نوای ايرانی به ساز عود، ياد و نامی از استاد احمد ستوده سازنده ساز قانون ايرانی، فرهاد بادپا، همشهری

چشم بر هم زدنی بود پروازش از اين خانه، هنوز صدای کشيدن نرمه های سنباده اش به گوش می رسد. در اين اتاق صدای سنباده و در اتاق ديگر صدای ساز قانون و آموزش و تعليم مليحه سعيدی به هنرجويان. زنده ياد احمد ستوده قانون می ساخت و همسرش صدای آن را به رخ می کشيد، صدايی غرورآفرين و هر دو از عشق می گفتند، عشقی دوست داشتنی چنان که از دل برآيد. احمد ستوده چنان در شعر و ادبيات و موسيقی غرق شده بود که گويی ماهيتش در اين دنيا خلاصه شده بود در هنر و فقط هنر.
زنده ياد احمد ستوده در نخستين روز آبان ماه يکهزار و سيصد و بيست و چهار در شهر تهران ديده به جهان گشود. وی تحصيلات آکادميک خود را در دانشکده عالی ادبيات و زبان های خارجی دانشگاه تهران و در رشته های زبان و ادبيات فرانسه و انگليسی به پايان رساند و پس از اتمام تحصيل چنان شعله ای در وی پديدار گشت که وی را به سوی مکتب استاد ابراهيم قنبری مهر، استاد بحق ساخت آلات مختلف موسيقی راهی کرد. در آن مکتب سختی چوب و سيم با نرمی و ملاحت ادبيات آميخته شدند و در آخر آوای قانون را برای ما به ارمغان آورد.
استاد ستوده با نظر و مشاورت همسرش مليحه سعيدی صدای ساز قانون را که سالها نوای عربی داشت، نوای ايرانی بخشيدند و به ساختار و آوای اين ساز هويت و شخصيت اصيل ايرانی دادند.
آخر جمله، ابداعاتی که اين بزرگوار به ساز قانون بخشيد:
- اضافه کردن گسترده صوتی ساز قانون.
- ابداع پرده گردان های مختلف و نهايتاً ساخت پرده گردان چوبی ريلی متحرک برای ايجاد نواهای موسيقی ايرانی از بيست و چهار ربع پرده.
- ابداع تاندور جهت کوک نهايی همزمان سه سيم بر روی ساز قانون.
- تعويض و تنظيم درجه بندی سيم های ساز قانون.
- تغيير در فرم، اندازه و شکل خرک، سيم گير، شبکه های صوتی و ساير اجزای ساز قانون و ديگر تدابيری که برای بازگرداندن صدای ساز قانون از فرم عربی به نوا و آوای ايرانی نياز داشت.
اين دو هنرمند در کنار استاد ابراهيم قنبری مهر و طی سالها تلاش خانواده، ساز قانون را تشکيل دادند، خانواده ای که دکتر عليرضا ستوده يادگار استاد احمد ستوده به ساخت و پرداخت و ابداع در مورد ساز قانون ادامه و به روح آن جاودانگی می بخشد.
کوتاه سخنی از زبان عليرضا ستوده که در وصف عمق روح متعالی استاد ستوده گويد:

غلام همت آنم که زير چرخ کبود
زهر چه رنگ تعلق پذيرد آزادست
و اين سر لوحه زندگی آن بزرگوار بود.در اين چند سطر سعی کرديم يادی کرده باشيم از درگذشت هنرمند بزرگوار استاد احمد ستوده، شش سال گذشته از تولد دوباره ايشان.
زنده ياد استاد احمد ستوده در تير ماه يکهزار و سيصد و هفتاد و نه به سرای باقی شتافت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) منزل گزيد.