پنج فعال سابق دانشجويی خواستار شناسايی عاملان و آمران سرکوب دانشجويان در وقايع ۱۸ تير تهران شدند

با گذشت ۹ سال از سرکوب گسترده حرکت دانشجويی ۱۸ تيرماه ۱۳۷۸ و تداوم سرکوب فعاليت های دانشجويی، فعاليت های دانشجويی همچنان در مسير آزادی، دمکراسی و برابری خواهی تداوم می يابد. جنبش ۱۸ تير ۷۸ که نقطه عطفی در تاريخ مبارزات دانشجويی محسوب می شود، علارغم مواجه شدن با سرکوب گسترده، به الگو و نمادی برای مبارزات دانشجويی تبديل شده و خواست عوامل سرکوب را با شکست مواه ساخته است. چرا که ۱۸تير موج های رو به گسترش ساختار شکنی در نظام سياسی حاکم را که دانشجويان در صف اول آن بودند را به راه انداخت و مقاومت حاکميت در برابر اين امواج پرخروش به ثمر نخواهد نشست. اگرچه، جنبش نوين دانشجويی با هزينه های زيادی روبرو شد، بسياری روانه زندان ها شدند، تحت شکنجه قرار گرفتند، تعدادی به زندان های طولانی مدت حکوم شدند، نزديک ده تن از دانشجويان کشته شده و صد ها دانشجوی ديگر به شدت زخمی شدند.

در حال حاضر، بهروز جاويد تهرانی، که از دستگيرشدگان حوادث کوی دانشگاه است، همچنان در زندان به سر می برد، دادخواهی خانواده های عزت ابراهيم نژاد و اکبر محمدی و ديگر لاله های پرپر شده جنبش دانشجويی ۱۸ تير به سرانجامی نرسيده است، همچنان عاملان و آمران حمله به کوی دانشگاه تهران و نيز دانشگاه تبريز مورد محاکمه قرار نگرفته اند و يکی از متهمان اصلی آن، سردار فرهاد نظری، فرمانده سابق پليس تهران، با حمايت نهادهای حکومتی به اعاده حيثيت از خود پرداخته است.

از اين رو، ما امضا کنندگان اين بيانيه، ضمن گراميداشت ياد و خاطره جانباختگان جنبش دانشجويی؛ خواستار برگزاری دادگاه علنی و عادلانه برای شناسايی عاملان و آمران سرکوب دانشجويان در جريان وقايع ۱۸ تيرماه تهران و ۲۰ تيرماه تبريز هستيم. به باور ما، رسيدگی عادلانه به پرونده کوی دانشگاه تهران و دانشگاه تبريز موجب خواهد شد تا دست های پنهان و پشت پرده وقايع چند روز در تيرماه ۱۳۷۸ آشکار شود.

ما، همچنين از تظاهرات ايرانيان در داخل و خارج از کشور حمايت کرده و برگزاری گردهمايی های مسالمت آميز را حق دانشجويان در سالگرد ۱۸ تيرماه دانسته و جمهوری اسلامی ايران را از برخورد با دانشجويان بر حذر می داريم.

۱- احمد باطبی
۲- کوروش صحتی
۳- منوچهر محمدی
۴- حسن زارع زاده اردشير
۵- اکبر عطری

کميته دانشجويی دفاع از زندانيان سياسی