فشار شديد بر خانواده و دوستان ابراهيم شريفی؛ يکی از افشاکنندگان تجاوز جنسی در زندان، برای انکار تجاوز، کمپين بين المللی حقوق بشر

ادامه انکار تجاوز و تعرض جنسی در زندان ها و افزايش فشار به افشا کنندگان حقيقت، خانواده ها و دوستان قربانيان

۲۸ شهريورماه ۱۳۸۸ – کمپين بين المللی حقوق بشر امروز نگرانی شديد خود را در باره امنيت جانی ابراهيم شريفی، دوستان و خانواده او ابراز کرد. ابراهيم شريفی که پس از تلاش نمايندگان قوه قضائيه در تهديد او برای تکذيب تجاوز جنسی به او در دوران بازداشت، از ادامه پيگيری در سيستم قضايی نااميد و متواری شده بود، در حال حاضر در خارج از کشور تحت تعقيب امنيتی است و علاوه بر خانواده او، دوستانش نيز برای تکذيب گفته های ابراهيم با شرکت در يک شوی تلويزيونی از مجموعه ساخته های تکذيب تجاوز در زندان، تحت فشار هستند. بنابر گزارشاتی که به کمپين رسيده، ديگر قربانيان تجاوز هم تحت فشارهای مشابهی قرار دارند.
هادی قائمی؛ سخنگوی کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران در باره وضعيت ابراهيم شريفی گفت:" آنچه که بر ابراهيم رفته است، نه يک اتفاق بلکه يک شيوه شکنجه تصميم گيری شده و دستوری برای شکستن روحيه بازداشت شدگان جوان بوده است. هر چند اطلاعات در اين زمينه ناقص است، اما گزارش های رسيده به ما حاکی از اين است که تجاوز نه در يک بازداشتگاه و نه در يک شهرستان متمرکز بوده، و نه فقط خاص دختران که در مورد پسران نيز اين آزار و تعرض جنسی اعمال می شده است."

ابراهيم شريفی که در جريان انتخابات در ستاد مردمی کروبی فعال بود پس از اعلام نتايج انتخابات به مدت يک هفته در تظاهرات اعتراضی شرکت می کند. در روز دوم تيرماه توسط سه نفر ناشناس ربوده می شود و با دست و چشم بسته به مکان نامشخصی برده می شود. يک هفته در اين مکان مورد شکنجه و اعدام نمايشی قرار می گيرد و پس از اعتراض به اعدام نمايشی، مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستور تجاوز و تعرض جنسی برايش صادر می شود. دست و پا بسته در اتاقی مورد تعرض قرار می گيرد و سپس خود را در روی تخت يک مرکز بهداشتی می يابد، در حالی که بر يک دستش سرم و خون وصل بود و دست ديگرش به تخت بسته شده بود. ابراهيم پس از يک هفته بازداشتی که هنوز نمی داند محل آن کجا بوده، در اتوبان سبلان رها می شود. در جريان معالجات خود، اسناد پزشکی مبنی بر تجاوز برايش صادر می شود.
هادی قائمی در مورد هدف تجاوز جنسی بعنوان شکنجه گفت: "بنظر می رسد با تحليلی که نيروهای امنيتی از ترکيب معترضين داشتند که غالبا نيروهای جوان بوده و بخشی هم از خانواده های سنتی هستند، سياست تجاوز و تعرض جنسی در زندان ها را در مورد اين افراد در پيش می گيرند و پس از تجاوز آنها را آزاد می کنند. بخش عمده ای از اين افراد پس از آزادی سکوت کرده و در وضعيت کاملا انفعالی و افسردگی بسر می برند. و حتی بخش عمده ای از اين افراد که در مورد تجاوز در زندان ها صحبت می کنند، با سرکوب خانواده و دوستان مواجه می شوند. به اين ترتيب نيروهای امنيتی به جای اينکه خود دست به سرکوب اين معترضين جوان در زندان بزنند، با اين عمل جامعه را وادار به سرکوب اين افراد می کنند. از طرف ديگر با توجه به برخورد های سنتی جامعه در حوزه روابط جنسی، نيروهای امنتيتی به اين ترتيب قصد داشتند که ترس و وحشت را در بين مردم جريانسازی کنند تا از حضور جوانانشان در راهپيمايی های اعتراضی جلوگيری کنند."
تشکيل کميته های پيگيری در مورد وضعيت بازداشت شدگان توسط نامزدهای انتخاباتی، اين مکان را به محلی برای تحقيق و بررسی شکنجه های اعمال شده در مورد زندانيان تبديل کرد. برخی از کسانی که خود قربانی تجاوز و تعرض جنسی بودند يا خانواده های آنها، اسنادی را در اختيار اين دو کميته گذاشتند. مهدی کروبی در نامه های متعددی خواستار بررسی قضايی تجاوز های جنسی شد. سرانجام بعد از تکذيب های فراوان، مسئولين قضايی به بررسی موارد مستند تن دادند. اما انحراف مسير بررسی قضايی و اعمال تهديدها و تکذيب های امنيتی باعث شد که کروبی، سه سند ارائه شده به قوه قضائيه را با مردم نيز در ميان بگذارد. يکی از اين اسناد مربوط به ابراهيم شريفی بود که توسط هئيت سه نفره قوه قضائيه به ساختگی و جعلی بودن اسناد آن اشاره شده است. همچنين در گزارش هئيت سه نفره از آقای محمد داوری از اعضای حزب اعتماد ملی بعنوان کسی که سی دی اين سند را تهيه کرده است، نام برده شده است. دفاتر کميته های پيگيری کروبی و موسوی در روزهای ۱۶ و ۱۷ شهريور مورد حمله قرار می گيرد و ماموران پس از مصادره کليه اسناد و مدارک، دفاتر را پلمپ می کنند و به بازداشت مسئولين اين کميته ها، مرتضی الويری و دکتر بهشتی، و ساير افراد مرتبط با پييگری وضعيت آسيب ديدگان از جمله محمد داوری، بازداشت شده در روز ۱۸ شهريور اقدام می کنند.
ابراهيم شريفی که اسناد خود را در اختيار آقای کروبی قرار داده بود، به همکاری با ايشان برای بررسی قضايی ادامه می دهد. در جريان بررسی توسط نمايندگان قاضی مرتضوی بشدت تهديد می شود که نبايد اساسا اعتراض می کرده و برای حفظ جان خود و خانواده اش بهتر است که حرفش را پس بگيرد. در جريان دستور قاضی مرتضوی برای بررسی مجدد توسط پزشکی قانونی، ابراهيم شريفی متوجه می شود که همه مسيرهای حقيقت يابی در کنترل نيروهای امنيتی است.
در پی افزايش تهديدها وخطرات جانی وی از کشور خارج ميشود. در اين مورد ابراهيم شريفی به کمپين گفت: "من اصلا از ايران نميخواستم خارج شوم ولی با با تهديدها و فشارهای روزافزون جان خودم و خانواده ام در خطر بود. به خصوص وقتی تصميم برای ملاقات با کميته مجلس داشتم مامورين اطلاعاتی تهديد به قتل من و خانواده ام از طريق تصادف ساختگی کردند."
. پس از ناپديد شدن، پدر وخانواده ابراهيم شريفی به اشکال مختلف مورد کنترل قرار می گيرند و توسط نيروهای موتورسوار تهديد می شوند.
پس از مشخص شدن اينکه ابراهيم شريفی به خارج از کشور رفته و در مصاحبه های متعددی به افشای اين تجاوز جنسی درزندان مشغول است، نه تنها خودش در تعقيب نيروهای امنيتی جمهوری اسلامی ايران در خارج از کشور قرار گرفته، و تهديد خانواده اش همچنان ادامه دارد، بلکه يکی از دوستانش نيز به وزارت اطلاعات برده شده، مورد بازجويی شديد و تهديد قرار گرفته است و خانواده او نيز بشدت تحت کنترل هستند.
کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران، به نيروهای امنيتی و نظامی حاکم برايران که قدرت سياسی را در اختيار گرفته اند، گوشزد می کند که تاثير سياست های سرکوبگرانه مردمی را که فقط خواستار حقوق بشر خود هستند واقع بينانه ارزيابی کنند. همه اين دادگاه های گروهی و شکنجه ها و تجاوز های جنسی و ساخت شوهای تلويزيونی، اثری در تغيير مسير انتخاب شده مردم نداشته است. مشارکت ميليونی مردم در روز قدس برای فرياد زدن خواسته برحق خودشان، عليرغم همه تهديدهای مستقيم نظامی، يک شاخص است.
کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران اعلام می کند که هر گونه اتفاقی برای ابراهيم شريفی، اعضای خانواده، دوستان و همکاران او و افرادی از قبيل محمد داوری که يکی از اتهام های او تهيه سی دی جعلی در مورد تجاوز جنسی به ابراهيم شريفی است، بر عهده مسئولين جمهوری اسلامی ايران است.