 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
|
advertisement@gooya.com |
|
کمبود آب و باراش باران از جمله دغدغه های مرسوم تابستانی مردم اين کهنه ديار، خاصه در دهقانان و کشاورزان است، اگر چه اخبار نگران کننده بيشماری که کمبود آب را تحت الشعاع قرار می دهد بسيار است مانند رشد نرخ تورم ، بيکاری ، گرانی ارزاق عمومی مانند نان وگوشت و پياز و گوجه فرنگی و ايضا گرانی مسکن و کرايه تاکسی و قطع برق و اخبار نگران کننده ا ی چون احتمال دست يازی بيگانگان به مام وطن ، اما از آنجائی که از بامداد تا نيمه شبان در صدا و سيما و ايضا ديگر رسانه ها ، سخن ازصرف جويی آب ، اين مايه حيات بخش در ميان است ، اين وجيزه را ابتدا با اين معضل يعنی کمبود آب آغاز می کنم که هم بی خطر است و هم شايد خواندنش برای مردم دلزده از سياست مقبول افتد.
می گويند يک قائمه اصلی هويت ايرانی ، احترام به آب و استفاده از آخرين قطره باران ، آن هم در سرزمينی که بيش از ده بيست سانتيمترباران سالانه ندارد که در بعضی نقاط آن به پنج شش سانتيمتر هم نمی رسد ، است ،و از سر چنين احترامی به اين عنصر حيات بخش است که آن شاعر کاشانی خوش ذوق می گويد " آب را کل نکنيد " ، بهر روی اين قائمه ای است که از روزگار پرستش آناهيتا (حافظ زنان از بيماريها ،و خدای آب ) و تثليب آناهيتا و ميترا (مهر ، مالک چراگاهها ) ، نيشتريا ( تير ، ستاره باران ) معمول بوده و سابقه آن را از زمان فيروز ساسانی می دانند که درپی هفت سال خشکسالی چاه در زاينده رود می زنند اما به آب نمی رسند ، تا عاقبت فيروز خود دعای باران می خواند و اين سر آغازی برای خواندن دعای باران به وقت خشکسالی شد که در عهد عمر خليفه دوم در شوش دانيال هم عمل شد و از جمله ی اين نماز های باران ، نماز باران حضرت رضا (ع) در خراسان از همه مشهورتراست که اين دست به دعا بر داشتن برای باريدن باران تا به امروز ادامه دارد ، اما حالا چرا علمای امروز نمی توانند مانند مرحوم آيت الله خوانساری که در زمان جنک بين الملل دوم در حضور سربازان متفقين آمريکايی و انگليسی که از قم می گذشتند با عبای وارونه نماز باران خواند ، و دعايش هم کار ساز شد تا بدانجا که تعجب افسران انگليسی که چادر هاو کمپ هايشان غرق آب شده بود را برانگيخت ، پرسش شرعی نسل امروز می تواند باشد که بايد در پی پاسخ آن باشد .
جزميت اين رسم تا آن حد مورد قبول مردم ايران است ( و شايد هم بود ) که حتی در شمال کشور که پر بارندگی ترين قسمت ايران ، که گاهی تا يک متر در سال بارندگی دارد ، در کنار دريای مازندران ( خزر) روزی که مرحوم آيت الله کوهستانی برای نماز استسقا از شهر خارج می شد و مردم کرور ،کرور پشت سر او بودند ، وسط راه يکباره رو بر می گرداند و به اطرافيان می گفت : مومن ، پس چترت کو؟ حالا گويی نه آن جزميت وجود دارد و نه روحانيتی که دعايش مستجاب گردد و گرنه با چنين سابقه ای از دين داری ملتی معتقد ، و عالمان خدای جو ، خشکسالی ؟ لابد در جواب گفته خواهد شد ، کثرت گناهان زياد از حد ، مانع از استجابت دعا باران است.
از بحث شرعی کمبود آب و بارش باران که بگذريم بسياری از عالمان جامعه شناسی که نظريات سياسی و اجتماعی خود را ، در نظام های آسيايی بر مبنای اقتصاد آب در شرق تبيين کرده اند ، آب را پايه قدرت سياسی و عامل پيدايش طبقات در شرق می دانند و بر اين باورند در نظام های آسيايی که بر مبنای اقتصاد آب کم ، پايه ريزی شده اند ، مستعد تکامل از درون نيستند و اگر از بيرون تحت تاثير قرار نگيرند ، شرايط رکود و عقب ماندگی را تا ابد با خود خواهند داشت و اين همان سخنی است که تند تر از آن را حافظ در هفتصد و اندی سال پيش گفته است :آب و هوای پارس ، عجب سفله پرور است ... که بی گمان مقصود و منظور حافظ از سفله پروری، آب و هوای پارس (ايران)، اشاره به نظام های حاکمی است که در طول تاريخ سراسر طلم و جور اين کهنه ديار ، بر گرده ملت نشسته اند تا در پيشينه ی اين گستره تاريخی ، چندين جنبش و يک انقلاب ثبت گردد.
اگر چه کمبود آب از زمره معضلات فصلی اين اب و خاک محسوب می شود و مسبوق به سابقه است اما هيچگاه آنچنان که بايد و شايد از سوی زمامداران جدی گرفته نشده و ، ضعف مديريت کلان اين مايه حيات بخش همواره به چشم آمده است تا بدانجا که هر از گاهی اخبار ريز و درشتی در باب صادرات آب به گوش می رسد و همگان بی تفاوت از کنار چنين اخبار و يا حتا شايعه هشدار بر انگيز می گذارند و حتی دريغ از ارائه طرحی از سوی نمايندگان در خانه ملت در هفت دوره گذشته مجلس اسلامی که از قضا پايان يافتن دوره هفتم آن و آغاز به کار مجلس هشتم سر تيتر خبرها ی امروز کشور است و گويا قرعه فال رياست اين دوره از مجلس بنام کسی در آمده (علی لاريجانی ) که از قضای روزگار منتخب شهر کم اب و خشک شهر زيارتی قم است .
در خبرها آمده است يک فراکسيون پارلمانی به نام "غدير" ، نخستين جلسه خود را با حضور تعدادی از شخصيت های جمهوری اسلامی و نمايندگان منتخب مجلس هشتم برگزار کرده و سخنگوی اين فراکسيون جديد التاسيس ، آقای لاريجانی( همان نماينده مردم بی آب و خشک قم ( در باره علت تشکيل اين فراکسيون گفته است "هدف از تشکيل اين فراکسيون ايجاد وحدت و انسجام بين نمايندگان مجلس هشتم است " ، حال اگر در پی هدف از انسجام بين نمايندگان مجلس هشتم هستيد بايد به ادامه افاضات نماينده شهر بی آب و خشک قم توجه کنيد که می فرمايند : " اگر فراکسيون غدير با همين عنوان در مجلس حضور يابد، همه نمايندگان مجلس عضو اين فراکسيون خواهند شد. ومجلس هشتم افتخار می کند که با اين بنياد ( بنياد غدير ) در ارتباط باشد." به عبارت ساده تر يعنی مجلس هشتم تماما در اختيار بنياد غدير خواهند بود .
حال حتما می خواهيد بدانيد بنياد غدير کيست وچيست ؟ بنا به گفته محمد نبی حبيبی، دبير بنياد بين المللی اين بنياد و دبيرکل حزب موتلفه اسلامی،در باره سابقه اين بنياد به خبر گزاری فارس گفته است : چند سال پيش به همت آيت الله خزعلی بنياد غدير تاسيس شد و هدف آن ايجاد وحدت بين نمايندگان مجلس و امت اسلام بوده و به دنبال يک حکومت ايدئولوژيک است ودفاتری را در دوازده وزارتخانه و بيست و هفت نهاد ايجاد کرده و در هفت کشور از جمله لبنان دفاتری دارد. دبير بنياد غدير و دبيرکل حزب موتلفه اسلامی، در انتقادی تلويحی از طرفداران راه حل مسالمت آميز ديپلماتيک برای حل اختلافات جمهوری اسلامی و غرب، می گويد: "برخی معتقدند که برای حل مشکلات بين ما و غرب بايد از ديپلمات های خندان ( حتما منظور خاتمی است ) استفاده کنيم اما اين تفکر اشتباه است."
. براستی که وضعيت جغرافيايی اين کهنه ديار تعجب برانگيز است ، روحش شاد ، مرحوم سعيد نفيسی که در خاطراتش نوشته است ، خداوند ذوق مخصوصی برای تماشا به ملت ايران داده است ، نياکان ما هم تماشاگر بودند ، گويا چند قرن ديگر هم فرزندان ما سرگرم همين تماشا باشند، چرا که وضع جغرافيايی ايران ، کشور ما را بهترين تماشاخانه جهان کرده است ، حال اگر تو نمی پسندی ، تغير ده فضا را ، نه قضا را ، که البته تغير فضا ( بخوانيد آب و هوا ) نا ممکن است آنچنانکه ديگر دعا برای باريدن باران بی اثر است .
بيژن صف سری
http://bijan-safsari.com/
