نامه اعتراضی جمعی از روشن فکران ايرانی و سوئدی به وزير امور خارجه ی سوئد، کارل بيلت

پس از سی سال نارضايتی از جمهوری اسلامی که با وعده ی جايگزين کردن ديکتاتوری شاه با دموکراسی بر سر کار آمد، خشم مردم ايران امروز سرريز شده است. در طول چند ماه اخير دنيا شاهد بوده است که چگونه تظاهرات مسالمت آميز مردم ايران با خشونت افسارگسيخته ی رژيم جمهوری اسلامی روبرو شده است. تنها جرم اين مردم آن بوده که به نتيجه ی انتخابات اعتراض داشته اند. مردم ايران در ابعاد ميليونی به خيابان ها آمدند تا نارضايتی خود را از رژيم اسلامی نشان دهند. آن ها يک سوال ساده داشتند: رأی من کجاست؟ پاسخ رژيم اما گاز اشک آور بود و دستگيری و گلوله.

دنيا تصوير ندا، دختر جوان بی گناهی را که روز روشن در خيابان مورد اصابت گلوله قرار گرفت و خون از دهانش بيرون زد، فراموش نخواهد کرد. تصوير ندا در حالی در سراسر جهان پخش شد که احمدی نژاد برای آن که جهان نفهمد او و رژيم اش با شهروندان خود چه می کنند، همه ی روزنامه نگاران خارجی را از ايران اخراج و گروه کثيری از روزنامه نگاران داخلی را دستگير کرده بود. ندا نماد مبارزه ای شد که هنوز در ايران در جريان است و همبستگی و تحسين جهانيان را برانگيخته است. جهان به اين فاجعه به سرعت واکنش نشان داد. ايتاليا، عضو اتحاديه اروپا، در اعتراض به رژيم ايران، خيابانی را در رم به نام ندا کرد. آلمان، فرانسه و انگليس اعلام کردند که پيام تبريکی برای احمدی نژاد نخواهند فرستاد. اما سوئد، سخنگوی اتحاديه اروپا، چه کرد؟ سوئد با حضور نماينده ی ارشدش در ايران، سفير ماگنوس ورنستد، در مراسم تحليف احمدی نژاد به عنوان رئيس جمهور مشروعيت اين رژيم را تأييد کرد. اين مسئله نه تنها ايرانيان مقيم سوئد را که سياستمداران و شهروندان سوئد و ديگر کشورهای اتحاديه اروپا را شوکه کرد. حرکت سوئد چراغ سبزی بود به احمدی نژاد تا با شهروندان کشورش تنها به خاطر اين که مشروعيت او را به عنوان رئيس جمهور زير سوال برده اند، با خشونت تمام برخورد کند و همزمان از حمايت دموکراسی های غربی برخوردار شود. حتی اگر سياست سوئد مبتنی بر اين است که در صحنه حضور داشته باشد تا شرايط را از نزديک مورد مطالعه قرار دهد و بتواند تأثيرگذار باشد، چرا نبايد مقامی پايين تر از سفير در مراسم شرکت نکند تا حداقل نشان داده شود که سوئد به سياست احمدی نژاد اعتراض دارد؟ سوئد که رياست دوره ای اتحاديه اروپا را به عهده دارد بايد شهامت آن را داشته باشد که به سرکوب آزادی بيان، سرکوب مطبوعات، سرکوب هر نوع تجمع، سانسور، زندان و قتل، يعنی همه ی آنچه که رژيم ايران مرتکب شده است، اعتراض کند.
سوئد کشوری است با سنت و آوازه ی دفاع از حقوق بشر. ما شرکت فعال سوئد را در مبارزه برای آزادی و دمکراسی در ويتنام و آفريقای جنوبی به ياد داريم و می خواهيم همچنان به سوئد به مثابه سرزمينی مدافع حقوق بشر و دموکراسی مغرور باشيم.

بهروز شيدا (منتقد و پژوهشگر ادبی)، آذر محلوجيان (نويسنده)، علی لاله جينی (مترجم)، فروغ حاشابيکی (استاد دانشگاه)، هايده درآگاهی (دکترای ادبيات انگليسی)، مسعود مافان (سردبير نشريه باران)، فرامرز پويا (روزنامه نگار)، شهاب فيضی (فرهنگ ورز)، آرنه روت (نويسنده، روزنامه نگار)، علی حصوری (استاد سابق دانشگاه شيراز)، متا اوتوسون (مترجم)، نامدار ناصر (مترجم)، ماريا اکمن (مترجم)، يوران گريدر (شاعر)، هادی فهيمی فر (مربی انفورماتيک)، مرتضی ثقفيان (شاعر)، اگنتا پله يل (نويسنده)، شرشتين گوستافسون (مترجم)، اندرش بوده گورد (مترجم)، مهرداد درويش پور (استاد دانشگاه)، سيو ويدربری (نويسنده)، گابريلا هوکانسون (نويسنده)، رباب محب (شاعر)، ليو دوئه (مجسمه ساز)، آنا والدس (نويسنده)، بريگيتا استن بری (نويسنده)، فيرات چِوری (نويسنده)، اسوانته ويلر (ناشر)، فرج بايراکدار (شاعر)، اليزابت اولين (نويسنده)، لنا کالنبری (نويسنده)، جاسيم محمد (شاعر)، ماريا موديگ (نويسنده، سخنگوی سابق کميته ی دفاع از نويسندگان زندانی در انجمن قلم سوئد)، ناصر زراعتی (نويسنده)، بريگيتا والين (سردبير نشريه کاروان)، يوناس موديگ (ناشر، نويسنده)، پَر ويتن (سردبير نشريه اَرنا)، اگنتا کلينگز پور (نويسنده)، کوردو باکسی (روزنامه نگار)، داريوش کارگر (نويسنده، پژوهشگر)، هوکان آ بنگتسون (مدير کل گروه اَرنا)، کارينا ريدبری (نويسنده)، اولا لارش مو (نويسنده)، ربيع نيکو (روزنامه نگار)، مای بريت ويگ (نويسنده)، نسيم عقيلی (بازيگر تئاتر و سردبير نشريه فول)، جسيکا کمپه (منتقد هنری)، بهرام رحمانی (نويسنده)، بيورن لينل (ناشر)، آندرزج تيچی (نويسنده)، اُسا ليندربوری (روزنامه نگار، نويسنده)، ماريا هرن گرن (نويسنده)، بريگيتا اوهمن (کارگردان)، فتانه نيک خاکيان(فرهنگ ورز)، قاسم سول (زندانی سياسی سابق)، اکبر اقراقی (سياستمدار کمون ورمدو)، مرات کوثری (خبرنگار)، بنگت سودربری (استاد دانشگاه، رئيس انجمن استيگ داگرمن)، طاهره نوری (متخصص آمار)، منير دست سری (متخصص آمار)، نورالدين چاتی (فرهنگ ورز)