رای به کروبی: انتخاب صراحت در برنامه، شجاعت در کلام، حميد فرخنده

hamid_farkhondeh@hotmail.com

انتخابات در ايران بار ديگر شگفتی آفريد. اين بار البته قبل از روز رای گيری و پيش از اعلام نام کانديدای پيروز. صرف نظر از نتيجه انتخابات، عصر بعد از انتخابات ۲۲ خرداد هم اکنون در ايران آغاز گشته است. تب و تاب روز و شب های سبز و سفيد و قرمز تهران، مناظره های تلويزيونی کانديداها و نامه هاشمی رفسنجانی به رهبر جمهوری اسلامی، خبر شروع سرفصل تازه ای در حيات سياسی جمهوری اسلامی است.

رويداد مهم ديگر و از بسياری جهات بی سابقه تاريخ انتخابات ايران، شکل و محتوای فعاليت های انتخاباتی در ستاد شيخ مهدی کروبی است. قبل از آنکه موج سبز فراگير شود و ماهها پيش از آنکه مهندس موسوی برای شرکت در انتخابات ابراز تمايل کند، شيخ اصلاحات از عزم خويش برای شرکت در انتخابات خبر داد. دست همکاری بسوی کارشناسان و نخبگان سياسی دراز کرد. حلقه ای از چهره های هزينه داده و کاردان دور شيخ گرد آمدند. حاصل کار ارائه صريح ترين برنامه ها در چهارچوب قانون اساسی کنونی برای رعايت حقوق شهروندی، احيای برنامه ريزی و مديريت کشور و طرحی برای مردمی کردن درآمدهای نفتی بود. دفاع شيخ از دراويش که مساجدشان يکی پس از ديگری ويران شد، پاسخ آتشين اش به نماينده ولی فقيه در روزنامه توپخانه، جواب صريح اش به سرلشکر حسن فيروزآبادی رئيس ستاد نيروهای مسلح و دفاعش از حقوق کانديداهای رد صلاحيت شده نمونه های برجسته ای از صلابت کلام شيخ در اين دوره بود.

از نظر محتوا بدون شک برنامه ملی کردن درآمدهای نفتی مهدی کروبی برگرفته از طرح دکتر مسعود نيلی اقصاددان برجسته ايران، از مهم ترين و جسورانه ترين طرح های ارائه شده از سوی اوست. طرحی نو برای خارج کردن تدريجی توليد و توزيع درآمدهای نفتی از بودجه دولت.

نوآوری اقتصادی شيخ اصلاحات از اين رو نيز حائز اهميت است که نفت دولتی، ميراث نهضت ملی شدن صنعت نفت، هنوز حتی برای بسياری از نيروهای دمکراسی خواه سکولار در ايران ثروتی است که بايد تحت کنترل "دولت صالح" قرار گيرد. در اين طرح قرار بر اين است که بعنوان شروع کوتاه کردن تدريجی دست دولت از درآمدهای نفتی کشور، سهام شرکت های گاز و پخش فراورده های نفتی در داخل کشور به طور مساوی ميان همه افراد کشور از ۱۸ سال به بالا توزيع شود. امری که گذشته از خارج کردن کنترل دولت بر بخشی از درآمدهای نفتی، به بهبود محيط زيست مغفول مانده در انتخابات، عليرغم موج سبز، ياری خواهد رساند.

اما در شکل نيز نوآوری ستاد کروبی در تاريخ انتخابات ايران ماندگار خواهد شد. در ايران رسم بر اين بوده و هست که روحانيون همواره متکلم وحده باشند. شيخ اصلاحات اما نشان داد همانطور که با فروتنی کاذب ميانه ای ندارد و از ويژگی های فردی خويش دفاع می کند، همانگونه که خاموشی در وقت سخن گفتن را طيره عقل می داند، در زمان لازم نيز می تواند متکثرالدعوه باشد، کارهای تخصصی به کارشناسان و سخن را به اهل فن واگذارد.

شيخ از بنيانگذاران مجمع روحانيون مبارز بود و برای کانديدا شدن محمد خاتمی در سال ۷۶ کوشيد، ولی هم محمد خاتمی و هم تشکل های عمده اصلاح طلبان ترجيح دادند از کانديداتوری مهندس موسوی حمايت کنند. شيخ اما تنها نيست. اکنون او حتی محبوب دراويشی شده است که معمولا به امور سياسی علاقه نشان نمی دهند. دانشجويان زجر کشيده، اقليت های دينی تبعيض ديده و بخش بزرگی از جامعه مدنی ايران از شيخ اصلاحات، از تغيير برای ايران حمايت می کنند.

ابتکار بديع و مبهم آرای سفيد نيز از نوآوری های اين دوره انتخاباتی برای فرار از بن بست تحريم است. آرايی که در اهميت نقش شان همين بس که می توانند هم مانع پيروزی احمدی نژاد و هم مانع پيروزی ميرحسين موسوی در دور اول شوند!

مبتکران آرای سفيد و باطله گويا فراموش کرده اند که کانديدای اصلاح طلب ديگری غير از ميرحسين موسوی نيز وجود دارد که از قضا هم صراحت برنامه هايش هم شجاعت کلامش بيش از موسوی است.

صحنه انتخابات در ايران عرصه شگفتی هاست، اگر بجای رای سفيد، رای خود را به نفع مهدی کروبی به صندوق بياندازيم، شانس او را برای رفتن به دور دوم بيشتر کرده ايم. اگر دور دومی در اين انتخابات وجود داشته باشد، چرا شاهد رقابت ميرحسين و کروبی در آن نباشيم؟

اکنون زمانی است برای رای دادن به شيخ اصلاحات. هرچه آرای او بيشتر باشد، در فردای انتخابات او با پشتوانه ای محکم تر و صدايی رساتر چه در حکومت و چه بر حکومت، از حقوق پايمال شده شهروندان و برنامه های خويش دفاع خواهد کرد.