يورش حراست دانشگاه تبريز به دفاتر انجمن اسلامی، بيانيه انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تبريز و علوم پزشکی اين شهر، تبريز نيوز

تبريزنيوز:سرويس سياسی:انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تبريز و علوم پزشکی پيرامون اقدامات غيرقانونی مسئولين اين دانشگاه بيانيه ای خطاب به ملت ايران صادر کرد.
در اين بيانيه به آنچه يورش ، ظهر روز جمعه ۱۱ مرداد ۱۳۸۷ ، تيم حراست دانشگاه تبريز ، به دفاتر انجمن اسلامی نام برده شده که با شکستن درب ها ، تصرف اتاق های انجمن ، اموال و تابلوهای انجمن اسلامی های چون "دفتر شورای مرکزی"، "انجمن اسلامی دانشجويان دانشکده فنی"، "خوابگاه فجر" و "وليعصر" توام بوده اعتراض شديدی شده است.
متن کامل اين بيانيه در زير آمده است:

"بيانيه شماره يک انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تبريز و علوم پزشکی پيرامون اقدامات غيرقانونی مسئولين دانشگاه"

ملت شريف و نجيب ايران

دانشگاه های کشور روزهای سختی را می گذرانند، کمتر روزی است که کميته های انضباطی بيکار نشسته باشند. سهم دانشجويان از حاکمان مهرورز، توبيخ، تعليق، اخراج و زندان است و اشک چشمان پدران و مادران، هديه دولت عدالت ورز است.
خرده نجوايی از آزادی و حق طلبی سرکوب می گردد و تشکل های مستقل دانشجويی با شلاق های مهرورزانه نواخته می شوند تا مبادا در اين روزگار به انديشيدن خطر کنند.
آزاديخواهان را اشتلم می کنند و در رسم عاشق کشی و شيوه شهرآشوبی استاد تمام عيار گشته اند و به نام خدای لطيف و دين حنيف جلوه ها می فروشند و عشوه ها می خرند و تملق ها می کنند و ملق ها می زنند. تازيانه تهديد به دست گرفته اند و دانش و دادگری را به سخره گرفته اند و آبروی ملک و ملت برده اند و با تکيه بر ذوق و رای نافرهيخته خويش، عالمان را رام خويش می خواهند و به حق است که دانشگاه را قربان گاه بخوانيم.
اين صدای دانشجويان آزاديخواه دانشگاه تبريز است که زخم ها بر پيکر دارد. هنوز زخم ۲۰ تير ۷۸ دانشگاه تبريزالتيام نيافته است که در گرمای تابستان آنان که بر {...} قدرت سوارند و در ميدان سياست دواسبه می تازند و از نردبان مقدسات و اعتقادات مردم بالا می روند و گرد آسياب رياست می چرخند و از پل دين می گذرند تا به دنيا برسند، فاجعه ها آفريدند و داغی آتشين بر جان های ما نهادند و {...} ننگ دانشگاه تبريز را خلق کردند و با تهاجم {...}و با تعرضات شنيع پرده ناموس فرهنگ و علم را دريدند.
اين بار در تابستان ۸۷ فاجعه ايی ديگر آفريدند. تيم حراست دانشگاه تبريز در روز جمعه گذشته به دفاتر انجمن اسلامی دانشجويان يورش می برد، انجمن اسلامی که تنها پايگاه و يگانه محفل آزاديخواهی و حق طلبی دانشجويان دانشگاه تبريز است و توانسته است با هزاران زخم عاليجنابان، شعله آزادی را در دل ها روشن نگاه دارد.
در روز جمعه مورخه ۱۱/۵/۸۷ تيم حراست دانشگاه تبريز در يک اقدام شجاعانه در ظهر روز تعطيل در دانشگاهی که حتی يک دانشجو هم ندارد به دفتر شورای مرکزی، انجمن اسلامی دانشجويان دانشکده فنی، خوابگاه فجر و وليعصر يورش می برد و درها را می شکند، اتاق های انجمن را تصرف می کند و اموال انجمن اسلامی را به غارت می برد و تابلوهای انجمن اسلامی را محو می کند تا به زعم خويش وجود انجمن اسلامی را در روزهای بعد منکر گردد.
اينک چند روز است که از اين حادثه گذشته است و هيچ يک از مقامات مرتبط قانونی در اين زمينه اظهار نظری نمی کنند و سکوت پيشه کرده اند و تاب پذيرش اين عمل قهرمانانه خويش را ندارند. در اين زمينه ذکر نکاتی لازم و ضروری است:
۱- همه اين اقدامات فاقد مجوز قانونی است و حتی اگر بنا به مدعای مسئولان دانشگاه شبهه هايی در روال قانونی انجمن وجود دارد دليلی بر چنين حرکات زشت و سخيفی نمی تواند باشد. مسئولان دانشگاه که ادعای قانون سالاری دارند و هيات نظارت بر تشکل های دانشجويی را مرجع قانونی و رسمی در اين امور می دانند می بايست به قانون تن دردهند. درحالی که تا اين لحظه حتی حکم کتبی يا ابلاغ شفاهی به انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تبريز و علوم پزشکی از جانب هيات نظارت انجام نگرفته است. گويی به نظر می رسد که برخی حتی فرصت اين امر را هم نداشتند که اندکی صبر نمايند تا هيات نظارت رای دلخواه آنان را صادر کند.
۲- حمله ايی اين چنين به دفاتر انجمن اسلامی آن هم در يک روز تعطيل و در زمانه تعطيلات تابستانی دانشگاه امری شگفت آور است. گويی منتظر بودند تا دانشگاه ها خلوت شوند تا به کام دل برسند که سودای اينان دانشگاه بی دانشجو است و شگفتا اقتدار و قدرت !!!
۳- شکستن درهای انجمن اسلامی و سرقت اموال که حتی شامل متعلقات دانشجويان و اعضای انجمن نيز بوده است بی آنکه روال و مراحل قانونی طی شده باشد خلافی آشکار و بديهی است که با همه قوانين جاری کشور در تناقض می باشد. و مسئوليت حيف و ميل و نقصان اين اموال متوجه عاملان اين حرکت می باشد و انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه تبريز حق خود را در شکايت از اين افراد و مسئولين در دادگاه های صالح قضايی برای خويش محفوظ می داند.
و حال در اين روزها شميم حسين بن علی در روح و جان ها آکنده است. اويی که آموخت که هيچ گاه نبايد تن به ذلت سپرد و آموخت که اگر نتوان ظلم را شکست داد می توان رسوا ساخت و بر آزادی و آزادگی انسان ها پای فشرد و سخن آخر اينکه ناموس طبيعت و مشيت الهی بر اين امر است که:
و نريد ان نمن الذين استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمه و نجعلهم الوارثين (قصص – ۵)