بيانيه دانشجويان سبز مالزی به مناسبت روز جهانی کارگر

اول ماه مه مصادف با يازدهم ارديبهشت ماه، روز جهانی کارگر است. اول ماه مه روز اعتراض جهانی کارگران به نابرابری، تبعيض، شرايط بد اقتصادی، بيکاری و فقر است. روز اعلام انزجار از اختلاف طبقاتی است. روز همبستگی بين المللی کارگران برای تامين حقوق حقه ی خويش است. روز آرمان خواهی تمامی کارگران برای برخورداری از يک زندگی شرافتمندانه و انسانی است.

نام گذاری روز کارگر گرچه با تظاهرات و کشتار کارگران در شيکاگو آغاز گرديد ولی دامنه ی آن به تدريج در تمامی جهان گسترش يافت و امروزه مطالبات و خواسته ها، تنها محدود به تامين سطح معيشت نشده، به حيطه های سياسی و فرهنگی نيز بسط يافته است.

در کشور ما ايران، سالهاست که حقوق اوليه ی کارگران همچون دست مزد مناسب، داشتن سنديکا، حق اعتصاب و ... به صورت سيتماتيک از سوی دولت و کارخانه ها نقض ميشود.

با در دست گرفتن دولت توسط محمود احمدی نژاد، وضع معيشتی کارگران به بدترين وضع در دهه های اخير رسيده است. پرداخت حقوق معوقه ی کارگران ايرانی بعضا از يک سال تجاوز کرده و چنان که در سالهای اخير شاهد بوديم، فعالان کارگری با وحشيانه ترين سرکوب ها مواجه بوده اند و اجازه ی ادامه ی فعاليت به سنديکای کارگران اتوبوس رانی شرکت واحد داده نشده است و سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه مورد انواع هجمه ها قرار گرفته اند.

از سوی ديگر چنان که شاهديم در جريان اعتراض به کودتای انتخاباتی سال گذشته کارگران در کنار کارمندان، معلمين، پرستاران و ساير اصناف برای استقرار نظامی دموکراتيک در کشور همراه شده اند، چراکه کارگران وضعيت خود را جدای از وضعيت سياسی، اقتصادی و فرهنگی کشور ندانسته،و به تاثيرات متقابل اين حيطه ها به خوبی واقفند.

ما، دانشجويان سبز مالزی نيز با اعلام حمايت خويش از جريان جنبش کارگری در ايران، همراهی خويش را تا رسيدن به خواسته های منطقی و به حق اين صنف اعلام می داريم. خواسته هايی نظير برپايی تشکل های مستقل از دولت و ايجاد سنديکاهای کارگری و داشتن حق اعتراض، اعتصاب، تجمع و آزادی بيان؛ پرداخت دستمزدهای معوقه ی کارگران؛ توقف اخراج و بيکارسازی کارگران و پرداخت حقوق بيکاری؛ محو قراردادهای موقت و سفيد امضا و تامين امنيت شغلی کارگران و رعايت استانداردهای بهداشت و ايمنی کار؛ آزادی زندانيان فعالين جنبش کارگری و ساير فعالين حوزه های سياسی و اجتماعی؛ اصلاح قانون کار و بهبود شرايط بيمه، تامين اجتماعی و حقوق بازنشستگی؛ لغو تبعيض ها از زنان بخصوص در محيط های کاری و محو اختلاف دستمزدها که موجب استثمار زنان در اين حيطه گرديده؛ محو شرايط و زمينه های کار کودکان و برخورداری رايگان ايشان از امکانات مناسب آموزشی، رفاهی و بهداشتی؛ رفع تحميل شرايط غير انسانی و تبعيض از کارگران مهاجر؛ و....
دانشجويان سبز مالزی اين خواسته ها را حق طبيعی کارگران و جنبش کارگری ايران دانسته، مسئوليت شرايط بد اقتصادی و معيشتی را، که امروز دامن گير اين قشر زحمتکش و تاثير گذار جامعه است، بر عهده ی دولت کنونی ايران و نظام جمهوری اسلامی می داند و اعلام می دارد در کشوری که حقوق کارگران در آن تضييع شود، معلمان به بند کشيده شوند و صدايی جز صدای حکومتی از رسانه ها شنيده نشود، زندگی نيز حضور نخواهد داشت.
به اميد تحقق جامعه ای عاری از فقر و فساد و تبعيض.

هسته های سبز دانشگاه های مالزی