به اعدام ها و انتقام گيری ها خاتمه دهيد! فدائيان خلق (اکثريت)

اعلاميه هيات سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران (اکثريت)

ماشين اعدام جمهوری اسلامی راه افتاده و مداوما قربانی می گيرد. در طی ۸ ماه گذشته جمهوری اسلامی حدود ۲۰۰ نفر را اعدام کرده است. در ماه گذشته در يک روز ۲۹ نفر اعدام شدند. به دنبال آن دو نوجوان که در زير ۱۸ سال به اعدام مجکوم شده بودند، در بوشهر به دار آويخته شدند. آخرين مورد، اعدام يعقوب مهرنهاد و عبدالناصر طاهری در هفته گذشته است.
يعقوب مهرنهاد يکی از فعالين جامعه مدنی، دبير انجمن "جوانان صدای عدالت" و روزنامه نگار بلوچی بود و سرپرستی روزنامه مردم سالاری در استان سيستان و بلوچستان را به عهده داشت. در طی سالهای اخير اولين باری است که يک روزنامه نگار و فعال جامعه مدنی اعدام می‌شود.

ارگانهای امنيتی به مهرنهاد اتهام ارتباط با گروه جندالله را زده و در يک محاکمه غيرعادلانه و در پشت درهای بسته و در غياب وکيل مدافع و بدون حضور خانواده، او را محاکمه و به اعدام محکوم کردند.
اعدام مهرنهاد مشخصا زهرچشم گرفتن از فعالين جامعه مدنی و روزنامه نگاران منتقد و انتقام گرفتن از گروه جندالله است. گروه جندااله در بلوچستان به کارهای جنايت کارانه ـ گروگان گيری و سربريدن گروگانها ـ دست می زند و جمهوری اسلامی که به سرکردگان اين گروه دسترسی ندارد، در مقابل اقدامات آنها، کسانی چون مهرنهاد را به گروگان گرفته و به جوخه اعدام می سپارد. انتقام گيری در جمهوری اسلامی سابقه ای ديرينه دارد. نمونه بارز و برجسته آن، اعدامهای دسته جمعی هزاران زندانی سياسی در سال ۱۳۶۷ است که به دنبال حمله مجاهدين به غرب کشور صورت گرفت.
جمهوری اسلامی مبارزه مسالمت آميز فعالين جنبشهای اجتماعی و فعالين مناطق ملی را بر نمی تابد، آنها را به زندانهای سنگين محکوم می کند و يا به جوخه اعدام می سپارد. جمهوری اسلامی با اعدامهای گسترده و با سرکوب خشن فعالين جنبشهای اجتماعی از جمله فعالين ملی بر ابعاد خشونت در جامعه می افزايد، مخالفين را به سوی اقدامات خشونت آميز سوق می دهد و با خشونت به مقابله با آنها بر می خيزد.

نيروهای آزاديخواه!
هم اکنون عده ای از فعالين کرد در آستانه اعدام قرار دارند. سه فعال کرد به نامهای فرزاد کمانگر، فرهاد وکيلی و علی حيدريان مدتی قبل در دادگاه انقلاب تهران به اتهام "عضويت در يک حزب مخالف نظام" و "محاربه" به اعدام محکوم شدند. فرزاد کمانگر معلم و از فعالان حقوق بشر در ايران است که در مرداد ماه سال ۱٣٨۵ بازداشت و تحت شکنجه های وحشيانه در بازداشتگاههای ۲۰۹ اوين، اطلاعات کرمانشاه و اطلاعات سنندج قرار گرفت. دادگاه بدوی فرزاد کمانگر در چند دقيقه برگزار شده و در دادگاه به او و وکيلش امکان دفاع داده نشد. انور حسين پناهی و ارسلان اوليائی از زندان مرکزی سنندج به دادگاه انقلاب منتقل و حکم اعدام برای آنها ابلاغ شده است. انور حسين پناهی از معلمان و فعالان فرهنگی شهرستان دهگلان می باشد که مدتی را نيز به دليل بدرفتاری و اعمال شکنجه در بازداشتگاه اطلاعات قروه در بيمارستان به سر برد. بهائيانی که مدتی قبل دستگير شده اند به جاسوسی متهم گشته اند. خطر اعدام آنها را تهديد می کند. بنابر بيانيه سازمان بين المللی حقوق بشر حداقل ۱۳۲ متهم نوجوان در انتظار مرگ به سر می برند. به گفته اين بيانيه رقم واقعی می تواند بسيار بيشتر از اينها باشد.

نيروهای آزاديخواه!
اعدام مغاير اعلاميه حقوق بشر است. در سالهای اخيرا مرتبا بر تعداد کشورهائی که مجازات اعدام را لغو کرده اند، افزوده شده است. برخلاف اين روند، جمهوری اسلامی بر ميزان اعدامها در سالهای گذشته افزوده است. سال گذشته بيش از ۲۹۰ نفر در ايران اعدام شدند. اکثر آنان را در ملاء عام به دار آويختند. بدين ترتيب جمهوری اسلامی در جدول کشورهائی که در آن مجازات اعدام اعمال می‌شود، در مکان دوم و پس از چين قرار گرفته است.
بايد ماشين اعدام جمهوری اسلامی را متوقف کرد و اجازه نداد که رژيم حاکم اين همه از مردم کشور ما قربانی بگيرد. بايد از سازمانهای بين المللی خواست که مسئله نقض حقوق بشر و به ويژه اعدامها را در کانون توجه قرار دهند و جمهوری اسلامی را برای تامين حقوق بشر و متوقف کردن اعدامها تحت فشار قرار دهند.

هيات سياسی ـ اجرائی سازمان فدائيان خلق ايران(اکثريت)
۲۱ مرداد ماه ۱۳۸۷ (۱۱ آوگوست ۲۰۰۸)