ۱۲ ميليارد دلاری در زمينه محصولات کشاورزی که ۸/۲ ميليارد دلار آن برای ورود ۶ ميليون تن گندم و بقيه برای وارد کردن۲/۱ ميليون تن روغن نباتی، ۳/۱ ميليون تن شکر، ۱/۱ ميليون تن برنج، ۵/۴ ميليون تن علوفه و…بوده و … تنها گوشه ای مديريت اقتصادی دولت نهم است.
همچنين در گزارش تفريغ بودجه سال ۱۳۸۶، اعلام شده که در ۱۷۰ مورد از ۳۱۲ بند و تبصره‌قانون بودجه ۸۶ (يعنی ۵۴ درصد بندها يا اجزای تبصره‌ها) تخلف صورت گرفته است. در سال ۸۶ ، شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت بيشتر از ۵/۲ برابر بودجه مصوب خرج کرده‌اند.
وارد کردن ۸/۵ ميليارد دلار فرآورده‌های نفت به جای ۸/۳ ميليارد دلار مجاز. اين تخلف در دوسال گذشته به ۵ ميليارد دلار رسيده است. قانون گريزی در اين مورد به قدری گسترده بوده است که رئيس مرکز پژوهش‌های مجلس آن را “دست بردن در جيب۷۰ميليون نفر”ناميد.
قانون گريزی شديد قوه مجريه باعث شده است که سلامت اقتصادی ايران با ۵۴ پله سقوط، به رتبه ۱۴۱ در ميان ۱۸۰ کشور برسد و از لحاظ شاخص‌های اشتغال و بيکاری، در سال ۲۰۰۷ ، در ميان ۱۷۸ کشور جايگاه ۱۳۵ ام را داشته باشيم.
مطالبات معوقه بانک‌ها به ۳۰ تريليون تومان رسيده که تنها ۳ تريليون تومان وثيقه به وسيله بانک‌ها ضبط شده است.
رکود شديد صنايع چای، قند، نساجی و … با وارد شدن مهار گسيخته محصولات اين صنايع از خارج.
وابستگی بيشتر توليد ناخالصی ملی به نفت، به علت عدم سرمايه گذاری در بخشهای ديگر. افزايش شکاف طبقاتی (نسبت درآمد دهک اول به دهک آخر ۲۱ برابر شده است.)

اسامی تشکل های امضا کننده بيانيه:
۱- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه اراک
۲- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تبريز
۳- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه شيراز
۴- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه زنجان
۵- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه کاشان
۶- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه همدان
۷- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه کرمان
۸- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه شريف
۹- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه محقق اردبيل
۱۰- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه نوشيروانی بابل
۱۱- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه خواجه نصير
۱۲- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه شهيد عباسپور
۱۳- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی شيراز
۱۴- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه سهند تبريز
۱۵- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه مازندران
۱۶- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه فروسی مشهد (فراکسيون مدرن)
۱۷- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه چمران اهواز
۱۸- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه سيستان
۱۹- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه سبزوار
۲۰- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه دامغان
۲۱- تشکل اسلامی دانشجويان اصلاح طلب دانشگاه بين المللی قزوين
۲۲- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه اصفهان
۲۳- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه ايلام
۲۴- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
۲۵- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تربيت معلم
۲۶- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه باهنر شيراز
۲۷- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه لرستان
۲۸- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه سمنان
۲۹- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه اروميه
۳۰- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه رجايی
۳۱- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه بيرجند
۳۲- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد
۳۳- مجمع اسلامی دانشجويان دانشگاه سمنان
۳۴- انجمن اسلامی دانشجويان دموکراسی خواه دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران
۳۵- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه کردستان
۳۶- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه رازی کرمانشاه
۳۷- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه صنعتی شيراز
۳۸- انجمن اسلامی دانشجويان دانشکده امور اقتصادی و دارايی
۳۹- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه آزاد واحد کرج
۴۰- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه شهرکرد
۴۱- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه شاهرود
۴۲- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علامه طباطبايی
۴۳- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه اميرکبير
۴۴- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی کاشان
۴۵- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
۴۶- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه هرمزگان
۴۷- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تربيت معلم تبريز
۴۸- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه مهاجر اصفهان
۴۹- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه آزاد واحد کاشمر
۵۰- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
۵۱- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی زنجان
۵۲- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه هنر
۵۳- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه صنعتی اصفهان
۵۴- انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه آزاد شهر تهران





















Copyright: gooya.com 2016