محمدرضا لطفی: با ابزار غربی نمی‌توان جهانی شد، گرايش مسلط آواز ايران شجريان است، ايسنا

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - موسيقی

محمدرضا لطفی استاد موسيقی ايرانی با انتقاد از برخی هنرمندان موسيقی ايران که تلاش نادرستی برای جهانی شدن دارند گفت: با ابزار غربی نمی‌توان جهانی شد.

به گزارش خبرنگار هنری ايسنا، لطفی که در نشست بررسی شيوه‌های کمانچه‌نوازی در دوره قاجار روز گذشته در تالار رودکی سخن می‌گفت، افزود: هنرمندی که جهانی می‌شود از مرزهای سنتی و کشوری گذشته است.

وی به برخی از کنسرتهای گروه‌های موسيقی ايرانی در خارج از کشور اشاره کرد و گفت: وقتی يک گروه موسيقی ايرانی در اروپا برنامه اجرا می‌کند و می‌خواهد صدای پيانو از تار ايرانی به مخاطب غربی برساند، مشخص است که مخاطب از اين برنامه استقبال نخواهد کرد.

وی گفت: من کنسرتهايی ديده‌ام که اينگونه بوده‌اند و مردم از سالن بيرون رفته‌اند. مخاطب غربی که به تماشای يک کنسرت از کشور شرقی می‌نشيند انتظار شنيدن يک موسيقی غربی را ازاين گروه موسيقی ندارد.

لطفی تاکيد کرد: برای جهانی شدن، بايد بيان هنری خودمان و ساختمان و ساختار مختص به خودمان را داشته باشيم.

اگر بسم‌الله خان تبديل به نوازندگان بزرگی در موسيقی دنيا می‌شود به خاطر بيان هنری خاص خودشان بوده است.

لطفی تاکيد کرد: استاد کسايی چهل سال پيش که با دستگاه ضبط قديمی و در خانه ضبط شده را ارائه می‌کند و به خاطر همين اثر استاد کسايی را در دنيا بزرگترين نوازنده‌ی نی می‌شناسند.

به گزارش ايسنا، لطفی در ادامه سخنان خود تاکيد کرد: موسيقی در دوران قاجار و در دوران صدارت اميرکبير در دوره ناصر‌الدين شاه با يک نوع رنسانس مواجه می‌شود که هم شرايط داخلی و هم شرايط خارجی در اين موضوع موثر بوده است.

وی در ادامه گفت: ما اگر بخواهيم نسبت به خط، ادبيات و معماری مقايسه کنيم موسيقی در دوران قاجار با مشکلات بيشتری مواجه بوده و حتی حمل ساز در شهرها و محلهای عمومی کار ساده‌ای نبوده است.

در اين دوران موسيقی ايرانی، ‌به شکل خاص و محفلی ارائه می‌شده است و چيزی به اسم کنسرت و تجمع بزرگ برای موسيقی وجود نداشته و در حقيقت موسيقی رسمی، رديفی و دستگاهی ما بيشتر پنهان و زيرزمينی بوده برخلاف موسيقی بومی که مشکلی نداشته است.

لطفی در ادامه سخنان خود با اشاره به اينکه در دوران قاجار مکتبهای موسيقی اصفهان و شيراز نفوذ زيادی بر موسيقی ايران داشتند گفت: دراين دوران مکاتب کوچکتری نيز تاثيرات خود را بر موسيقی ايرانی گذاشتند.

اين استاد موسيقی ايرانی با اشاره به اينکه فرهنگ و هنر ايرانی همانند يک زنجيره‌ی به هم پيوسته حاصل سالها تلاش و زحمت در دوران مختلف تاريخ است گفت: اگر ما هم اکنون موسيقی دوران قاجار را مورد بررسی قرار می‌دهيم بايد بدانيم که موسيقی امروز ما بدون موسيقی قاجار زنده نمانده بود.

وی در ادامه گفت: همه مردم همه چيزهای خوب را در يک دوران به وجود نمی‌آورند بلکه هر دورانی، محصولات خوب و بدی دارد.

لطفی تاکيد کرد: رشد فرهنگ وهنر تابع ثبات در يک کشور است و ثبات در يک کشور نيز با مقولاتی چون برنامه‌ريزی و آينده‌نگری نسبت مستقيم دارد.

او در ادامه سخنان خود تصريح کرد: موضوع لهجه موضوع بسيار مهمی در موسيقی ايرانی است و توجه به رابطه لهجه و زبان مادری، اهميت بسياری در موسيقی دارد و بی‌توجهی به اين مساله، خطای غير قابل جبرانی در زمينه رشد موسيقی است.

وی در ادامه سخنان خود تاکيد کرد: در هر دوره‌ای گرايش مسلط بر موسيقی و تعداد موسيقی‌دانان بزرگ آن دوره، بر آن دوره تاثير می‌گذارد. مثل هم اکنون که گرايش مسلط آواز ايران نزديک به چهل سال است که در دست آقای شجريان است. او هم تسلط زيادی داشته و هم صدايش از نظر امکانات فوق‌العاده بوده است و تعداد آلبوم‌ها و کنسرتها و استقبالی که از آثار ايشان می‌شود تاييد کننده اين موضوع است.

وی ادامه داد: به همين خاطر هم اکنون بسياری از جوانان از شجريان تقليد می‌کنند حتی اگر او را نديده باشند يا شاگرد او نباشند. برای اينکه او گرايش مسلط آواز ايران است.

لطفی اضافه کرد: در دوران گذشته نيز، خواننده‌ای بسيار محبوب مردم بود و مثل الآن که مردم هنگام فوتبال به سرعت به خانه می‌روند آن زمان نيز مردم برای شنيدن صدای اين خواننده، از راديو، به سرعت به خانه می‌رفتند.

اين استاد موسيقی ايرانی در ادامه سخنان خود تاکيد کرد: هر کسی با احساسات باطنی و درونی خودش ساز بزند ولی متصل نشود و سازش ارزش درونی و معنوی پيدا کند. همه مرزها را به هم زده است مرزبندی تا زمانی مطرح است که چنين اتفاقی نيافتاده است.