نظر ميرحسين موسوی درباره تلقين و تحميل نظرات هاشمی رفسنجانی به امام، جرس

شبکه جنبش راه سبز (جرس): نشريه حوزه در شماره های شماره ۳۷ و ۳۸ خود به مناسبت اولين سالگرد ارتحال امام خمينی مصاحبه ای را با ميرحسين موسوی منتشر کرده بود که در بخشی از اين مصاحبه نخست وزير امام خاطره جالبی را از استقلال رای وهوشمندی امام در دريافت نظرات ديگران نقل کرده است.

به گزارش کلمه، اين مصاحبه در پاسخ به مواضع حاميان افراطی دولت درباره تلقين و تحميل نظرات آيت الله هاشمی به امام خمينی(ره) منتشر می شود.

حوزه: چون کم و کيف اطلاعات در مديريت و رهبری، نقش عمده ای را دارند درباره اطلاعات حضرت امام از مسائل کشور، حوادث جهان و وقايع انقلاب مطالبی بفرماييد.

موسوی: امام دراين زمينه واقعا مثل موارد ديگر نمونه و فوق العاده بودند. امام در مقابل مسائل از هوشمندی و درک فوق العاده ای برخوردار بودند.
هر روز بولتنهای جديد در کنارايشان ديده می شد وايشان ملاحظه می فرمودند. نامه های مردم را که خلاصه می شد، به دقت مطالعه می کردند و اگر نامه ای را می خواستند فورا خدمتشان آورده می شد. حضرت امام حساسيت فوق العاده ای به مسائل بين المللی داشتند و به طور مرتب راديوهای بيگانه را گوش می دادند واز نگرش بيگانگان نسبت به انقلاب اطلاع کامل داشتند. نسبت به مسائل جناحی واطلاعات ديگر کشور چون هر کس از زاويه ديد خودش مسائل را تحليل می کرد ايشان پيش ازاقدام از کانالهای مختلف نسبت به مساله تحقيق می کردند و به هيچ وجه تحت تاثير يک اظهار نظر قرار نمی گرفتند.
مسائل در ذهن ايشان طبقه بندی شده بود. بويژه روی مسائل استراتژيک همچون: سياست خارجی، مسائل خاص اقتصادی، افکار عمومی در ميان مردم، مسائل روحانيت و مساله دانشگاهها حساسيت فوق العاده ای داشتند واطلاعاتشان دراين زمينه، به روز و گاهی به ساعت می رسيد.
مرتب از طريق کانالهای متنوع و منبع های متعدد و گسترده در جريان امور بودند. اين وضع تا آخرين روزهای حيات ايشان ادامه داشت.

نکته مهم ديگر: معمولاانسان که پير می شود و عمری ازاو می گذرد فعاليت ذهنی اش کاهش پيدا می کند و مطلب را دير دريافت می کند. امام به هيچ وجه اين حالت را تا دقايق آخر عمر پربرکت پيدا نکردند. هر دفعه که باايشان روبرو می شدم احساس می کردم از نظر سرعت انتقال و برخورد با مساله با وجود کهولت سن مثل يک جوان بيست و دوسه ساله بودند يعنی همان سرعت انتقال و شايد سريعتراز آن را داشتند.

در وهله اول در موقع گزارش زياد توضيح می دادم به زودی متوجه شدم که نيازی به اين توضيحات نيست. از اين روی مسائل را تلگرافی و فشرده خدمت ايشان مطرح می کردم. هميشه احساس من اين بود که سريعا مطالب مطرح شده را دريافته اند. دريافتهای ايشان هم دريافتهای بسيار دقيق و عميق بود. مثلا در جريان حزب توده به ما تلفن زده شد که حزب توده توطئه وسيعی را پی ريخته و مساله چنين مطرح بود که ظرف ۴۸ ساعت يا ۲۴ ساعت ممکن است اتفاقاتی بيفتد.
ما تلفن کرديم به برادرمان جناب هاشمی رفسنجانی و مساله با بقيه مسوولين بالای مملکتی مطرح شد. گويا حضرت آيه الله خامنه ای با آيت الله موسوی اردبيلی آن وقت تشريف نداشتند. بالاخره فورا خدمت امام رفتيم. برادران اطلاعات مساله را گزارش دادند.

حضرت امام با دقت مساله را گوش دادند. سپس تحليلی در ظرف چند دقيقه از روند حرکت شرق و غرب ارائه کردند و فرمودند:
اين اطلاعات کاملا نادرست است. هيچ مساله ای پيش نخواهد آمد. اصرار شد که آقا چنين نيست خود آنان اعتراف کرده اند.
ايشان فرمودند: من نمی گويم مواظب نباشيد و تحقيق نکنيد ولی بدانيداين مسائل و اطلاعات دروغ است.

بعد هم تحليل حضرت امام درست درآمد و نظرايشان ثابت شد. از اين روی از کوردلی و غرض ورزی است اگر کسی ادعا کند ( همانطور که يکی دو بار ليبرالها ادعا کردند) مطالب فقط از کانالهای خاصی به ايشان می رسيد.