خبرگزاری آسوشيتدپرس در گزارشی نوشت: نمايندهای عالی رتبه از آمريکا امروز برای اولينبار رودر روی مذاکره کنندهی هستهيی ايران خواهد نشست و اين تغيير شديد در سياست آمريکا با هدف وا داشتن ايران به پايان دادن به فعاليتهای هستهيی است.
به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، خبرگزاری آسوشيتدپرس گزارش داد: اقدام برای اعزام ويليام برنز، معاون وزير امور خارجهی آمريکا به مذاکرات هستهيی ژنو، خشم تندروهای واشنگتن را که میگويند اين کار نشانگر ضعف آمريکاست، برانگيخته است. اما حاميان آن میگويد به اين دليل که تهران و آمريکا هر دو میخواهند تنش رفع شود، اين اقدام میتواند زندگی را به مذاکرات هستهيی به بنبست کشيده شده بدهد.
آنها میگويند که آمريکا و متحدانش میتوانند ابتدا با توقف اعمال برای تحريمهای بيشتر سازمان ملل موافقت کنند، در صورتی که تهران فشار گسترش ظرفيت غنیسازی را متوقف کند و به اين ترتيب مقدمات برای مذاکرات کاملتر و چيزی آماده شود که غرب اميدوار است توافق تهران برای کنار گذاشتن غنیسازی اورانيوم باشد.
ايران میگويد حق دارد برای مصارف صلحآميز، غنیسازی کند و به گسترش برنامهاش با وجود سه دور تحريمهای شورای امنيت سازمان ملل ادامه داده است.
advertisement@gooya.com |
|
آمريکايیها بخشی از تلاش ۶ کشور متشکل از اعضای دايمی شورای امنيت در آلمان بودهاند که میکوشد ايران را به رها کردن تلاشهای هستهيی در ازای دريافت مشوقهای اقتصادی و سياسی وادار کند.
برنار کوشنه، وزير امور خارجهی فرانسه در آستانه اين نشست گفت که اين مذاکرات اين اميد را فراهم میکند که میتوان به راهحلی صلحآميز برای مسالهی هستهيی ايران رسد.
اما وی به خبرنگاران گفت که انتظار هيچ تغيير سريعی را از جانب ايران که گفته است، ضروريات بر روی ميز نخواهد بود، ندارد.
کوشنه در پاريس گفت: پس از نشست ژنو، ما نبايد فورا اميدی به بهبود و تغيير رويکرد داشته باشيم. با اين حال محل برگزاری مذاکرات روز شنبه منعکس کنندهی اهميت اين نشست است.
"هتل دوويل" در بالای شهر قديمی ژنو واقع شده است. اتاقهای نئوکلاسيک آن از سال ۱۸۷۲ تاکنون ميزبان مذکرات بينالمللی مهمی بوده است؛ در آن زمان دادگاهی به انگليس دستور داد که ۵/۱۵ ميليون دلار برای خسارات ناشی از جنگ داخلی به آمريکا پرداخت کند. اين هتل همچنين اولين مکان برگزاری "اتحاديهی ملل" بود که بعدها سازمان ملل جانشين آن شد.
مذاکرات يک روزه که به طور رسمی خاوير سولانا، رييس سياست خارجی اتحاديهی اروپا و سعيد جليلی مذاکره کننده ايران رياست آن را عهدهدار هستند ساعت ۹ به وقت گرينويچ آغاز میشود.
مقامات آمريکايی تاکيد کردند که حضور برنز اقدامی است که فقط يک بار انجام خواهد شد و او به حرفهای ايرانیها گوش خواهد داد اما مذاکره نخواهد کرد.
کاندونيزا رايس، وزير امور خارجهی آمريکا گفته است که تصميم اعزام برنز اثبات کنندهی آن است که آمريکا به ديپلماسی متعهد است و قاطعانه در پشت آن ايستاده و با متحدان خود متحد است. جنگطلبان بااين مساله مخالفند.
جان بولتون، نمايندهی پيشين آمريکا در سازمان ملل که زمانی مسووليت مسالهی هستهيی ايران را بر عهده داشت، گفت که اين کار معرف چرخش در سياست آمريکاست.
وی به آسوشيتدپرس گفت: برای ايرانیها چنين اقدامی علامت ضعف سياسی دولت آمريکا در آخرين روزهای کاريش است.
آمريکا و پنج کشور ديگر يعنی انگليس، فرانسه، آلمان، روسيه و چين همچنان متعهدند که غنیسازی ايران را به طور کامل متوقف کنند. تصميم برنز برای شرکت در مذاکرات ژنو همچنين نشان میدهد که واشنگتن ممکن است چيزی کمتر از تعليق کامل را دست کم به عنوان گام اول برای رسيدن به هدف نهايی تحت پيشنهاد "تعليق در ازای تعليق" بپذيرد.
"تعليق در ازای تعليق" شامل يک تعهد شش هفتهای از جانب هر دو طرف است. مذاکرات مقدماتی که بايد به مذاکرات رسمی منتهی شود، آغاز میشود ايران میتواند غنیسازی کند اما فقط در سطح فعلی و آمريکا و متحدانش اعمال فشار برای تحريمهای جديد را متوقف میکنند.
اگر اين مرحله به آغاز مذاکرات رسمی بينجامد، ايرانیها کل غنیسازی را به صورت موقت متوقف میکنند، هدف از آن گفتوگوها به دست آوردن تعهد ايران برای تعليق نامحدود غنیسازی است.
يک مقام اروپايی که خواست نامش فاش نشود مدعی شد: ايرانیها هميشه حضور آمريکا بر سر ميز را خواستار بودند و حضور برنز به آنها کمک میکند با ايده تعليق در ازای تعليق خوب برخورد کند.
وی افزود که اگر چنين چيزی رخ دهد، حضور آمريکا بر سر ميز مذاکره پايان میيابد و فقط در صورتی از سر گرفته میشود که مذاکرات تعليق برای تعليق به توافق ايران برای متوقف کردن فعاليت غنیسازی برای دورههای خاص در ازای دريافت مشوقها منجر شود.
اين گزارش حاکی است: حضور برنز همچنين تمايل دو طرف برای کاهش تنش در ماههای آخر رياست جمهوری جورج بوش را نشان میدهد.
منوچهر متکی، وزير امور خارجهی ايران روز جمعه در آنکارا گفت که گفتوگوها ممکن است به توافقاتی برای گشايش دفتر حفاظت از منافع آمريکا در تهران و برقراری پرواز مستقيم ميان دو کشور منجر شود.
در حال حاضر سفارت سوييس در تهران حفاظت از منافع آمريکا را به عهده دارد؛ ايران و آمريکا در سال ۱۹۷۹ روابط ديپلماتيک با يکديگر را قطع کردند و تماس رسمی بين دو کشور به شدت محدود بوده است.
آسوشيتدپرس در پايان نوشت: اگر ايرانیها از فرصت ژنو استفاده نکنند کاخه سفيد تصميمهای سرسختانهای را اتخاذ خواهد کرد از جمله اين که آيا بايد از گروه شش کشوری که با ايران مذاکره میکند، خارج شود يا خير. اين کار قطعا تلاش ديپلماتيک برای تعامل با تهران در مسالهی هستهيی را از بين میبرد و بيم از گزينهی نظامی که بوش هرگز آن را منتفی نکرده است را افزايش میدهد.