در باره صمد بهرنگی برای اطلاع آقای نادر ثانی، مسعود نقره کار

آقای نادر ثانی در مقاله ای باعنوان "مرگ مشکوک بهرنگی و تختی، شايعه يا واقعيتی پنهان!؟" , مقاله ی " ديکتاتور ها, شايعه و" خودکشی قهرمان"( مندرج در سايت گويا) را نقد کرده اند. ايشان درمقاله شان ازمن خواسته اند پيرامون برخی نقل قول ها منبع ارايه دهم . ايشان اگر به منابع انگليسی ای که در زيرنويس مقاله ی من آمده مراجعه کنند پاسخ سوال های شان در باره ی پديده ی "شايعه" را خواهند يافت. اما در مورد يک نکته حق با ايشان است , و من فراموش کردم منبعی معرفی کنم , و اين کار را می کنم . اين درخواست البته يکبار به نام " شاگرد هميشگی صمد " در سايت پيک ايران و بار ديگر بنام " نادر ثانی" در سايت گويا مطرح می شود . سوال ها يکسانند و پس از ارايه منبع اظهار نظر ها هم يکسان,( نگاه کنيد به زير نويس مقاله ی آقای ثانی در باره ی منبع ارايه شده و کامنت های شاگرد هميشگی صمد در سايت پيک ايران) , با اين حال برای اطلاع خوانندگان گويا اين چند سطر را می نويسم ؟
آقای ثانی می نويسند:
".......آقای نقره‌کار نوشته ‌اند: "رژيم و ساواک ‌اش نيز برای "بدل زدن" شايع کردند صمد به دليل نوشيدن مشروبات الکلی در رودخانه غرق شده است". عجبا! من به عنوان کسی که از دوران شاه همواره با علاقه مطالبی که در مورد صمد بهرنگی گفته و يا نوشته شده اند را دنبال کرده ام، هيچوقت از رژيم شاه و ساواکش نشنيده ام که چنين ادعائی کرده باشند. مطمئناً خوانندگان اين مطلب نيز با من توافق دارند که اين اتهام به ساواک هرگز در ميان مردم مطرح نبوده است. پس آقای نقره کار چرا چنين چيزی را به عنوان "شايعه" مطرح کرده است؟ پاسخ را خود ايشان بدهند و در هر حال بايد با هشياری از اشاعه چنين اتهامی که می تواند در خدمت گمراهی اذهان نسبت به واقعيت مرگ مشکوک صمد بهرنگی و مخدوش کردن آن قرار گيرد، جلوگيری نمود."
منبع مورد استناد من مقاله ای ست از زنده ياد استاد آريان پور با اين عنوان :
* ا.ح . آريان پور, اعتياد در دانشگاه های ما, بازتاب ( نشريه روانشناسی و روانپزشکی ) , ويژه
اعتياد,شماره ۳ , پاييز سال ۱۳۵۹- تهران – ايران). استاد آريان پو ر در بخشی از مقاله ی خود می نويسد:
" دستگاه پليس طبقه حاکم..... مزاحمان دانش گاهی خود را به تباهی هايی مانند دارو بارگی و روان بيماری و... متهم می کرد.... برای انصراف جوانان از جست و جوی علت مرگ معلم و نويسنده غيور, صمد بهرنگی, به دروغ شايع کردند که بهرنگی در حال مستی به رودخانه پريده و غرق شده است و....."
در حد اطلاع من استاد آريان پور قلم بدستی نبود که روی هوا حرف بزند و تعصب ايديولوژيک به نا بينايی سياسی و فرهنگی , و دروغگويی و " شهيد سازی" مبتلای اش کرده باشد .

اينکه آقای ثانی اين شايعه را نشنيده است دليل بر عدم وجود چنين شايعه ای نمی تواند باشد , مگر آنکه اثبات شود آقای ثانی از تمامی شايعاتی که حتی در سطح گروه ها و محافل مختلف اجتماعی مطرح می شد, اطلاع داشتند جز شايعه ی " اين اتهام به ساواک"!.
قضاوت در باره ی ما بقی آنچه که آقای نادر ثانی , و يا ( شاگرد هميشگی صمد ) در اين مقاله, و در بخش " کامنت" های پايانه ی مقاله ی من در سايت "پيک ايران" مطرح کرده اند , می ماند به عهده ی اهل نظر و خوانندگان.

در اين زمينه:
[مرگ مشکوک بهرنگی و تختی، شايعه يا واقعيتی پنهان!؟ نادر ثانی]

[ديکتاتورها، شايعه و "خودکشی قهرمان"، مسعود نقره کار]