پيام فرح پهلوی در مراسم بزرگداشت خاطره بی نظير بوتو

نيويورک ۱۱ ژانويه، ۲۰۰۸

امروز برای ما روزی بسيار غم انگيز است، ولی به همان اندازه روزی پر شکوه نيز هست، زيرا روز ادای احترام ما به بانويی بی نظير است که نام او را از اين پس در دفتر سرنوشت سازان تاريخ بايد جست. برای من که ايرانی هستم، مراسم امروز اهميتی ويژه نيز دارد، زيرا مربوط به يکی از فرزندان والای کشوری است که روزگای قلب ايران بيشتر از آنکه در پايتخت خودش بتپد در لاهور آن می تپيد. هنوز هم هر وقت که ياد سفرهای گذشته خودم به پاکستان ميکنم، خاطره پرچم هايی که با شعار خوش آمديد و ايران زنده باد به استقبال ما آورده ميشد مرا بی اختيار روانه اين پايتخت فرهنگی زبان پارسی می کند.
بی نظير بوتو، با شخصيت بسيار نيرومند و با جهان بينی و شهامت استثنايی خودش مظهر زنده ئ اين همبستگی ديرينه بود که آنرا نه تنها از سرکار خانم ذوالفقار علی بوتو مادر گرامی ايرانی الاصل خود به ارث برده بود، بلکه از اين بابت وارث پدر عاليقدرش نيز بود. آن زنده ياد ازدوستان نزديک شاهنشاه فقيد ايران بود و صميمانه در راه تقويت حسن تفاهم مشترک کوشش می کرد و در کليه مسائل بين المللی و بخصوص روابط دو جانبه دو کشور با معظّم له مشورت می کرد. در ميان ايرانيان نيز آن شادروان دوستان بسيار داشت. شهامت شگفت انگيز بی نظير والاترين خصيصه ای است که او از پدرش به ارث برده بود.
بيمورد نبود که پدر، او راناخود آگاه «بی نظير» نام داده بود، زيرا اگر وی می خواست مانند بسياری از بانوان ديگر عمل کند می توانست ساليان دراز در بيرون از کشورش زندگانی مرفّه و بی تلاطمی را داشته باشد. ولی آنوقت ديگر نمی توانست «بی نظير» بماند. او مانند ديگر سرنوشت سازان تاريخ، بيشتر از آنکه در انديشه آسايش خودش باشد، در انديشه تامين آينده بهتری برای ميليونها هموطن خود و ميليونهای بيشتر مردم آشوب زده منطقه پر تلاطم خاور ميانه بود، و اين ايجاب می کرد که با استقبال شجاعانه از مرگی که در اين راه او را تهديد می کرد وارد ميدان مبارزه سرنوشت شود. درست هم همين فاجعه برايش روی داد، ولی مرگ دليرانه او، زيبايی دلپذير ظاهر او را با شکوه و درخشندگی معنوی چنان فراوانی نيز در آميخت که اين بار به او زندگی جاويد بخشيد.

در اين لحظات غم انگيز ولی پر شکوه از جانب خودم و همه افراد خانواده ام فاجعه فراموش نشدنی مرگ بی نظير عزيزمان را به مادر گرامی داغديده او، همسر و فرزندانش، به خانواده حريری و به ديگر بستگان او از صميم قلب تسليت می گويم، و آرزو می کنم که خون به ناحق ريخته شده اين قربانی گرامی ما، همانطور که خواست خود او بود، درخت آزادی و بشريت را در شوره زار جهل و تعصب بيشتر و بهتر بارور کند.

فرح پهلوی