منصور بنیمجيدی از دنيا رفت.
به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، اين شاعر ۵۳ساله که از بيماری سرطان پانکراس رنج میبرد، ساعت ۱:۳۰ امروز، سهشنبه، ۱۱ تيرماه، در منزلش در آستارا درگذشت.
مراسم تشييع پيکر بنیمجيدی ساعت ۱۷ امروز (سهشنبه) در قبرستان آستارا و مراسم سومين روز درگذشت او، پنجشنبه، ۱۳ تير، از ساعت ۱۶ تا ۱۸ در مسجد آبروان برگزار خواهد شد.
به گفتهی امين بنیمجيدی - فرزند شاعر -، او به تازگی آخرين اصلاحات مجموعهی شعر «رخنه در خواب» را برای کسب مجوز انجام داده بود، که به زودی از سوی نشر فرهنگ ايليا منتشر خواهد شد.
منصور بنیمجيدی متولد هفتم ارديبهشتماه سال ۱۳۳۴ بود. «اين ابر در گلو مانده»، «بر بام خود آشفته میوزم»، «بهاری از خاکستر پاييز»، «بانوی باد شبنامه پخش میکند»، «قرائت دوم من تويی»، «سهم من هميشه دلتنگی است»، «ديگر نمیتوانم شاعر بمانم» و «شعر امروز آستارا»، از آثار منتشرشدهی اين شاعرند.
دو کتاب بيژن کلکی با عنوانهای «ترانههايی برای آلکاپون» و «نيامدی اسم آب يادم رفت» هم بهکوشش بنیمجيدی بهچاپ رسيدهاند.
***
حافظ موسوی:
آرمانخواهی در شعر منصور بنیمجيدی موج میزد
حافظ موسوی دربارهی منصور بنیمجيدی گفت: او از شاعران فعال منطقهی آستارا بود که هم به زبان ترکی شعر میگفت و هم فارسی.
advertisement@gooya.com |
|
اين شاعر در پی درگذشت بنیمجيدی در گفتوگويی با خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان کرد: تا جايیکه میدانم، شعر ترکی او علاوه بر شهرت در مناطق آذریزبان خودمان، به منطقهی جمهوری آذربايجان نيز راه يافته بود و طرفدارانی داشت، و شايد بتوان گفت شعر ترکیاش معروفتر از شعر فارسیاش بود.
موسوی افزود: بنیمجيدی که نزديک به پنج مجموعهی شعر منتشر کرد، از جوانی ضمن اينکه شعر و ادبيات از دلمشغولیهايش بود، دغدغهی فعاليتهای سياسی و اجتماعی هم داشت و در شعر او، يک نوع آرمانخواهی که نسل بنیمجيدی به دنبالش بودند، موج میزد. شعرش در مجموع، شعری است با زبانی ادبی که با تحولات شعر فارسی از دههی ۶۰ به بعد همگام میشود و به سادگی گرايش پيدا میکند.
وی همچنين يادآور شد: آخرين اثر او که قرار بود از سوی نشر آهنگ ديگر منتشر شود، گزيدهای از دفترهای قبلیاش بود به انتخاب داريوش معمار، که نزديک شش ماه است برای دريافت مجوز ارائه شده و هنوز جوابی از آن نيامده است. اتفاقا با توجه به بيماری بنیمجيدی، نامهای نوشتيم و خواستيم مجوز اين اثر زودتر داده شود؛ چون خودش دوست داشت کتاب در زمان حياتش چاپ شود.
موسوی در پايان گفت: درگذشت بنیمجيدی را به خانوادهاش و جامعهی ادبی تسليت میگويم. او به لحاظ شخصيتی، خوشخو، مهربان، عاطفی، دلنشين و دوستداشتنی بود.
***
عليرضا پنجهای:
منصور بنیمجيدی فرهنگ شعری بالايی داشت
به اعتقاد عليرضا پنجهای، منصور بنیمجيدی از فرهنگ شعری بالايی برخوردار بود و در شعرش به سوی جريان سيال ذهن هم پيش میرفت.
اين شاعر در پی درگذشت بنیمجيدی در گفتوگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، متذکر شد: بنیمجيدی از دههی ٦٠، کارش را همراه با سرودن شعر قدمايی، آذری و نو شروع کرد و نخستين سروههايش را در ويژهنامههای هنر و ادبياتی که به صورت سراسری از استان گيلان چاپ میشد، ارائه کرد. او از اواسط دههی ٧٠ به بعد تلاش مضاعفی در زمينهی شعر داشت و توانست چند کتاب منتشر کند.
پنجهای متذکر شد: دگرديسی اساسی در زبان شعری بنیمجيدی اتفاق افتاد؛ به اين صورت که به طرف شعر گفتار با زبان روايی درغلتيد و به نوعی تلاش کرد تا عناصر قصه را به شعر راه دهد. به لحاظ کارکرد زبانی در شعر، تمام تلاش او در نوع استفادهاش از زبان برای پديدايی شعر به گونهای بود که از جريان سيال ذهن استفاده میکرد؛ اما به سمت سورئاليسم نمیرفت؛ بلکه اين حرکت به نحوی بود که لجام آن به دست شاعر بود.
وی همچنين افزود: شعرهای آذری بنیمجيدی به کشورهای همسايهی آذریزبان کشيده شد و نامی درکرد. او از دبيران بزرگ عروض و قافيهی کشور بود، که به همراه اکبر اکسير از تأثيرگذاران بر شعر آستارا شد و توانست نسل جديد شعری آستارا را تشکيل دهد. نبود او به واقع مصداق اين شعر است: از شمار دو چشم يک تن کم / وز شمار خرد هزاران بيش.
***
ناهيد توسلی خبر داد:
مراسم يادبود بنیمجيدی از سوی نافه برپا میشود
مراسم يادبود منصور بنیمجيدی از سوی نشريهی «نافه» برگزار میشود.
ناهيد توسلی - مديرمسئول و سردبير نافه - با اظهار تأسف از درگذشت اين شاعر آستارايی به خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: به دنبال انتشار ويژهنامهی شعر شهرستان و برگزاری شبهای شعر شهرستان از سوی نشريهی نافه، که در نمايشگاه مطبوعات سالهای پيش انجام شد، بزرگداشت منصور بنیمجيدی را در يکی از روزهای هفتهی آينده و احتمالا در خانهی هنرمندان ايران برگزار میکنيم.
او در ادامه عنوان کرد: در اين مراسم، برنامهی سخنرانی و شعرخوانی و نيز سخنرانی يک استاد روانشناس را دربارهی موضوع مرگ داريم. بنیمجيدی کسی بود که میدانست يک سال ديگر از دنيا میرود. مرگ او برايم بسيار دردمند است. چندينبار شعرهايش را در نشريه منتشر کرده بوديم. او با وجود بيماری سخت و دردناک، بسيار زيبا مقاومت کرد و به استقبال مرگ رفت.
توسلی همچنين گفت: نافه به عنوان يکی از بنيانگذاران معرفی و چاپ شعر شاعران شهرستان در ايران مطرح شده است. از سويی، میخواستيم بحث مرکزگريزی و اين را که همهی امکانات فرهنگی در تهران و برخی شهرهای بزرگ وجود دارد و به اين دليل بسياری از استعدادها در شهرستانها هرز و از بين میروند، به اين موضوع تبديل کنيم که از شهرهای دور و نقاط ديگر هم شاعران را معرفی و شعرشان را در نافه به چاپ برسانيم. ما شعر شاعرانی از منطقهی باغ ملک در خوزستان و فنوج در سيستان و بلوچستان را منتشر کردهايم و آن شاعران اعلام کردهاند خوشحالاند از اينکه نشريهای در پايتخت، صدای آنها را منعکس میکند.