 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
|
advertisement@gooya.com |
|
از اکسفورد استريت که از شلوغ ترين خيابان های لندن در اين وقت سال است ، در حال عبورم. مردم با چهره های رنگا رنگ، شادمان، با دستان پر از بسته های خريد عيد کريسمس، به همراه. کودکان قد ونيم قد با لپ های سرخ از سرما ، خندان از کنارم می گذرند اما من بی توجه به آنها و شادی های شان. از سرما تند و تند قدم برميدارم از کنار حاشيه های رنگارنگ و موج جمعيت رد می شوم.صدای موزيک کريسمس می آيد، شاد نمی شوم ناگهان غصه درد ديگری يادم می آيد و يادم می آيد که بايد که بگويم فراموشش کن... اما ياد راحله و زهرا هستم که چهارشنبه در زندان اعدام خواهند شد.ياد زنانی هستم که جون راحله زمانی، بيگناهند و يا در واقع اگر قانون از آنها حمايت می کرد مرتکب جرم نمی شدند و امروز کنار کودکانشان بودند. ياد راحله و دو دختر ۳ و ۵ ساله اش را به دست عمو سپرده شده و مادر که دو سال از ديدارشان محروم .
بيشتر سردم می شود سرم را درون شالم فرو می کنم و يا به آن پناه می برم و بغضم را فرو می خورم . نامه راحله که برای خانواده شوهرش نوشته آرامم نمی گذارد غم دخترهای سه و پنج ساله اش ، راحله و طناب داری که به گردنش خواهند آويخت شادی را از من دور می کند....
راحله زمانی متهم است ۲ سال پيش شوهرش را با ميله اهنی به قتل رسانده است به همين جرم چهار شنبه او را به دار خواهند آويخت. راحله خواستار توقف اجرای حکم از سوی قوه قضاييه شده است تا بتواند فرصت کافی برای گرفتن رضايت از خانواده شوهرش که از بستگان او هستند را داشته با شد.او نامه ايی خطاب به خانواده شوهرش نوشته :
«من از اين که ناخواسته اين کار را کرده‌ام پشيمانم. هنوز باورم نمی‌شود که چه کرده‌ام. فکر می‌کنم خواب ديده‌ام. آنقدر اذيت شده بودم و آنقدر رنج کشيده بودم که يک لحظه کنترلم را از دست دادم و نفهميدم چه شد. من هم خيلی ناراحتم. باور کنيد من هم دلم برای شوهرم می‌سوزد. اما اين کار ناخواسته بود. من می‌خواستم زندگی ام را حفظ کنم. اما يک دفعه اتفاق افتاد. کاری کنيد حالا که بچه‌هايم بی‌پدر شده‌اند ديگر بی‌مادری نکشند. سه سال است که بچه‌هايم (دختر ۵ ساله و پسر ۳ ساله‌ام) را نديده‌ام. ........ اين بچه‌ها بدون پدر و مادر چطور بايد بزرگ شوند. وقتی بزرگ شوند نمی‌گويند چرا مادر ما را نبخشيديد. نمی‌گويند چرا نگذاشتيد ما بزرگ شويم و تصميم بگيريم. من سه سال است که بچه‌هايم را نديده‌ام. چهار بار درخواست کرده‌ام اما آنها را نياورده‌اند. قبلاً برای ملاقات آنها خيلی اصرار نداشتم چون می‌ترسيدم اگر آنها را ببينم قلبم بلرزد. می‌ترسيدم نه خودم ديگر دوری آنها را طاقت بياورم و نه آنها دوری من را. اما حالا می‌خواهم آنها را ببينم. دلم ديگر به تنگ آمده، ديگر تحمل دوری بچه‌هايم را ندارم......
من خانواده شوهرم را مثل پدر و مادر خودم می‌دانم. الان هم خيلی برای آنها ناراحتم و برای اتفاقی که برای پسرشان افتاده خيلی پشيمانم. آنها به خاطر يک لحظه‌يی که نفهميدم چه شد، فکر می‌کنند با پسرشان يا خودشان کينه و دشمنی دارم ولی اينجوری نيست و من واقعاً نفهميدم که چه کردم و الان پشيمانم. من هر شب خواب خانواده شوهرم را می‌بينم و الان که از خانواده او دور شده‌ام انگار از خانواده خودم دور شدم. فکر کنند من هم بچه خودشان هستم. من هم اميدم اين است که آنها از خون من بگذرند. اصلاً نمی‌توانم تصور کنم آنها طناب دار را دور گردن من بيندازند»
راحله در خصوص علت ارتکاب قتل شوهرش، در جلسه محاکمه اش در دادگاه کيفری استان تهران چنين گفت:
«همسرم مدتی بود که با زنان ديگر رابطه داشت من اين موضوع را فهميده بودم اما همسرم علی گردن نمی‌گرفت تا اينکه روز حادثه از خانه خواهرم به خانه خودم برگشتم و ديدم همسرم از سر کار برگشته او هيچ وقت وسط روز به خانه نمی امد وقتی وارد خانه شدم ديدم زنی رو به رويم ايستاده »
راحله در ادامه افزود : «فرياد زدم از شوهرم به خاطر کاری که کرده بود توضيح خواستم ما او کتک مفصلی به من زد و مرا از خانه بيرون کرد . شب دوباره برگشتم چون بچه‌هايم در خانه بودند دوباره با شوهرم دعوا کرديم . شوهرم در چشمان من نگاه کرد و با عصبانيت گفت تو دو بچه به دنيا آوردی و ديگر به درد من نمی‌خوری ديگر از با تو بودن لذت نمی‌برم»
«اين حرفش به شدت مرا عصبانی کرد که کنترل خودم را از دست دادم و با ميله آهنی به سرش کوبيدم. حرفهای او مرا مثل مار زخمی کرده بود »
.
از عدالت جهان که سهم مردم سرزمينمان مرگ و گرفتاری ، فقر و دار است خشمگينم. از اينهمه بی عدالتی در حق زنی که اگر قانون از او ذره ايی حمايت می کرد. و اينهمه ميدان را برای مردان باز نمی گذاشت. اين زن و آن زن منتظر دار و آن يکی که از ترس به سجاده پناه برده، هرگز مرتکب جرم نمی شدند در خشمم ..قانون نابرابر که به مرد حق می دهد ناعادلانه رفتار کند خشونت ورزد و زن را به جايی رساند که مرتکب قتل شود اين قتل را راحله مرتکب نشده اين قتل را قوانينی مرتکب شدند که از راحله در شراط عادی حمايت نکردند قوانين اين چنين را به دار عدالت بياويزيد و تغييرشان دهيد ايا زمان ان نرسيده اين قوانين ضدزن ۷۴ سال پيش بازبينی شوند ؟
زمان آن نرسيده حکم اعدام متوقف گردد.؟
عفت ماهباز لندن
ايران امروز – بر اساس گزارش‌های رسيده از ايران، دو زن به نام‌های راحله زمانی و زهرا ن. قرار است که روز چهارشنبه در زندان اوين اعدام شوند. به گزارش سايت مظنونان، راحله زمانی متهم است ۲ سال پيش شوهرش را با ميله آهنی به قتل رسانده است.
