گفتگوی صدای آلمان با حسن آل صفر، مفسر ورزش درباره شکست ايران از پرتغال

تيم ملى فوتبال ايران با وجود بازى قابل قبولى كه از خود ارائه داد، با شكست دو بر صفر مقابل پرتغال از دستيابى به دور بعدى مسابقات جام جهانى دور ماند. حسن آل صفر مفسر ورزش در گفتگو با فريد اشرفيان همكار دويچه وله، به تحليل علل ناكامى ايران و تحليل جايگاه فوتبال ايران مى‌پردازد.

فريد اشرفيان: در كنار آقاى حسن آل صفر، مفسر تلويزيون پرشن اسپورت كانال و جام جم اينترنشنال از لوس آنجلس هستيم. آقاى آل صفر، فرق فوتبال ما و پرتغال در چه بود و شما علل ناكامى تيم ما را دراين مسابقه در چه نكاتى می‌بينيد؟

حسن آل صفر: با سلام! بايد خدمتتون عرض كنم كه امروز هم تقدير فوتبال با ما نبود و هم منطق فوتبال... مابه منطق و تقدير باختيم و جز اين هم نمی‌توانستيم انتظار داشته باشيم. فوتبال پرتغال و مكزيك از سطح فوتبال ما خيلى بالاتر است. يكبار ديگر روشن شد كه ما خيلى كار داريم تا به سطح فوتبال اروپا، آمريكاى جنوبي يا حتى آمريكاى شمالى برسيم. بهر حال پس از ناكام بودن در بازى اول و تنها يك نيمه بازى خوب در مقابل مكزيك، در اين بازى نسبتا بهتر بازى كرديم و بازى در مجموع بهترى به نسبت مكزيك انجام داديم اما خوب سطح فوتبال پرتقالى‌ها از ما خيلى بالاتر است. حالا با يك گل يا دو گل فرقى نميكرد ما بازى را ببازيم اما انتظارها زياد بود و بلكه بايد گفت اميد‌ها زياد بود كه بتوانيم مقابل پرتغال يك نتيجه خوب به دست بياوريم. بهرحال جام جهانى همين است. فوتبال همين است. برد و باخت دارد و حالا بايد نشست و آماده شد براى چهار سال ديگر. بايد ببينيم مشكلات در چه بوده اند. مربى مشكل است؟ بازيكن مشكل است ؟ سيستم مشكل است؟ و بررسى كنيم براى رفع مشكلات.

فريد اشرفيان: در تركيب تيم با بيرون آمدن على دايى و جانشين شدن معدنچى به جاى او تغييراتى صورت گرفت و اين موج انتقادها بالاخره باعث شد برانكو على دايى را از بازى كنار بگذارد. به نظر شما اين تصميم تاثيرى در بازى ايران داشت؟ آيا اين مسئله سرعت تيم ايران را كه برانكو ميخواست به آن برسد، بيشتر كرد؟

حسن آل صفر: خدمتتان عرض كنم ما كادر فنى مان نبايد اين چنين باشد كه ملت اعتراض كند تا ما بازيكن را تعويض بكنيم يا نكنيم. كادر فنى است كه بايد تصميم بگيرد بازيكنى باشد يانه. ميدانيد كه هر بازى سناريوى خودش را دارد. حالاخيليها ممكن است بگويند على دايى نبود، چه كرديم؟ يا اينكه اگر دايى بود ما گل ميزديم. مسئله تنها على دايي نيست، مسئله فوتبال ماست كه به كجا ميرود. مسئله اينست آيا اين فوتبالى كه مااسمش را حرفه‌ای ميگذاريم، واقعا حرفه اىاست يا نه؟ آيا بايد مردم بگويند بازيكني عوض شود، يا مردم ياكادر فنى؟ اگر نظرمردم است كه پس آنها بيايند ۱۱ يا ۲۰ بازيكن انتخاب كنند. اگر كادر فنى انتخاب ميكند، پس بايد كادر فنى بهترين بازيكن‌ها را در دسترس داشته باشد. ما آمده ايم درجام جهانى با سه چهار بازيكن مصدوم! و وقتى مي پرسيم چرا اينها مصدوم هستند، عده‌ای از كادر فنى ميگويند به ما نگفته بودند. اين واقعا بچگانه است كه بگويند ما نمی‌دانستيم. حالا ميتوانيم خيلى انتقاد بكنيم به همه چيز اما اجازه بدهيد انتقاد سازنده بكنيم. بهر حال از اين بچه‌ها كه اينهمه سال زحمت كشيده اند به جام جهانى رسيده اند، تشكر ميكنيم و بهر حال اينها بچه‌هاى ايران هستند و ما هميشه دوستشان داريم.

فريد اشرفيان: يك بازى ديگر مانده در روز چهارشنبه در لايپزيك مقابل آنگولا. اين بازى ديگر معناىصعود به يك هشتم نهايى ندارد بلكه بيشتر براي حفظ آبروي فوتبال ايران و خداحافظى شرافتمندانه از آلمان است. به نظر شما ما چه استفاده‌ای می‌توانيم از بازى آخر بكنيم؟

حسن آل صفر: ما استفاده‌ای كه داريم اينست كه يك بازى دوستانه مقابل آنگولا بكنيم و اميدوارم آقاى برانكو بقيه بچه‌ها را بگذارند مقابل آنگولا بازى كنند تا يك تجربه جام جهانى لااقل داشته باشند و بگوييم كه كاظميان و بقيه هم بالاخره در جام جهاني بازى كردند. در مورد شرافت فوتبال ايران و كادر فنى بحث زياد است.

فريد اشرفيان: ما در استاديوم فرانكفورت اين همه جمعيت تماشاگر ايرانى را ديديم و ايرانيها تمام شهر را قبل از بازى دست خودشان گرفته بودند. آيا اين بازيها ميتواند باعث همبستگي بيشتر بين ايرانى‌هاى سراسر دنيا باشد؟ ما خيليها را ديديم كه از آمريكا آمده اند، از ايران آمده اند، از شهرهاى ديگر اروپا آمده اند. ميتوانيم بگوييم فراتر از فوتبال وقتى موضوعى پيش بيايد، ما مي توانيم با هم اتحادى داشته باشيم؟

حسن آل صفر: بله! فوتبال همين است. فرق نمی‌كند شما چه پرچمى، چه مذهبى، چه اعتقادى داريد، وقتى می‌بينيد نام كشورتان ميايد، اينهمه آدم‌هاى مختلف دور هم جمع ميشوند و اينجاست كه می‌فهميم قدرت فوتبال چقدراست و اميدوارم هر روز فوتبال باشد و هر روز ايرانيها را دور هم ببينيم و هر روز بخاطرمملكت مان هر كار از دستمان برميايد، انجام دهيم.