حسین شریعتمداری: در مورد مشایی "زياده روي" کرده بودم، کیهان

حسین شریعتمداری در مطلبی تحت عنوان هر چه آن خسرو كند شيرين بود نوشته است:

ديروز وقتي بيانات رهبر معظم انقلاب را در جمع اهالي قرآن شنيدم، بي آن كه خود را عددي بدانم تا در خطاب يا ملامت و عتاب آقا جايي داشته باشم، احساس كردم يادداشت ديروزم با عنوان «چه كسي او را اداره مي كند» مي تواند در حوزه ملامت مقتدايم باشد، آنجا كه با اشاره به قضاياي دو سه روز اخير فرموده اند «اين موضوع نبايد موجب دامن زدن به اختلاف شود، ضمن آن كه نبايد به كسي بيهوده تهمت زد و او را به خاطر يك امر، از همه آن چيزهايي كه صلاحيت محسوب مي شود، نفي كرد» و در يادداشت ديروز نگارنده با استناد به تأخير غيرقابل توجيه آقاي احمدي نژاد در اجراي دستورالعمل 7 روز قبل رهبر معظم انقلاب و تعلل سؤال برانگيز ايشان در عزل آقاي مشايي، ضمن گلايه از وي كه چرا به وظيفه شرعي و قانوني خود عمل نكرده است، حضور آقاي مشايي در كنار رئيس جمهور با توجه به برخي از مواضع و عملكرد وي طي 4 سال گذشته، مشكوك تلقي شده و احتمال وابستگي او به جريان موسوم به كودتاي مخملي مطرح گرديده بود.

البته در يادداشت ديروز، آمده بود اگرچه درصد اين احتمال اندك است ولي با توجه به اهميت «موضوع احتمال» بررسي و پي گيري ماجرا، ضرورت دارد. اما، بعد از بيانات رهبر معظم انقلاب، بر اين باورم كه همين اندازه نيز با رضايت آن بزرگوار فاصله دارد، بنابراين وظيفه خود مي دانم كه با نوشتن اين وجيزه، آنچه ديروز نوشته بودم را تصحيح كرده و اذعان كنم در اعتراض و انتقاد به كساني كه نامشان در آن نوشته به ميان آمده ، زياده روي شده بود.

ضمن آن كه كماكان بسياري از مواضع و عملكرد آقاي مشايي را بيرون از دايره تعريف شده اصول و ارزش هاي انقلاب مي دانم و تأخير آقاي احمدي نژاد در اجراي دستورالعمل رهبر معظم انقلاب را نيز خطايي بزرگ تلقي مي كنم كه خوشبختانه به جبران آن كوشيده است.

گفتني است نگارنده به اقتضاي حوزه كاري خود از نامه رهبر معظم انقلاب به آقاي احمدي نژاد با خبر بود و اينكه حضرت ايشان تأكيد فرموده بودند؛ «انتصاب جناب آقاي اسفنديار رحيم مشايي به معاونت رئيس جمهور برخلاف مصلحت جنابعالي و دولت و موجب اختلاف و سرخوردگي ميان علاقمندان شماست» و محتواي نامه آن بزرگوار نيز در مصاحبه يكي از نمايندگان مجلس به اطلاع همگان رسيده بود.

بنابراين تعجب توأم با تأسف از تأخير احمدي نژاد در عزل مشايي و نيز، اظهارات مشايي كه با وجود اطلاع از نامه رهبري، اصرار داشت مخالفت با معاون اولي خود را به «حسودان»! نسبت دهد، موجي از اعتراض همراه با انزجار در ميان مردم را به دنبال داشت و كيهان به عنوان يك روزنامه مردمي نمي توانست بي تفاوت از كنار اين موضوع عبور كند.

اكنون كه آقاي احمدي نژاد، از دستور رهبر معظم انقلاب پيروي كرده است، بديهي است تأخير قبلي وي يك خطا تلقي مي شود و برخلاف آنچه دشمنان در پي القاي آن هستند، نمي تواند خداي نخواسته مصداق «خط» باشد. بنابراين، كيهان احمدي نژاد را دور از خط امام و رهبري ندانسته و حمايت از مواضع وي - مادام كه در بستر خط امام و رهبري است - را در مقابل دشمنان اصولگرايي، وظيفه خود مي داند.

و بالاخره از ژرفاي دل بر اين باوريم -و اين باور را لطف خداي مهربان مي دانيم- كه پيروي از ولي امر مسلمين تنها راه نجات است و آنجا كه در برداشت خود با نظر مبارك ايشان فاصله مي بينيم بر اين تصور باطل نيستيم كه بايد ضمن حفظ برداشت خود از او اطاعت كنيم، بلكه كمترين ترديدي نداريم كه «هرچه آن خسرو كند، شيرين بود».