پروين فهيمی، مادر سهراب اعرابی: آقای عادل، نمک بر زخم ما نپاشيد! سرمايه

جناب آقای حدادعادل آيا شما واقعاً «عادل» هستيد همانطور که نام خانوادگی تان است يا اينکه از «عادل» بودن فقط اين نام را يدک می کشيد؟ آقای حداد عادل، شما را نماينده ما مردم در مجلس معرفی می کنند، يعنی بايد از مردم دفاع کنيد، از من مادر که فرزندم را کشته اند و بعد از سه ماه و اندی هنوز هيچ مسوولی و هيچ ارگانی و قوه ای در اين مملکت پاسخگوی من نبوده و هنوز معلوم نيست کدام نيرو يا چه کسی او را کشته، به کجا برده و بعد از چندين روز او را عريان به پزشکی قانونی تحويل داده است.

من و مادران ديگر هر روز و هر لحظه فقط به خدای خود پناه می بريم و از پروردگامان برای مجازات قاتلان و آمران درخواست کمک می کنيم و مطمئناً اوست که ما را درمی يابد زيرا چشم بينايی در مسوولان نيست که اشک و آه ما را ببينند.
با اينکه من
به تمام مسوولان مربوطه نامه داده ام و از آنها دادخواهی کرده ام ولی هنوز هيچ کدام پاسخگو نبوده اند و گلايه من از شما اين است که اگر زخم ما را التيام نمی بخشيد، لااقل روی آن نمک نپاشيد.
اگر فرزند شما هم مانند فرزند آقای روح الامينی و فرزندان ما مادران مورد آزار قرار می گرفت و در خيابان کشته می شد، آيا باز هم اينگونه قضاوت می کرديد؟
«درد را آن بداند که روزی به آن گرفتار شود.»
خدايا، از ته دل می گويم آه من مادر حتماً گربيانگير همه کسانی که فرزندان عزيزمان را از ما جدا کردند خواهد گرفت. اگر صدای فرزندان ما قبل از ترک دنيا رسا نبود، اما الان صدای آنها در همه دنيا شنيده می شود. صدای نداها و سهراب ها و محسن ها و اشکان ها و... در همه جا طنين انداز صدای ما مردم است.
ما مادران داغدار آرام نخواهيم گرفت تا زمانی که دادگاهی عادلانه با قضاتی عادل مسببان را به سزای اعمال خود برساند و از شما نيز می خواهيم در رابطه با مسائلی که اطلاع کامل نداريد، اظهارنظر نکنيد چون نماينده ای بی خبر از درد ملت، نمی تواند نماينده واقعی مردم باشد.
از خداوند برای خود و سايرمادران صبر و برای شما قضاوت عادلانه آرزومندم و اميدوارم وسوسه صندلی قدرت آنقدر برخی را مجذوب نکند که پنبه ها را از گوش خود درنياورند و چشم بندها را از چشم خود باز نکنند.