ما جنگ نمی‌خواهيم! دومين نامه مادران صلح به مسئولين نظام

گروهی از مادران ايرانی با نام مادران صلح ايران خطاب به مسئولان نظام جمهوری اسلامی دومين نامه خود را با عنوان ما جنگ نمی خواهيم به طور سرگشاده منتشر کردند. اين مادران در آذر ماه سال گذشته نيز در نامه ای با بيش از ۶۰۰ امضا خطاب به مسئولين نظام از آنان خواسته بودند صلح را در دستور کار خود قرار دهند. حدود ۵۰۰ نفر ديگر نيز از اين نامه حمايت کرده بودند.

مديران و مسئولان محترم جمهوری اسلامی ايران
با سلام
۱۹ سال است که از جنگ هشت‌سالة ايران و عراق می‌گذرد. هنوز داغ مرگ جوانان وطن قلب‌ها را به درد می‌‌آورد. هنوز درد و رنج هزاران مجروح شيميايی، به‌ويژه در مناطق مرزی ميهنمان سينه‌ها را آکنده از اندوه می‌کند. هنوز تکه‌های پيکر جوانان رشيدمان را روزانه در پارک‌ها و صحن دانشگاه‌ها به‌خاک می‌‌سپاريم و هنوز از آسيب‌های اجتماعی و اقتصادی تحريم‌های جهانی بر ضد ايران، مانند کمبود کالاهای اساسی، ميزان بالای تورم، فقر ، بيکاری و فساد ناشی از آن نياسوده‌ايم که آوای شوم جنگ خانمانسوزی ديگری به گوش می‌رسد ومسئولان کشورمان نيز، با طرح پاسخ‌های تند، گويی به استقبال آن می‌روند!

امروز که مشارکت مردم در يکی از مهم ترين تصميم‌های ملّی شان تا به اين حد ضروری است ، عدم حضور نهادهای مدنی همچون گروه‌ها، احزاب اصناف، سنديکاها ، دانشجويان و ديگر اقشار مردم حاصلی جز جدايی مردم از حاکمیّت و حاکميت از جامعة بين‌الملل نخواهد داشت.
ما مادران صلح ايران با جنگ مخالفيم و پيشنهاد می‌کنيم که محتوای بستة تعيين شده از سوی کشورهای ۱+۵ در رسانه‌های رسمی کشور علنی گردد. ما باور داريم که اگر دولت ايران تعليق موقت غنی‌سازی را بپذيرد و به مذاکرة مستقيم برای اصلاح شرايط آن تن دهد، افکار عمومی جهان به نفع ملّت ايران تغيير خواهدکرد و اجماع جهانی برضد کشورمان درهم خواهد شکست.
بی‌ترديد ادامة تحريم‌ها و آغاز حملة نظامی بيش‌ از همه ويرانی و کشتار و آثار اسف‌بار خود را بردوش مردم خواهد نهاد. بنابر اين، مردم بايد در اين تصميم سرنوشت‌ساز مشارکت داشته‌ باشند.
هنوز گروه بزرگی از مردم بر اين باورند که اگر پس از فتح افتخارآميز خرمشهر، که عراق و حاميانش در موضع ضعيف‌‌تری قرار داشتند، پای مذاکره می‌نشستيم، احتمال پيشگيری از کشتارها، موشکبارانها وبمباران‌های وحشتناک شيميايی وجود داشت و سرنشينان هواپيمای ارباسی که بر فراز خليج پرواز می‌کرد جان خود را از دست نمی‌دادند.
انتظار مادران دلسوخته و داغديدة اين سرزمين آن است که تا دير نشده با گفتگو و حل صلحجويانة مسائل اختلافات را حل کنيم و، با طرح شعارهای تند، آتش بيار معرکه‌‌ای که ابرقدرت‌های جنگ افروز به پا کرده‌اند نشويم.

مادران صلح ايران