بیانیه انجمن اسلامی پلی تکنیک: همراه با دانشجویان و ملت سبز ایران آزادی خواهی و استبداد ستیزی را فریاد می کنیم

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک با صدور بیانیه ای مردم، دانشجویان، رهبران جنبش سبز واساتید دانشگاه را به حضور در مراسم 16 آذر دعوت کرد.

در این بیانیه با اشاره به ایستادگی و عزم جزم میر حسین موسوی و مهدی کروبی برای تغییر و رهایی کشور از دیکتاتوری، از آن ها دعوت شده تا در روز 16 آذر در مراسم بزرگداشت روز دانشجو حضور یابند و دانشجویان را تنها نگذارند. در بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک با اشاره به استمرار فشارها بر نهاد دانشگاه از جمله بازداشت گسترده دانشجویان و حذف اساتید منتقد و دگراندیش بر این نکته تاکید شده که 16 آذر تنها روز اعتراض دانشجویان نیست، بلکه روز اعتراض همه دانشگاهیان به ویژه اساتید و دانشجویان به استبداد است.

همچنین انجمن اسلامی پلی تکنیک اعلام کرده است که در روز 16 آذر درهای سبز دانشگاه پلی تکنیک به روی ملت سبز ایران و رهبران جنبش سبز، آقایان مهدی کروبی و میرحسین موسوی باز است.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر متن این بیانیه بدین شرح است:

56سال از آذر 32 و به خون غلتیدن دانشجویان روی پله های دانشکده فنی دانشگاه تهران می گذرد. فراز و نشیب های بسیاری را تاریخ سرزمین ما و مبارزات بیش از یکصد ساله ملت ایران علیه استبداد از سرگذرانده؛ برای آزادی، دموکراسی و قانونگرایی در سال 88 در واپسین جدال هایش با شب اندیشی و ظلمت آفرینیِ تحجر و دیکتاتوری، و چه ایامی تلخی، بسا تلخ ترین ایام سرزمین ما را رقم زده است.

سال ها گذشته و چه تلخ گفته اند که تاریخ تکرار می شود، اول بار در قامت یک تراژدی و دیگر بار به صورت کمدی. سال ها گذشته و ملت دوباره روزی را چون 16 آذر می بیند. این بار اما نه فقط یک روز را بلکه هر روز دانشجویان و جوانانش را شاهد به خون غلتیدن بوده است. حمله به چندین خوابگاه دانشجویی و جمع دانشجویی، کشتار و بازداشت، هر روز را چون آن یگانه روز کرده است. شاید به باوری این بار به صورت کمدی دارد تکرار می شود اما این تراژدی را ایران و ایرانی بارها بارها بدتر از روز اولش درک می کنند.

تاریخ جنبش دانشجویی، تاریخی سراسر ایستادگی و مقاومت در برابر استبداد و دیکتاتوری بوده است و 16 آذر 32 نمادی است از مقاومت دانشگاه در برابر خفقان و برگزاری دادگاه های فرمایشی پس از کودتای ننگین مرداد 32، تحمیل امیال استبداد پهلوی به دانشگاه و قدرت نمایی حاکمان خیره سر در دانشگاه، حمله به جمع مردم و حکومت نظامی در کشور و به خون کشیده شدن دانشگاه در پی لشکرکشی نیروهای شهربانی و ارتش و دسته جانباز برای سرکوب دانشجویان.

و امروز 16آذري ديگر، دست به گریبان با استبدادی دیگر، در راه است. روزی خاص براي دانشجويان و دانش آموختگان ايران زمين. روزی که دانشجويان و اساتيد بنا به اقتضای هر سال درآن روز مسائل جاری کشور را نقد و دیدگاه های خود را نسبت به مسائل در قالب تجمعات مدنی و تریبون آزاد بیان می کنند. روزی تا فراموش نکنند و از یاد نبرند خونی را که از دشنه های استبداد ریخته است و موضوع مشترکی که در این سالیان همواره مورد نقد بی پرده قرار گرفته نیز بی تردید استبداد بوده است.

در جامعه روبه پیشرفت ایران دانشجويان و اساتيد به عنوان نخبگان، در ساختاری معيوب و نارسا به علت بی اعتنايی، انواع گزينش ها و سرکوب دچار سرخردگي شديد مي شوند. چرا که ايشان ريشه مشکلات مملکت خويش را در استبداد و نظارت گريزی مي بينند که در نهایت از چنین ساختاری چیزی جز بوی تعفن و گندیدگی برنمي خيزد. حاکمان جز به حفظ قدرت و استيلاي مادّی و نظامي خويش به چیز دیگری نمی انديشند، وجه اشتراک تمامي اين حاکمان مستبد کسب مشروعيت از هر چيزی است بجز حکومت شوندگان، مشروعیتی که در طول تاريخ به گمانشان از آسمان، اصل و نسب و هراس مردم آمده است را نام مقبوليت می نهند. با اين نگرش طبيعی است که به سرکوب روشنفکران، اساتيد و دانشجويان بپردازند.

نخبگان اجتماعی نیز در هر مقطعي به مثابه پزشکان اجتماعي، راه حل هايی را با اقامه دلایل مستدل براي برون رفت از مشکلات ارائه مي دهند. حاکميت اقتدارگرا هم که همواره سعی در منزوی کردن و سرکوب خشن داشته و دارد مناسبت موجود را بهترين فرصت مي داند. غافل از آنکه هيچ گاه جنبش دانشجويی سرکوب شدنی نيست.

جنبشی که روزی نمایندگانش را از میان دانش آموزان مدرسه دارالفنون و البرز اعزام شده به خارج از کشور می یافت و عمری به اندازه کهن ترین دانشگاه ایران (دانشگاه تهران) دارد. جنبشی که همواره به واسطه سيال بودن خویش، همواره برخاسته از متن جامعه بوده و بواسطه خواستگاه متنوع طبقاتی و جغرافيایي خويش انعکاس دهنده صداي تمام ملت ایران بوده است. از ديگر سو به عنوان ستون فقرات جامعه ي مدنی و جريانی پيشرو به ايفاي نقش خويش در فضاي دانشگاه و جامعه پرداخته است.آری چنين جنبشی سرکوب شدنی نيست و همچنان با قدرت به راه خويش ادامه مي دهد.

22 خرداد 88 افق وسیعی را بر روی ایرانیان گشود و راه تغییر را راهی گشاده و روشن معرفی کرد. اکثر دانشجويان نیز با تحليلی واقع بينانه همگام با مردم و با نگاهی اميدوارنه براي مشارکت در ساختار سياسی از طرق مدنی، در انتخابت رياست جمهوری شرکت کردند، تا ملت ایران به فردایی بهتر امیدوار باشند؛ ناباورانه اما با تقلب در انتخابات روبرو شدند. تقلّبی آشکار توسّط گروهی که چند سال پیشتر از نردبان دموکراسي بيمار ایرانی بالا رفته بوده و پست هایی نسبتاً انتخابی با نظارت استصوابی شورای نگهبان و عدم نظارت آزاد را در اختيار گرفته بودند، این مرتبه در سال 88 با حمايت ویژه سپاه و شوراي نگهبان این گروه نردبان را برانداختند و بر اریکه قدرت تکیه زدند. متقلّبين ثابت کردند که تحمل شنیدن خواست، مطالبات و اعتراضات مسالمت آمیز مردمی را ندارند. ملّت، اميدوارنه و در نهايت آرامش به خيابان ها آمد، ولی حاکميت اقتدارگرا با 3 گانه­ی کشتار، تجاوز و بازداشت های غیرقانونی با مردم سخن گفت و امّا مردم باز با حضور خويش در روز قدس و 13آبان و... نشان دادند که در این بزنگاه تاريخی هشيارند.

در روزهای سبز ایرانیان و اعتراضات عمومی، رهبران جنبش سبز نیز نشان داده اند که در راهی که برگزیده اند دچار تردید نیستند و عزمشان را جزم کرده اند که تا رسیدن به هدفشان که تغییر و رهایی کشور از دیکتاتوری و خرافات و تصمیمات سلیقه ای است، از پای ننشینند. میرحسین موسوی با درک مناسب از فضا و احساس خطری که می کرد و بارها بر آن تاکید ورزیده بود به میدان آمد؛ مهدی کروبی نیز با صداقت و شجاعت مثال زدنی اش، با مواضع روشنگرانه اش حرفی را باقی نگذاشته و علی رغم همه تهدیدها در عمل بر گفته اش صحه گذاشته که بیدی نیست که با این بادها بلرزد و در همه میدان ها حضور خواهد یافت و از حق ملت ایران و آنچه شایستگی های مردم ایران است، نخواهد گذشت.

حال با توجه به موقعیت حساس کنونی و احساس خطر و عزم این دو بزرگ و سایر رهبران جنبش مردمی ایران ما به نمایندگی از دانشجویان مصرانه از موسوی و کروبی می خواهیم که در بزرگداشت روز دانشجو شرکت نمایند و دانشجویان را در برنامه هایشان تنها نگذارند. بی تردید پاسخ میرحسین موسوی و کروبی به دعوت دانشجویان از شجاعانه ترین و اثرگذارترین اقدامات در روند مبارزات یکصد ساله ملت ایران در راه آزادی و حاکمیت ملت خواهد بود.

اعتراضات پس از انتخابات در ایران و حضور میلیونی مردم معترض در خیابان ها و اتفاق نظر همه دلسوزان کشور برای تغییر و جلوگیری از انحرافات و حرکت به سوی پرتگاه دیکتاتوری و خرافات، فرصتی تاریخی را مهیا کرده است که باید آن را غنیمت شمریم. تقلب و جنایات پس از آن خیانت به ملت در 22 خرداد، تردیدی را برای عموم باقی نگذاشته که باید ایستاد و به کودتاچیان فرصت تثبیت قدرت نامشروعشان را نداد. تعلل و غفلت در این شرایط ویژه تاریخی می تواند رقم زننده تلخ ترین روزهای زندگی ایرانیان در طول تاریخ گردد. ما نیز از این ملت بزرگ که در روزهای پس از انتخابات ثابت کردند آگاهانه مسائل کشور را دنبال می کنند و فریب سخنان و خطبه های کودتاچیان و دشمنان مردم را نمی خورند، از مردم آگاه ایران، می خواهیم دانشجویان را در این روز تنها نگذارند و حامی دانشجویان و رهرو نیکی برای مسیری که در خرداد 88 برگزیده اند، باشند. در 16 آذر نيز مردم خودآگاه و دانشجويان فهيم ايران فرياد آزادی خواهي خويش را رساتر از قبل به گوش افرادی که خود را قیّم مردم ميدانند خواهند رساند و به ساختار نکبت بار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سياسی و قضايی فعلی و همين طور وقايع رخ داده در جريانات پس از انتخابات اعتراض خواهند کرد.

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر امسال 16 آذرماه را چون آذرهای پیشینش در سوگ آزادی می نشیند. باری در سوگ حمله به کاشانه اش، باری در سوگ آذران اهورایی در بندش و باری در سوگ نقض آزادی های اساسی اش. این بار هم در سوگ یاران دبستانی دیگرمان، عباس حکیم زاده عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، دبیر سیاسی این اتحادیه و عضو سابق انجمن اسلامی پلی تکنیک، میلاد اسدی عضو دیگر شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت، محمد یوسف رشیدی از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، دانشجویان لیبرال دانشگاه های تهران، مهرداد بزرگ، البرز زاهدی، سورنا هاشمی، علیرضا موسوی، فرزان رئوفی، احسان دولت شاهی و سینا شکوهی، دانشجویان دانشگاه های علامه طباطبائی و ایلام، مهدیه گلرو و همسرش و دیگر دانشجویان دربند می نشینیم. درد بزرگی است بر دوستان و خانواده هایشان که ایشان را به جای آنکه در کلاس های درس و خوابگاه ببینند در بی خبری از حال روزشان در دادگاه های انقلاب و نهاد های امنیتی به جرم های واهی به دنبالشان بگردنند.

چندی است که علاوه بر دانشجویان اساتید نیز مورد هجمه قرار گرفته اند؛ بسیاری بازداشت شده و عده ای نیز محکوم به بازنشستگی اجباری و اخراج از دانشگاه شده اند. آن خیانت بزرگ به دانشگاه، انقلاب فرهنگی، این روزها در شکل و شمایلی دیگر اساتید دگراندیش را از دانشگاه تصفیه می کند تا در روزهای تصفیه و خالی شدن دانشگاه از دانشجویان منتقد، اساتید برجسته که سازندگان پویایی و پیشرفت دانشگاه بوده اند نیز در دانشگاه ها حضور نداشته باشند. در چنین شرایطی 16 آذر نه تنها روز اعتراض دانشجویان که روز اعتراض همه دانشگاهیان به ویژه اساتید و دانشجویان دانشگاه در مبارزه با استبداد شده است و ما از اساتید دانشگاه می خواهیم در چنین روزی شاگردان و فرزندان خود را تنها نگذارند و دوشادوش دانشجویان برای آزادی و علیه استبداد بپاخیزند.

انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) نیز همراه با دانشجویان و ملت سبز ایران خواسته ی به حق آنان و شعار اصلی جنبش دانشجویی که همانا آزادی خواهی و استبداد ستیزی است را فریاد می کند و همچنین عزم راسخ دانشجویان را در راه استبدادستیزی و آزادی خواهی و همه آرمان های بلند ملت ایران اعلام کرده و در اعتراض به همه حق کشی ها و فسادها و تبعیض های موجود در کشور و جنایات و رذالت های پس از انتخابات به ویژه حمله به خوابگاه کوی دانشگاه تهران، بازداشتها و رفتارهای غیرانسانی در بازداشتگاه ها و حمله به جمع مردم و قتل و کشتار مردم خواهد ایستاد.

و به همراه تمامی دانشجویان این دانشگاه اعلام می دارد که درهای سبز دانشگاه پلی تکنیک در روز دوشنبه 16 آذر به روی ملت سبز ایران و رهبران جنبش سبز، آقایان شیخ مهدی کروبی و مهندس میرحسین موسوی گشوده است.

روزهای پس از انتخابات در دانشگاه امکان سخن گفتن را از دانشجویان ستانده است و اعتراضات دانشجویان از بیان دیدگاه های فعالان دانشجویی و صدور بیانیه ها خالی بوده است. لیک با توجه به ضرورت پیشرفت در اعتراضات دانشجویی و یافتن راه­حل های مناسب برای ادامه مسیر و بیان دیدگاه های مشترک فراتر از شعارهای عمومی تریبون آزاد را راهکاری مناسب می دانیم.

از عموم مردم و دانشجویان نیز می خواهیم که همان گونه که در طول ماه های گذشته و به ویژه روزهای پس از انتخابات با دوری از خشونت و تاکید بر رعایت رفتار و حقوق انسانی و احترام به آرای مختلف اعتراضات خود را به صحنه نمایش ارزش های بلند یک جامعه تبدیل کردند در برنامه های بزرگداشت روز دانشجو نیز با تاکید بر نفی خشونت و در پیش­گرفتن رویه ای شجاعانه در حضور و بیان سخن و مطالبات خود، ارزش های خود را بار دیگر به کودتاچیان معرفی و برای حامیان و فعالان جنبش سبز تثبیت نمایید. بی تردید احترام به قانون، انواع آزادی ها، اختلاف آرا و عقاید در حرکت در مشی مبارزه مسالمت آمیز و عاری از هرگونه خشونت هم ارزش های نیکی را حتی پس از تحقق تغییرات اساسی، تثبیت خواهد ساخت و هم خشونت طلبان را خوار و ذلیل خواهد کرد و اجازه بروز خشونت را از آنان خواهد ستاند. بسیاری از مأمورین موظف به سرکوب یا از سر اجبار و یا به دلیل ناآگاهی در خدمت خواست کودتاچیان و دیکتاتورها قرار گرفته اند. با رفتار خود و آگاهی بخشی می توانید به تغییر آن ها نیز کمک کنید.

در پایان نیز انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه صنعتي امير کبير(پلي تکنيک تهران) خواهان وحدت مردم و جامعه دانشگاهی در برابر استبداد دینی و نظامی حاکم بر ایران مي باشد و در اين راستا خواهان خودداری از اتخاذ مواضع انفعالی توسّط رهبران جنبش و حضور و مشارکت فعالانه و حداکثري مردم و دانشجويان در مرسم 16 آذر مي باشد. تاکيد مي کنيم در برهه حساس فعلی، انفعال ما دستاوردی جز سرکوبی و نابودي مردم و کليه جنبش های اجتماعي، براي مدّت طولانی نخواهد داشت.

این چیست که در دست تو پنهان است؟

این چیست که در پای تو پیچیده است؟

ای آزادی. . .

آیا با زنجیر می آیی؟

15 آذر 1388

انجمن اسلامی دانشجویان
دانشگاه صنعتی امیرکبیر
(پلی تکنیک تهران)