وضعيت نامعلوم ده ها فعال آذربايجانی در زندان های ايران، اميرکبير

خبرنامه اميرکبير: با اينکه بيش از دو هفته از دومين سالگرد تظاهرات ۱ خرداد ۱۳۸۵ آذربايجان گذشته است اما هنوز تعدادی زيادی از فعالان هويت طلب در زندان و بازداشتگاه های وزارت اطلاعات تبريز به سر می برند. بنا به گزارش های مدافعان حقوق بشر، از داخل کشور و خانواده های بازداشت شدگان، اکثر اين زندانيان از روند برخوردهای صورت گرفته ناراضی هستند و می گويند روند دادرسی به صورتی ناعادلانه در جريان است؛ و آنها از حق داشتن وکيل مدافع در زمان تحقيقات و مدت بازداشت محروم اند و حتی بازجويی ها در بسياری موارد همراه با فحاشی و ضرب و شتم صورت گرفته است.

به گفته خانم فاخته زمانی، مسئول انجمن دفاع از زندانيان سياسی آذربايجانی در ايران ( آداپ) «طی هفته های گذشته نزديک به ۱۰۰ نفر در تبريز بازداشت و شکنجه شده اند. که تعدادی از آنها هنوز هم در بازداشت گاه های اطلاعات زير شکنجه های جسمی و روحی بسر می برند.»

در حالی که عده زيادی با قرار وثيقه و ضمانت تا روز تشکيل دادگاه از زندان و بازداشتگاه های اطلاعات آزاد شده اند، هنوز هم دهها فعال در محل نامعلومی بدون تماس با خانواده خود بسر می برند. در حال حاضر از اين افراد، آقايان حسن اسدی، علی صديقی، جمشيد زارعی، کمال اشرفی، احد رضوی، حجت ولی پور، مهدی نجاری، امير محمد بنائی سابق، فرشيد مصطفائی، نادر محمدپور هنوز هم در بازداشتگاه اداره اطلاعات تبريز به سر می برند.

حسن اسدی از فعالان باسابقه در تبريز در روز ۳۰ ارديبهشت ماه دستگير شده است. او پيش از اين چندين بار از جمله در سال گذشته، نزديک شش ماه در زندانهای اداره اطلاعات تبريز و اردبيل به سر برده بود. بنا به گزارشات رسيده آقايان “احد رضوی” و “امير محمد بنائی سابق” نيز که ۲۰ ارديبهشت به جرم تکثير و پخش اعلاميه بازداشت شده اند به شدت شکنجه شده اند. بر اساس همين گزارش امير محمد بنائی سابق که در پا پلاتين نيز داشته است در اثر شکنجه ها از آن ناحيه صدمه ديده و بشدت رنج می برد. او محروم از دسترسی به هرگونه امکانات پزشکی است.

اکبر حسين زاده، محمد راهنمايی، علی خاکپور، احد رضايی، حميد رضايی، محمد فرهادی، حسين ميرزاخانی، صمد محمد جعفری، ياسر حيدرنژاد، حجت مختارزاده، ولی عبداله پور، مهدی دهقان، مرسل بخشی، حجت سيفی نژاد، اصغر نعيمی، عبدالعجب تارورديان، حسن حسين زاده، رحمان قاسمی، اسماعيل فتحی، حسن طوری، وحيد رضايی، فرهاد محسنی، علی تديون قراملکی، حجت تارورديان ديگر بازداشت شدگان هفته های گذشته تبريز هستند که به احتمال زياد هنوز هم در حبس هستند.

از سوی ديگر با اينکه هفته گذشته محمد رحمانی، ابراهيم طلوعی، حسن بعثت پور، عزيز ايمانی، صمد قروتنی، کريم محمدزاده، فيروز عباس قليزاده، رضا عباس قليزاده، وحيد هاشم پور، سعيد هاشم پور، ايرج حسنی در تبريز و حجت عراقی، سلمان عراقی، سالار عراقی، اکبر عبدالهی، پيام علمقلی لو در خوی به قيد وثيقه آزاد شده اند از سرنوشت بسياری از بازداشت شدگان تبريزی از جمله آقايان ماشااله رزمی، رامين رزمی و اکبر حسين زاده عليرغم گذشت بيش از دو هفته از بازداشت اشان هيچ خبری در دست نيست. خانواده ها نيز در خصوص عدم ارسال خبر به رسانه ها و مجامع دفاع از حقوق بشر به شدت تهديد شده اند. از اين رو نگرانی ها نسبت به شکنجه اين فعالين نيز بيشتر شده است.

در شهرستان اهر نيز مأموران اداره اطلاعات در هفته گذشته، ضمن حمله به خانه های فعالان حرکت ملی آذربايجان در اين شهر، عده ای از آنها را دستگير و بعد از ۲۴ ساعت بازداشت آزاد کرده بودند. سخاوت عزتی نويسنده و شاعر اهری از جمله دستگيرشدگان می باشد. نيروهای امنيتی هنگام بازداشت او پس از تفتيش خانه،کيس کامپيوتر، کتابها و دفترچه های يادداشتهای شخصی وی را نيز مصادره کرده بودند.

در شهر نقده، به دليل کشته شدن تعدادی از تظاهر کنندگان دو سال قبل و تيراندازی مستقيم ماموران به مردم، امسال نيز چون سال گذشته حجم فشارها در اين شهر افزايش چشمگيری داشت. بر اساس گزارش مدافعان حقوق بشر محلی، با اينکه برای ممانعت از برگزاری تجمع در اين شهر، نيروهای ضدشورش از شهرهای کرمان، مهاباد و بوکان به نقده منتقل شده بود روز شنبه ۴ خرداد ۱۳۸۷مراسم دومين سالگرد جانباختگان چهارم خرداد ۱۳۸۵با شرکت هزاران نفر در مساجد جامع و کؤهول نقده و مسجد محمديار و همچنين بر سر مزار جانباختگان در نقده و محمديار برگزار شد.

در اعتراضات سراسری تورکهای آذربايجان در سال ۸۵ در اين شهر، دهها تن کشته و زخمی شدند که تلويزيون ايران کشته شدن چهار نفر از آنها به نامهای توحيد آذريون، همت اسمزاده، حسين فتحی پور، عسگر قاسمی، را تأييد کرد.

در اين ميان از اورميه نيز خبر می رسد وضعيت زندانيان سياسی آذربايجانی در زندان اورميه نيز وخيم است. فريدون مهدی پور فعال سياسی اهل اورميه که از روز يکشنبه ۲۱ بهمن ماه ۱۳۸۶ در زندان اورميه به سر می برد٬ از اول خرداد شروع به اعتصاب غذا کرده است. گفته می شود دليل اعتصاب غذای اين فعال شناخته شده حرکت ملی آذربايجان اعتراض به وضعيت زندانيان سياسی زندان اورميه و همچنين عدم موافقت با درخواست آزادی مشروط وی می باشد.

فريدون مهدی پور طبق دو حکم صادره از دادگاه تجديد نظر استان آذربايجان غربی در بهمن ماه ۱۳۸۵ و شهريورماه ۱۳۸۶ به اتهامهای “اقدام عليه امنيت کشور و همکاری با گروهک تجزيه طلب آذربايجان جنوبی (پان ترکيست)” و “توزيع اعلاميه و تبليغ تجمع يکم خرداد سالروز اغتشاشات دوم خرداد سال ۱۳۸۵”٬ به سی و نه ماه و يک روز حبس محکوم شده٬ که ۹ ماه و يک روز حبس قطعی است و ۳۰ ماه آن به مدت ۴ سال تعليق شده است.

همزمان با افزايش فشارها بر زندانيان سياسی و عقيدتی آذربايجان اعضای خانواده اين زندانيان نيز تحت فشارهای مضاعف قرار گرفته اند.

از اردبيل خبر می رسد فشارهای امنيتی نسبت به خانواده عباس لسانی زندانی سياسی که در زندان يزد به سر می برد افزايش يافته است. دادستان و اداره اطلاعات اردبيل به خانواده لسانی اعلام داشته اند که آقای لسانی بايد بعد از آزادی از زندان يزد به يک شهر فارس نشين مهاجرت بکند در غير اينصورت هر اتفاق و حرکتی در اردبيل و ديگر شهرهای آذربايجان روی دهد ما او را دستگير و زندانی خواهيم کرد.

محروميت از تحصيل، چهار دانشجوی دانشگاه تبريز

اگر چه بعضی مقامات وزارت علوم موضوع عدم ثبت نام دانشجويان ستاره دار را رد کرده بودند اما اخبار رسيده ازتبريز حاکيست، نادر مهد قره باغ، صمد پاشايی، ناهيد بابازاده و امين امامی چهار دانشجوی دانشگاه تبريز هستند که با ارائه نشدن کارنامه آزمون کارشناسيس ارشد آن ها از سوی سازمان سنجش عملاً از تحصيلات تکميلی محروم گشته اند.

اين دانشجويان جهت پيگيری وضعيت خود به اداره گزينش استاد و دانشجوی وزارت علوم مراجعه کرده بودند که در نهايت مسئول اين اداره آقای نوربخش دليل محروميت از تحصيل اين دانشجويان را در مقطع کارشناسی ارشد، فعاليت های سياسی آن ها در دوره کارشناسی اعلام کرده است.

همچنين سجاد رادمهر دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مهندسی مکانيک که بدليل ممانعت مسئولين امنيتی دانشگاه تبريز از برگزاری جلسه دفاع پايان نامه ارشد خود محروم شده بود هفته پيش به کميته انضباطی دانشگاه تبريز احضار شد.

دانشجويان دانشگاه تبريز در اعتراض به اقدامات مسئولين دانشگاهی در تعرض به حق تحصيل دانشجويان اقدام به توزيع گسترده ويژه نامه ها و تراکت در سطح دانشگاه نموده اند.

آذربايجانی های ايران خواستار حقوقی در امور فرهنگی و زبان، از جمله حق تحصيل و آموزش به زبان مادری هستند.

واحيد قاراباغلی