شيرين عبادی: قوی ترين جنبش در خاورميانه، جنبش زنان ايران است، تغيير برای برابری

۶ شهريور ۱۳۸۷ - ديدارشيرين عبادی با محبوبه کرمی بعد از آزادی او از زندان - نسخه قابل چاپ

تغيير برای برابری: در دومين سالگرد کمپين يک ميليون امضا برای تغيير قانون تبعيض آميز، تعدادی از اعضای کمپين در منزل محبوبه کرمی که روز گذشته و پس از تحمل ۷۰روز زندان، آزاد شده بود، گرد آمدند. شيرين عبادی در اين ديدار، جنبش زنان ايران را بزرگترين جنبش خاورميانه دانست و به مناسبت دومين سالگرد کمپين گفت:« اين پيروزی مبارک باشد بر همه مخصوصا بر آنانی که هزينه های بيشتری برای کمپين يک ميليون امضا پرداختند.»

برنده جايزه صلح نوبل ادامه داد:« جنبش زنان رهبر ندارد، شعبه ندارد. جايگاه واقعی جنبش زنان در منازل هر ايرانی معتقد به برابری است. رهبران دستگير می شوند، کشته می شوند، جنبش هايشان متوقف می شود اما علت اين که جنبش زنان متوقف نمی شود اين است که جنبش زنان رهبر ندارد و فعاليت آن به تک تک افراد بستگی دارد.»

عبادی گفت:« خوشحالم که بنيانگذاران و فعالان کمپين دختران جوان هستند؛ نسلی که همسن دختران من هستند و همين مساله باعث قوت کمپين شده است. ما از شما جوانان کمپين نيرو می گيريم.»

اين حقوقدان و حامی کمپين يک ميليون امضا افزود:« قوی ترين جنبش در خاورميانه، جنبش زنان ايران است. شما در کدام کشور منطقه می توانيد جنبشی به پويايی جنبش زنان ايران مثال بزنيد.کويت، بحرين، عربستان، افغانستان، پاکستان، ترکيه، عراق به همين دليل اين پيروزی مبارک باشد بر همه مخصوصا بر آنانی که هزينه های بيشتری برای کمپين يک ميليون امضا پرداختند.»

محبوبه کرمی که شب گذشته با پرداخت وثيقه ۱۰۰ميليون تومانی از زندان آزاد شده است، با بيان خاطراتی از دوران زندان از جذب ۲۲داوطلب همکاری جديد با کمپين يک ميليون امضا از بين دستگيرشدگان روبروی پارک ملت خبر داد. وی گفت:« تا پيش از اين کمپين را فقط از نظر تئوری آموخته بودم و اثر تبعيض های قانونی را بر زندگی خودم حس نکرده بودم ولی در زندان زنانی را می ديدم قربانی قانون تبعيض آميز. دوران زندان باعث شد کمپين را به صورت عملی هم تجربه کنم.»

وی درباره مخالفت زنان زندانی با لايحه حمايت از خانواده گفت:«تمام زنان زندانی که با آنها آشنا شده بودم، می خواستند که از مخالفت آنان را هم با تصويب اين لايحه به ديگران اطلاع دهم. آنان اسم اين لايحه را توهين به خانواده گذاشته بودند و خواستار امضای توماری برای مخالفت با لايحه بودند.»

محبوبه کرمی در طول مدت بازداشت، چهار بار مورد بازجويی قرار گرفته بود که بار آخر آن توسط بازجوهای زن صورت گرفته بود. محبوبه کرمی گفت:« آنان سوالاتی از فعاليت من در کمپين يک ميليون امضا و جنبش زنان داشتند. من هم خواسته هايمان را برايشان شرح دادم. ولی بازجوهای زن می گفتند افتخار می کنند که معادل نيمی از يک انسان محسوب می شوند و می گفتند اين تبعيض های قانونی را کاملا قبول دارند.»

کرمی گفت:« خوشحالم از اين که در سالگرد کمپين يک ميليون امضا در جمع دوستانم هستم.امروز، دوباره هويتم را پيدا کردم. هرچند اين آزادی از سوی قوه قضائيه با پرداخت وثيقه ۱۰۰ميليون تومانی و به جرم ناکرده به من و خانواده ام تحميل شد. اگر تا سالگرد کمپين همچنان در زندان مانده بودم، تصميم داشتم جشن سالگرد کمپين را در جمع زنان زندانی برگزار کنم.»

اين عضو فعال کمپين يک ميليون امضا در پايان گفت:« اگر تا امروز قدم کوچکی برای پيشبرد اهداف کمپين برداشته ام تصميم گرفته ام از اين به بعد برای رسيدن به خواسته هايمان بدوم و تلاش کنم نه برای جمع آوری يک ميليون امضا، بلکه برای جذب يک ميليون نفرکه برای تغيير قانون تبعيض آميز تلاش می کنند.»