آيت الله توسلی مرحوم و احمدی نژاد مظلوم، حسين شريعتمداری، کيهان

درگذشت مرحوم آيت الله توسلی که صبح روز شنبه و به هنگام حضور در جلسه مجمع تشخيص مصلحت نظام- يعنی در حال انجام وظيفه- اتفاق افتاد همانگونه که انتظار می رفت غبار غم بر چهره مردم و دوستداران امام راحل(ره) نشاند چرا که آن مرحوم به دليل حضور پيوسته در محضر حضرت امام(ره) و در جايگاه رياست دفتر آن مراد به حق پيوسته، ياد و خاطره امام راحل(ره) را در اذهان زنده می کرد و به قول رهبر معظم انقلاب «از شاگردان امام راحل رضوان الله عليه و از نخستين پيوستگان به نهضت عظيم آن بزرگوار بود» بنابراين طبيعی بود که فقدانش برای تمامی ارادتمندان حضرت امام(ره) تلخ و ناگوار باشد و هست.
گفته می شود- و می تواند صحت داشته باشد- که مرحوم آيت الله توسلی در حالی دچار عارضه سکته قلبی شده و دار فانی را وداع کرده است که از اهانت يک سايت اينترنتی به بيت معظم حضرت امام(ره) برآشفته و ماجرای آن اهانت را به گلايه برای حاضران نقل می کرده است، که نگرانی ايشان نيز طبيعی بوده است زيرا مرحوم آيت الله توسلی از نزديکان بيت امام راحل(ره) بود و تا پايان عمر نيز در اين حلقه می زيست، بنابراين اهانت به يادگار نسبی حضرت امام(ره) اگرچه برای تمامی ملت ايران تلخ و گزنده بود ولی برای ايشان می توانست تلخ تر و گزنده تر باشد. اما...
اما، بعد از انتشار خبر درگذشت مرحوم آيت الله توسلی برخی از مدعيان اصلاحات که بارها نشان داده اند کمترين ارادتی به حضرت امام(ره) ندارند، تلاش گسترده ای را برای سوء استفاده از درگذشت آن مرحوم آغاز کردند. آنها در يک حرکت موذيانه که تمامی شواهد از هماهنگی آن در يک نقطه مشترک حکايت می کند کوشيدند ضايعه فوت مرحوم توسلی را با ماجرای اهانت يک سايت اينترنتی به نوه حضرت امام(ره) گره بزنند و در همان حال سايت مورد اشاره را به دولت نهم نسبت داده و نتيجه بگيرند که اهانت اين سايت باعث سکته قلبی آيت الله توسلی و درگذشت ايشان بوده است! که در اين باره گفتنی است؛
۱-همزمانی دو رخداد در هيچيک از دستگاههای منطقی و مبانی عقلی به مفهوم رابطه علت و معلولی آنها نيست بلکه دو حادثه همزمان می توانند علت های جداگانه ای داشته باشند، بنابراين مرتبط دانستن درگذشت مرحوم آيت الله توسلی با ماجرای اهانت يک سايت به نوه حضرت امام(ره) يک برداشت غيرمنطقی و عوامانه است که تنها با هدف عوام فريبی قابل طرح خواهد بود!
۲- علاوه بر نکته فوق، بايد گفت که اهانت به نوه حضرت امام(ره) و فوت مرحوم آيت الله توسلی دو رخداد همزمان نيز نبوده اند. ماجرای اهانت ۶ روز قبل از فوت آقای توسلی اتفاق افتاده و خبر آن نيز در سطح گسترده ای منتشر شده بود، بنابراين کسانی که با موذی گری در پی ارتباط دادن اين دو رخداد با يکديگر هستند بايد توضيح بدهند که چرا مرحوم توسلی ۶ روز قبل، يعنی به هنگام شنيدن خبر اهانت دچار عارضه سکته قلبی نشده بودند؟! مخصوصا آن که يک خبر ناگوار وقتی برای اولين بار مطرح شده و به گوش کسی می رسد بسيار تکان دهنده تر و تحمل آن به مراتب سخت تر از هنگامی است که همان خبر را برای چندمين بار شنيده و مدتها از هنگام وقوع آن گذشته باشد. با توجه به اين نکته بديهی می توان گفت ادعای برخی از مدعيان اصلاحات که تلاش می کنند درگذشت مرحوم توسلی را ناشی از ماجرای اهانت يک سايت به نوه حضرت امام(ره) قلمداد کنند، فقط يک سوء استفاده سياسی نفرت انگيز و ناجوانمردانه است... و صدالبته ناشيانه نيز هست.
۳- سايتی که مطلب اهانت آميز نسبت به نوه حضرت امام(ره) را منتشر کرده بود برخلاف آنچه ادعا می شود نه فقط کمترين ارتباطی با دولت نهم ندارد، بلکه از سايت های منتقد دولت نيز هست و البته برخی گزارش ها نيز حکايت از آن دارد که مقاله اهانت آميز مورد اشاره به تحريک فردی نوشته شده که سابقه فعاليت در جبهه موسوم به دوم خرداد و روزنامه های وابسته به اين جبهه را داشته است. دولت بلافاصله بعد از اطلاع از خبر اين اهانت، ضمن محکوم کردن آن، سايت مزبور را فيلتر کرد و مدير سايت نيز با اشاره به شواهد و نمونه هايی اعلام کرد که سايت تحت مديريت وی منتقد دولت بوده است. بنابراين نسبت دادن اين سايت به دولت نهم که به گواهی اسناد غيرقابل انکار در پيروی از آموزه های امام (ره) گوی سبقت از تمامی مدعيان ربوده است، نه فقط دور از انصاف بلکه ناجوانمردی است.
همين جا گفتنی است کيهان نيز در يادداشتی که به دفاع از حريم بيت معظم حضرت امام(ره) نوشته بود، بر اساس برخی شنيده ها، اين احتمال را مطرح کرده بود که سايت اهانت کننده به دولت نهم نزديک است، اما بعد از اطلاع موثق و مستند از واقعيت ماجرا، بلافاصله از اشتباهی که- حتی در حد يک احتمال- مرتکب شده بود پوزش خواست و البته هنوز هم به خاطر کم توجهی در طرح آن احتمال، خود را شايسته ملامت می داند.
اکنون بايد از مدعيان اصلاحات پرسيد که با کدام توجيه منطقی و با استناد به کدام شاهد و قرينه و سندی اصرار دارند سايت ياد شده را وابسته و يا نزديک به دولت نهم قلمداد کنند؟! آيا غير از اين است که برخی از آنها از اصرار و تاکيد عملی و نظری دولت نهم بر آموزه های حضرت امام(ره) عصبانی هستند و با اينگونه تهمت های ناروا عقده های فروخورده خويش از خط اصيل امام راحل(ره) را بيرون می ريزند؟! ما که شما را می شناسيم و فهرست پرنکته ای از مخالفت های برخی از شما با آموزه های امام(ره) در دست داريم و... بگذريم!
۴- طی ۱۰ سال گذشته روزنامه ها و افراد و گروههای مدعی اصلاحات بارها به شخص حضرت امام(ره) اهانت کرده و بسياری از مبانی و ارزش های انقلاب اسلامی که يادگار واقعی امام راحل(ره) است را با وقاحت مورد حمله قرار داده بودند ولی هيچيک از مدعيان امروزی نه فقط کمترين اعتراضی نکردند، بلکه با سکوت معنی دار خود بر آنهمه اهانت و زشت گويی عليه امام و انقلاب مهر تأييد زدند!
به عنوان مثال- و فقط به عنوان مثال- يکی از همين مدعيان اصلاحات با صراحت- بخوانيد وقاحت- گفته بود «راه و خط امام بايد به موزه تاريخ سپرده شود»! ديگری تفکر اسلام ناب محمدی(ص) را که امام راحلمان(ره) احياگر آن بود «موجب انحطاط جامعه» دانسته بود! آن ديگری نوشته بود «خمينی به دروغ شاه را آلت بيگانگان معرفی کرده بود»! مگر ننوشته بوديد که «امام خمينی و نواب صفوی خشونت گرا بودند»! و مگر ننوشته بوديد که «ولايت فقيه همان جوهره فاشيزم و همان حکومت سلطنتی است» و...
و بالاتر و برتر از همه، مگر شما اصلاح طلبان نمی نوشتيد که «به خدا هم می توان اعتراض کرد و او را فتنه گر ناميد»؟! و يا «معصومين نيز در معرض انحراف هستند»! و يا «امام حسين قربانی خشونت جدش در جنگ های صدر اسلام شد»! و «می توان عليه خدا تظاهرات کرد»! و دهها نمونه ديگر از اينگونه اهانت های وقيحانه که قلم از نوشتن دوباره و زبان از تکرار آن شرم دارد.
اکنون بايد پرسيد اگر مطابق ادعای برخی از مدعيان اصلاحات، مرحوم آيت الله توسلی از غصه و اندوه اهانت به نوه حضرت امام(ره) سکته کرده و دار فانی را وداع گفته اند، چرا در مقابل آنهمه اهانت های وقيحانه به شخص حضرت امام(ره)، اسلام، پيامبر خدا(ص)، ائمه معصومين(ع)، انقلاب، قرآن و... دچار عارضه قلبی و سکته نشده بودند؟! آيا اين ادعای شما، اهانت به مرحوم آيت الله توسلی نيست که حساسيت ايشان نسبت به نوه حضرت امام را بيشتر از حساسيت آن مرحوم نسبت به خدا و پيامبر خدا(ص) و ائمه معصومين(ع) و شخص امام(ره) و... می دانيد؟!
اهانت به نوه حضرت امام(ره) و بيت معظم آن بزرگوار زشت و چندش آور است و کيهان زودتر از همه در مقابل اين اقدام ناروا موضع گرفت ولی با توجه به نمونه هايی که ذکر شد نمی توان باور کرد که برخی از شما مدعيان اصلاحات نگران اين اهانت باشيد، راستی، اگر نگرانی شما «تظاهر» نيست چرا در مقابل آنهمه اهانت که دوستان هم حزبی شما نسبت به امام(ره) و همه مقدسات روا داشتند، سکوت کرديد و نه فقط «سکته» نکرديد که به روی مبارک خود هم نياورديد؟!

۵- مدعيان اصلاحات تلاش می کنند اهانت به نوه محترم حضرت امام را به کسی نسبت بدهند که به گواهی دوست و دشمن يکی از وفادارترين و ثابت قدم ترين مسئولان پيرو خط امام(ره) طی ۳ دهه گذشته بوده و هست. کدام يک از شما ساده زيست تر از احمدی نژاد هستيد؟ کداميک از شما جنگ فقر و غنا را جدی گرفته ايد؟ کدامتان مانند احمدی نژاد به پيروی از امام راحل(ره) در مقابل قدرت های استکباری با شجاعت ايستاده ايد؟ کدام مدعی اصلاحات مردمی تر از احمدی نژاد است؟ چه کسی از ميان شما در حمايت از محرومان به گرد پای احمدی نژاد می رسد؟ و يا در دفاع از آرمان های امام(ره) با احمدی نژاد قابل مقايسه است؟ کدام مسئول در خدمت به مردم، اسلام و انقلاب مانند رئيس جمهور کنونی سر از پا نمی شناسد؟ و شب و روز و خواب و استراحت خود را وقف راه امام راحل(ره) و خلف حاضر او کرده است؟ کداميک از شما...
و بالاخره، انگار مظلوميت در دنيا سهم تمام راهيان راه خداست و هر که در اين راه راسخ تر و ثابت قدم تر است، از سوی کسانی که از اين قافله عقب افتاده اند، بيشتر مورد ظلم قرار می گيرد ولی مردم به لطف خدا گوهرشناس تر از آنند که مشاطه گری خزف را به چيزی بگيرند و گوهر را وانهند.
۶- و بالاخره، مرحوم آيت الله توسلی به گفته رهبر معظم انقلاب؛ «شاگرد امام راحل، رضوان الله عليه و از نخستين پيوستگان به نهضت عظيم آن بزرگوار بودند»... لطفا از درگذشت آن مرحوم استفاده ابزاری نکنيد چرا که عرض خود می بريد و زحمت هيچکس هم نمی داريد!

حسين شريعتمداری