در تاريخ ٢٥ تير ماه گزارشگران بدون مرز با ارسال نامه ای به دفتر کميساريای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، و تشريح وضعيت آزادی مطبوعات و بيان در ايران، خواهان تعيين گزارشگر ويژهای از سوی سازمان ملل برای بررسی وضعيت حقوق بشر در ايران شد.
در پی محکوميت جمهوری اسلامی ايران از سوی مجمع عمومی سازمان ملل در تاريخ ٢٥ آذر ماه ١٣٨٦ اين مجمع دبير کل سازمان ملل را مامور تهيه گزارشی در باره وضعيت حقوق بشر در ايران کرد. آقای بانکی مون نيز اين ماموريت را به کميساريای عالی حقوق بشر محول کرد. در اين باره گزارشگران بدون مرز با ارسال نامه ای به دفتر اين عالی ترين نهاد در امر حقوق بشر، گزارش کاملی از وضعيت آزادی بيان و مطبوعات در ايران را در شش ماهه اول سال ميلادی به اين نهاد ارائه کرده است.
advertisement@gooya.com |
|
در اين نامه آمده است : " از تاريخ ابراز نگرانی سازمان ملل از وضعيت حقوق بشر در ايران متاسفيم که اعلام کنيم وضعيت آزادی مطبوعات و بيان در ايران وخيم تر شده است. در طی شش ماه گذشته بيش از ٢٠ نشريه توقيف شده است. ١٣ روزنامهنگار و وبنگار در دادگاههای غير علنی، ناعادلانه و با محروم شدن از حقوق اوليه خود به احکام از شش تا يازده سال محکوم شدهاند. در همين مدت سازمان ما بيش از ٢٠ مورد احضار و بازجويی و بازداشت را شمارش کرده است."
در بخش ديگری از اين نامه خطاب به مسوولان کميساريای عالی حقوق بشر با تشريح وضعيت روزنامهنگاران زندانی نوشته شده است " هم اکنون جمهوری اسلامی ايران با ٧ روزنامهنگار زندانی بزرگترين زندان روزنامه نگاران در خاورميانه است." گزارشگران بدون مرز در اين نامه به ويژه از وضعيت دو روزنامهنگار کرد عدنان حسنپور و هيوا بوتيمار که به مرگ محکوم شدهاند ابراز نگرانی کرده است.
"مصونيت از مجازات " برای عاملان خشونت و مرگ روزنامه نگاران يکی ديگر از محور های نامه گزارشگران بود که با اشاره به قتل های سياسی روزنامهنگاران ونويسندگان پيروز دوانی، مجيد شريف، محمد مختاری، محمد جعفر پوينده، در سال ١٣٧٧در تابستان و پائيز ١٣٧٩، قتل زهرا کاظمی در تابستان ١٣٨٢ و کشته شدن آيفر سورچه روزنامهنگار شهروند ترکيه در سال ١٣٨٥ خواهان پيگری گزارشگران سازمان ملل در اين باره شد.
آيفر سورچه روزنامه نگار خبرگزاری فرات در مرداد ماه ١٣٨٥ (FHA, Firat Haber Ajansi) به همراه يکی از همکارانش و به هنگام خروج از مرز در منطقه مرزی در شمال غربی ايران (کليراش در استان آذربايجان شرقی) توسط نظاميان به قتل رسيد. خانواده اين خبرنگار برای تحويل گرفتن پيکر فرزنداشان به بيمارستان شهر سلماس مراجعه کرده اند، اما مسوولان بيمارستان به آنها گفتند که پيکر دخترشان در اختيار ماموران نظامی ايران است. خانواده آيفر سورچه توسط ماموران انتظامی بازداشت و مورد بازجويی قرار گرفته و سپس به ترکيه بازگرداننده شده اند. جمهوری اسلامی ايران تاکنون به خانواده وی هيچ اطلاعی از چگونگی قتل اين روزنامه نگار نداده است.