محمد اطبايي گفت: توجهي كه در سالهاي قبل در مجامع بينالمللي به سينماي ايران ميشد، در سال 86 اتفاق نيافتاد.
اين كارشناس امور بينالمللي سينما در گفتوگويي با خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در ارزيابي حضور بينالمللي سينماي ايران در سال 86 با بيان اينكه ممكن است از نظر آمار و ارقام مثل سالهاي قبل باشد اظهار داشت: ما جشنوارهها را به عنوان يك رويداد فرهنگي از چند منظر ميبينيم. از يك جهت به عنوان يك رويداد فرهنگي و يك فرصت و امكان براي ما و از جهت ديگر به عنوان وجهاي در عرصهي بينالمللي كه براي ما محسوب ميشود.
وي ادامه داد: از منظر ديگر فرصتي است كه بازاريابي بهترين براي فيلمها انجام شود كه متأسفانه در سال 86 توفيقي در اين زمينه نداشتيم.
اطبايي با اشاره به جشنواره فيلم كن كه مهمترين رويداد سينمايي دنيا محسوب ميشود اظهار داشت: در اين جشنواره به جز فيلم سهدقيقهاي عباس كيارستمي كار ديگري را نداشتيم و در بخش مسابقه اكثر جشنوارههاي بينالمللي مهم ديگر نيز غايب بوديم كه اين بايد مورد آسيبشناسي واقع شود.
advertisement@gooya.com |
|
وي حضور كمرنگ سينماي ايران را علاوه بر مشكل كيفيت متوجه مسايل سياسي نيز دانست و گفت: كيفيت عرضه و پخش فيلمها هم به شدت اهميت دارد و اكثر فيلمهاي ايراني بصورت غيرحرفهاي و معمولا در روزهاي آخر به جشنواره ارايه ميشوند و طبيعتا فضاي كمتري هم براي انتخاب در اختيار دارند.
اين كارشناس افزود: كيفيت نمايشي و زيرنويس بسيارپايين است و سينماي ما حاضر نيست، در پخش فيلم سرمايهگذاري كند كه اين مشكل بزرگ براي آن محسوب ميشود.
اطبايي با بيان اينكه از نظر آمار و ارقام حضور بينالمللي سينماي ايران نسبت به گذشته خيلي تفاوت نكرده است تصريح كرد: بايد توجه داشت تعداد جشنوارهها هم بالا رفته است و توليدات هم افزايش پيدا كرده و مهم اين است كه از اين حجم حضور چه بهرهاي عايد ما ميشود.
او با اشاره به حضور ايران در جشنواره فيلم برلين در پايان گفت: بعد از اينكه در سال گذشته هيچ فيلم ايراني موفق به حضور در اين جشنواره نشد، امسال ايران با 2 فيلم حضور داشتيم و جايزه معتبري هم گرفتيم. در واقع شروع خوبي در آغاز سال ميلادي داشتيم كه اميدواريم اين روند ادامه داشته باشد.